Ondanks 'verschrikkelijke winter' keert Kelderman enthousiast terug in Giro

Wervelbreuk, hersenschudding, een gebroken heup en twee gebroken ribben. Zomaar een bloemlezing van het lange medische rapport van Wilco Kelderman in 2021. Maar de dertigjarige Nederlander is niet somber te krijgen. Hij zit weer op de fiets en: "Ik kijk er naar uit om weer te racen".

Viel hij niet, dan werd hij wel aangereden door een auto. Raakte hij zelf geen stoeprand, dan gleed een andere renner hem wel onderuit. Het was bepaald niet het vrolijkste jaar voor de kopman van Bora-Hansgrohe.

En het was niet de eerste keer dat hij op dat vlak een rampjaar kende. Toch verscheen Kelderman maandag weer monter voor de camera tijdens een Zoom-moment van zijn ploeg. Hij had er zin in en voelde zich verrassend goed. Ook al was het, zo blijkt tussen neus en lippen door, toch wel "een verschrikkelijke winter".

Want sinds 1 september, sinds zijn val in de Benelux Tour waarbij hij een breukje in zijn heup opliep, moest hij herstellen. En naast de blessures van die val, kwam er nog iets bij.

"Van de heup herstelde ik wel redelijk. De gebroken ribben deden meer pijn. Maar ze ontdekten ook nog dat een breukje in mijn hand niet goed genas. Dat moest geopereerd worden. Moest ik het weer zes weken rustig aan doen."

Mede daardoor omschrijft hij zijn 'off-season' als een tijd waarin hij vaak alleen maar stil mocht zitten. "Dat kostte veel energie."

'Je zal nu toch wel stoppen?'

Andere renners zouden na zoveel pech allang in een hoekje zijn gekropen, zich bezinnend over een andere bezigheid. Oud-ploeggenoot van Kelderman en NOS-analist Stef Clement heeft zich al vaak verbaasd over hem.

"Ik geloof dat Wilco fietsen echt heel leuk vindt. Anders was hij er al een tijd geleden mee gestopt. Ik dacht wel eens, na weer een breuk of een valpartij: je zal nu wel stoppen, zeker? Maar nee hoor."

Eenmaal terug op de fiets, gaat het wonderwel vaak meteen goed. "Ja, dan rijdt hij ergens meteen weer in de toptien. Als hij gezond is en hij valt niet, rijdt hij bijna altijd met de besten mee. Dat is superknap."

139 keer

Er gaat een statistiek rond over Kelderman dat hij, van alle renners in de WorldTour, verreweg het vaakst in de toptien heeft gereden zonder ooit een koers te winnen: 139 keer.

Maar dat hij nog nooit met zijn handen in de lucht een finishlijn passeerde, betekent niet dat Kelderman last heeft van druk om het wel een keer te doen.

Het stempel 'brekebeen' laat hij zich ook niet opplakken, want hij trekt zich simpelweg niet veel van de buitenwereld aan.

Clement typeert Kelderman met een voorbeeld uit 2013. "Ik lag op de kamer met hem. We reden bij Blanco. Hij was 22 jaar oud en reed net zijn eerste grote ronde. De Giro. En op een gegeven moment viel hem iets op over Robert Gesink en Steven Kruijswijk. Hij zei: die jongens maken zich wel echt overal druk om he?' Daar snapte hij dus niets van."

"Zo zit Kelderman in elkaar. Hij maakt zich niet te druk, wil gewoon plezier hebben op de fiets. Wat dat betreft zit hij bij een goede ploeg denk ik.

Dat de ploeg het vertrek van Peter Sagan opving met enkele sterke klassementsrenners (Sergio Higuita, Aleksander Vlasov en Jai Hindley), deert Kelderman naar eigen zeggen ook niet. Ook niet de komst van Hindley, zijn voormalige Sunweb-teamgenoot die hem in 2020 nog uit de roze trui reed.

Sterker nog, hij stapt dit jaar gewoon wéér naast diezelfde Australiër op in de Ronde van Italië.

"Ik heb me de afgelopen tijd afgevraagd waar ik echt voor wilde gaan dit jaar en ik werd enthousiast van het idee om de Giro weer te rijden. En met het team waarmee we erheen gaan, is het perfect.''

Het tekent de bescheiden aard van Kelderman dat hij Jai Hindley en Emanuel Buchmann als medekopmannen naast zich duldt. Ondanks dat hij zelf al zes keer eerder bij de beste tien renners van een grote ronde reed en Hindley en Buchmann dit slechts eenmaal presteerden.

En ondanks wat er in de Giro van 2020 gebeurde.

''Dat neem ik hem niet kwalijk. Je moet als team keuzes maken in een koers. En met Emu (Emanuel Buchmann) heb ik een goede band. We zijn een goed koppel. Ik kijk er naar uit. Of het mogelijk is voor mij om de Giro winnen? Het hangt er vanaf. Het is meer een teamdoel dan een persoonlijk doel van mij. Ik zie wel of ik een kans heb."

'Pogacar en Roglic staan een treetje hoger'

Kelderman laat de Tour in 2022 links liggen, ook al behaalde hij daarin afgelopen jaar zijn beste klassering (vijfde). "Ik had er niet veel lol in", bekent hij. "Ik kon alleen maar volgen. Ik was niet goed genoeg om met de besten mee te doen. Renners als Pogacar en Roglic zijn te goed, ze staan een treetje hoger. Ik houd er meer van dat het wat minder gestrest is."

Clement besluit: "Dat is wie Wilco is. Hij wil gewoon plezier hebben en ziet verder wel. Hij plukt de dag en stoort zich verder niet aan de beeldvorming of de mening van de buitenwereld."