Terug uit het buitenland | Ter Avest: 'Als je niet presteert, ben je weg'

• Eline de Zeeuw

Voor veel voetballers is het een droom om in hun carrière in het buitenland te mogen spelen, maar vaak genoeg blijkt hoe moeilijk het is om daar ook daadwerkelijk door te breken. We spraken drie voetballers die Europa introkken voor een avontuur, maar afgelopen jaar ook weer terugkeerden naar de eredivisie.

Vandaag: FC Utrecht-speler Hidde ter Avest, die zijn geluk beproefde in Italië.

"Je wordt heel zelfstandig. Je bent helemaal op jezelf aangewezen. Niemand zit op je te wachten, je moet het zelf klaren. Ook op het veld. En daar is het nog wel een stukje harder dan in Nederland: als je niet presteert, ben je weg."

Op 25 februari 2018 loopt Hidde ter Avest, dan nog speler van FC Twente, een zware blessure op. Hij breekt in duel met FC Utrecht zijn been. Zijn seizoen is voorbij, zijn club degradeert en zijn contract loopt af. En Ter Avest vreest daarmee ook een moeilijke periode.

Maar het Italiaanse Udinese, dat al eerder interesse in hem had getoond, bleek ondanks die zware blessure nog steeds van hem gecharmeerd. Hij hoeft niet lang na te denken, want als verdediger wil hij op het hoogste niveau spelen.

Van Wierden naar Italië

"Of het altijd een droom was om in het buitenland te voetballen? Het wordt natuurlijk wel wat geromantiseerd. Voor mij was de Serie A een geweldige uitdaging, ik heb er ook niet heel lang over na hoeven denken."

Tot dan toe was hij nooit lang van huis geweest. Ter Avest speelt al sinds zijn elfde bij FC Twente en hij woont op een steenworp afstand van de club. In Wierden, het dorp waar hij opgroeide. "Ik ben graag dicht bij huis. Dus om die stap naar Italië te maken, was wel heel spannend. Maar goed, als je ervoor kiest, dan moet je er honderd procent voor gaan."

Beluister hieronder een radioreportage van Eline de Zeeuw met en over Hidde ter Avest:

In juli 2018 vliegt hij naar Udine en zet hij, dan 21 jaar oud, zijn handtekening onder een vierjarig contract. Van Wierden naar een stad met 100.000 inwoners, van wie hij er nog geen eentje kent. En waar hij de taal niet spreekt, al leert hij die - mede door hulp van teamgenoot Bram Nuytinck - snel genoeg. "Want iedereen die weleens op vakantie in Italië is geweest, weet dat de Italianen niet zo van Engels houden", grijnst hij.

Na twee maanden revalideren wordt hij opgenomen in de selectie en maakt hij zijn debuut. "Ik ging eigenlijk gelijk vrij veel spelen. We hadden toen een Spaanse trainer aan het roer. Maar de resultaten waren niet zo goed, en dan vliegen de trainers er snel doorheen. Alleen al in dat eerste jaar heb ik drie, vier trainers gehad." Hij kan er nu om lachen. "You go with the flow. Je ziet veel mensen komen en gaan, maar dat is sowieso de voetbalwereld, denk ik."

Altijd in hotels

Ter Avest geniet daarna van la dolce vita in Italië. Hij speelt wedstrijden tegen Cristiano Ronaldo en Zlatan Ibrahimovic, maar wordt ook op de proef gesteld. Zo moet hij eraan wennen dat het in Italië gebruikelijk is dat het hele team voor elke wedstrijd in een hotel slaapt. Uit- én thuiswedstrijden.

"Als de resultaten slecht waren, werd zomaar besloten dat je de hele week voor een wedstrijd in een hotel sliep, ook al speelde je thuis. Zat mijn vriendin een kilometer verderop... Het zijn rare dingen, maar je went er ook wel weer aan."

Voetballend begint hij goed in Italië, maar met het seizoen speelt hij minder wedstrijden. Ter Avest wordt geteisterd door blessures en moet strijden om zijn positie met Deens international Jens Dryger Larsen. De slepende coronacrisis geeft hem uiteindelijk het laatste zetje: hij wil terug naar Nederland.

"De coronacrisis was echt heel heftig. We weten allemaal hoe het gelopen is in Italië. Ik denk dat ik vier maanden écht thuis heb gezeten. Dan speel je ook nog eens minder, vallen de resultaten tegen en zit je wéér in een hotel. Dan vraag je je toch af, wil ik dit nog?"

Geen twijfel over terugkeer

Uiteindelijk mag hij na tweeëneenhalf jaar en 48 wedstrijden transfervrij vertrekken bij Udinese. Wanneer FC Utrecht zich meldt, twijfelt hij niet. Natuurlijk had hij gehoopt dat hij meer had kunnen voetballen in Italië, maar Ter Avest weet ook: "Ik denk dat ik het goed heb gedaan als jong knapie daar. Uiteindelijk heb ik veel geleerd en mooie wedstrijden mogen spelen. Ik kijk er goed op terug."

Terug in de eredivisie, bij FC Utrecht maakt hij gelijk indruk. Toch kende de afgelopen periode ook zijn uitdagingen. Hij moest vechten voor zijn basisplek, die hij inmiddels weer terug heeft.

Dankzij zijn ervaringen in Italië weet Ter Avest hoe hij ook daar mee om moet gaan. "Als je daar wint, ben je de koning en kun je alles doen wat je wilt. Maar als je verliest, is iedereen down en keren mensen in zichzelf. Ik heb geleerd dat je stabiel moet zijn in je emoties: als het goed gaat moet je je niet anders gaan gedragen, maar als het slecht gaat al helemaal niet."