Rus zweert bij Spaanse coach Alonso: 'Paar keer gedacht: pleur op, ik doe het zelf wel'

Eerst stond ze in de schaduw van Kiki Bertens, toen pakten Botic van de Zandschulp en Tallon Griekspoor de schijnwerpers. En nu doet Arianne Hartono dat als Nederlandse verrassing bij de Australian Open. In de luwte oogst echter ook Arantxa Rus lof.

Ze maakt sinds november 2019 deel uit van de tophonderd van de wereldranglijst, schurkt al enige tijd tegen de top-60 aan en wordt gezien als een van de fitste en best bewegende speelsters op de WTA Tour.

Bij de Australian Open hoopt ze weer eens grandslamsucces te hebben. In 2008 werd Rus juniorenkampioene in Melbourne, in 2011 brak ze op Roland Garros internationaal door met een zege op Kim Clijsters en een jaar later stond ze in Parijs in de vierde ronde en in de derde ronde op Wimbledon.

Uit het slob

Daarna zakte Rus weg. Ver weg. Ze viel zelfs bijna uit de top-300. En opeens was daar Julián Alonso. "Zonder hem had ik hier niet meer gestaan", zegt de 31-jarige Rus over de Spaanse coach, die haar nu twee jaar begeleidt, uit het slob trok en uit haar vertrouwde omgeving in Nederland weghaalde.

Alonso bouwde Rus opnieuw op bij zijn tenniscomplex in Barcelona. Hij eist een ijzeren discipline. "Dag in, dag uit", zegt Rus. "Als je een beetje moe bent, doet hij er juist een trainingsuur bij. In Nederland neem je dan een middag vrij, maar ik was ook wel een beetje klaar met Nederland."

Hardlopen, hardlopen, hardlopen

Terug naar de basis was het credo van Alonso. Rus: "Hij liet mij ook meteen drie keer in de week hardlopen. Niet al die fitnessoefeningen, gewoon simpel houden. Om een toernooi te winnen, moet je vijf wedstrijden winnen. Fysiek kon ik dat niet. Nooit over nagedacht ook."

Daarnaast mocht Rus van Alonso een jaar lang tijdens wedstrijden geen risicovolle services slaan. Ze sloeg veel te veel dubbele fouten en de Spanjaard wilde dat ze een stabiele slag kreeg, waar ze met haar tweede service op terug kon vallen.

Alonso, zelf ooit kwartfinalist op Roland Garros en daarna coach van gerenommeerde spelers als Mirjana Lucic-Baroni, Nicolas Almagro en Sabine Lisicki, pakte Rus hard aan. Ook verbaal.

"Toen ik hier in Barcelona kwam, stond ik 180 van de wereld. Hij vond dat ik me gedroeg als tophonderdspeelster. Alles moest perfect zijn, anders wilde ik weer een ander hotel. Daar ging hij dus niet in mee. Ik moest me gedragen naar mijn ranking."

In het begin botste Rus veel met Alonso. "Ik heb wel een paar keer gedacht: pleur op, ik doe het zelf wel. Maar als je de week daarna dan weer een toernooi wint, besef je wel dat het geholpen heeft en dat het niet normaal is om telkens in een goed restaurant te eten en grote toernooien te spelen. Dat vind ik nu weer bijzonder."

Rus is tegenwoordig topfit en boekte onder Alonso op het een-na-hoogste niveau in twee jaar dertien toernooizeges. Binnen het tenniscircuit is algemeen bekend dat de twee bij toernooien vaak als eerste op de trainingsbaan staan. Dat staat in schril contrast met de trainingsarbeid die Rus voorheen in Nederland leverde.

"Ik was eigenlijk gewoon de weg kwijt. Ik wist niet meer wat ik moest doen, trainde her en der en er was ook niet echt een coach die 100 procent geloofde dat ik weer de top-100 zou kunnen halen. Julian zei meteen tegen mij dat ik top-70 weer kon halen."

Daar sloeg Rus niet direct op aan. "Ik dacht: wat praat jij? De top-70? Ik zou niet weten hoe, waar ik moest beginnen. Ik wilde wel, maar wist niet meer hoe. Dat ik toen de stap heb genomen naar Barcelona, daar ben ik wel trots op."

De basis is nu goed bij Rus. De doelen voor dit jaar zijn haar slagen specificeren én de top-50 binnendringen. Het wordt daarnaast het eerste volledige jaar waarin ze door het stoppen van Bertens de kopvrouw van het Nederlandse tennis is. Zorgt dat voor extra druk?

"Vind ik lastig te zeggen, ik zit in Barcelona en heb hier weinig media-aandacht. Maar ik voel me er wel klaar voor."