Voormalig toptalent Nijland nu als amateur tegen Vitesse: 'Gekozen voor zoon'

Hij was de groeibriljant van FC Groningen. PSV telde ooit miljoenen voor hem neer. Maar Stef Nijland kon zijn grote belofte niet inlossen. Op z'n 32ste zei hij het profvoetbal al vaarwel. Anderhalf jaar later speelt de aanvaller als amateur van DVS'33 in de achtste finales van de beker tegen Vitesse.

"Dat mediagebeuren is niet helemaal mijn ding", bekent Nijland al snel tijdens het telefoongesprek, om vervolgens in alle rust en met prima lopende volzinnen vragen te beantwoorden. "Het is misschien niet mijn ding, maar ik ben wel wat gewend, hè. Ik zit vanaf mijn 18de in het wereldje en ik ben nu 33."

Prof of niet, anno 2022 staat het leven van Nijland, de zoon van voormalig FC Groningen-topman Hans Nijland, nog altijd in het teken van voetbal. "Alleen train ik nu in de avond in plaats van overdag", luidt zijn nuchtere conclusie.

Nadat zijn contract bij De Graafschap in de zomer van 2020 niet werd verlengd, besloot Nijland te stoppen met zijn profcarrière. Voor de buitenwereld opmerkelijk, want met zijn net 32 jaar had hij nog best even door kunnen spelen op niveau. In Nederland of in het buitenland.

Maar Nijland wilde dicht bij huis blijven. Dicht bij zijn zoontje Luca, een ventje van bijna tien jaar, van wie de ouders inmiddels niet meer samen zijn, maar zich in goede harmonie ontfermen over de opvoeding van het kind.

"Voetbal is voor mij belangrijk, maar ik heb ook geleerd dat er meer is dan dat", legt de dribbelaar uit. "Ik had naar het buitenland kunnen gaan in mijn eentje. Een keuze die dan voornamelijk is gebaseerd op het financiële aspect. Maar ik ben een gevoelsmens."

Verantwoordelijkheid nemen

"Ik vind dat ik verantwoordelijkheid moet nemen voor die kleine. En ik wil ook niets anders dan dat", gaat Nijland verder. "Ik had de keuze om door te gaan als prof óf om er altijd te zijn voor Luca. Ik heb die keuze heel bewust genomen."

"Als voetballer heb je een bepaald talent meegekregen, dat heeft niet iedereen. En je kunt bijna nergens je geld makkelijker verdienen dan in de voetballerij. Maar uiteindelijk is dat niet de essentie van het leven. Het is goed zo."

Aan de naam van Stef Nijland kleeft voor altijd het stempel van eeuwig talent. Meteen na zijn wervelende debuutseizoen bij FC Groningen legde PSV zo'n vier miljoen euro voor hem neer. De Brabanders zagen veel potentie in hem en gaven Nijland een contract van vijf jaar.

In die vijf jaar bleef de inbreng van de fragiele aanvaller beperkt tot één eredivisiegoal namens PSV. Er waren voornamelijk blessures, speelminuten bij Jong PSV en uitleenbeurten aan Willem II, NEC en Brisbane Roar FC in Australië. Na zijn vertrek in Eindhoven speelde Nijland nog voor PEC Zwolle en De Graafschap.

Meer talent in kleine teen

"Natuurlijk is het er niet helemaal uitgekomen", kijkt Nijland terug. "Veel trainers zeiden tegen mij dat ik meer talent had in mijn kleine teen, dan anderen in hun hele lichaam. Achteraf kwam PSV misschien te vroeg. Aan de andere kant ben ik trots op de mooie clubs waarvoor ik heb gespeeld."

De grootste voetballes die Nijland heeft geleerd: "Als jongen van 19, 20 jaar moet je spelen. Iedere week voetballen in de eredivisie, daar word je sterker van. Ik heb te lang stilgestaan. In mijn tijd speelde Jong PSV ook nog in de beloftencompetitie, daar werd ik niet echt beter van."

Sinds twee jaar is hij dus lid van voetbalclub Door Vereniging Sterk '33 in het Gelderse Ermelo, uitkomend in de Derde Divisie. Daarnaast is hij bezig met een trainerscursus, haalt hij zijn zoon van school en denkt hij tussen de bedrijven door alvast een beetje na over een leven na actief voetballen.

Training geven vindt hij leuk. Op het veld met de jeugd bezig zijn ook. Tegelijkertijd is hij ook bovengemiddeld geïnteresseerd in tactiek, in het begeleiden van talenten tijdens de laatste stap naar een profcarrière. Of werk buiten het voetbal? Ook daar heeft hij weleens aan gedacht.

Bijvoorbeeld tijdens het carpoolen tussen zijn woonplaats Deventer en het trainingsveld in Ermelo. "Dan zit ik met twee andere oud-profs in de auto. Coen Vloedgraven, ex-Go Ahead Eagles, is nu bijvoorbeeld docent. Met kinderen werken is erg leuk en geeft veel voldoening. Is dat dan iets voor me?", vraagt Nijland zich af.

"Ik vind het heel lastig om te zeggen wat ik nog meer leuk vind. Jarenlang heb ik één doel gehad: profvoetballer worden. En ik vind voetbal nog steeds het allerleukst. Als ik nu een weekend thuis zit, krijg ik van bijna alle wedstrijden wel wat mee. Voorlopig ben ik nog voetballer en heb ik geen haast met mijn toekomst."

Goed voorbeeld van vader Hans

Bang voor een zwart gat, is hij niet. Wat dat betreft heeft hij een goed voorbeeld aan Nijland senior, die in de zomer van 2019 na bijna 23 jaar afscheid nam van FC Groningen als algemeen directeur.

"Ik was benieuwd hoe hij het zou oppakken, na zo'n lange tijd bij FC Groningen. Hans blijft een bezig bijtje, maar is een stuk relaxter geworden. Via hem ben ik in aanraking gekomen met golf. En nu staan we eens in de zoveel tijd samen op de golfbaan. Dus dat is mooi."