'Zes dagen later komt het toch nog onverwachte bericht: Bibian is overleden'
De verslaggevers van NOS Sport blikken vlak voor de jaarwisseling terug op een voor hen gedenkwaardige klus in 2021. Vandaag: Edwin Peek en zijn laatste interview met Bibian Mentel.
"Het is dinsdagochtend 23 maart even na half 10 in de ochtend. Ik stuur mijn cameraman Lars Verkerk een bericht of hij de GoPro-camera's wel heeft meegenomen. Lars: "Ja, twee. Neem jij een harddisk mee?" We hebben afgesproken om Bibian Mentel vandaag te volgen bij de opening van het Cruyff Court bij revalidatiecentrum De Hoogstraat in Utrecht."
"We zien elkaar in Loosdrecht bij het huis van Bibian, haar man Edwin Spee en zoon Julian. De woning ligt prachtig verscholen in een bos op de grens met Hilversum. Het is een vrij zachte grijze dag. Bibian oogt breekbaar en vrolijk tegelijk."
"Hoe is het nu met jou? Voel je je goed? Dat vraagt ze, geïnteresseerd zoals altijd, voordat ik dezelfde vraag aan Bibian kan stellen. Het gaat best goed vertelt ze. "Beter dan twee weken geleden, poeh..." De camera's worden in de auto geplakt, de zendertjes bevestigd op de kleding van Bibian en Edwin en zo rijden we naar Utrecht."
"Lars en ik volgen Bibian al sinds de Spelen van Sotsji voor een lange documentaire. Dit zou achteraf onze laatste afspraak met haar blijken te zijn."
Groot applaus
"Bij het Cruyff Court staan bewoners, therapeuten en leidinggevenden al te wachten op de komst van Bibian. Haar man Edwin brengt haar in een rolstoel naar het splinternieuwe sportveld. En vanaf moment één is Bibian geïnteresseerd in de kinderen die daar revalideren."
"Ze praat net zo makkelijk met de directeur van de Cruyff Foundation, Soufiane Touzani (de sidekick bij de opening) of de blije kinderen. Iedereen krijgt de volledige aandacht van haar. Bibian lacht en lijkt te genieten. En onder groot applaus opent ze even later haar eigen Bibian Mentel Cruyff Court."
"Een half uur later hebben Lars en ik een sportzaal uitgelicht voor een uitgebreid interview met Bibian. Ze zit op de praatstoel. Alle vragen mogen worden gesteld. "Hoe wil jij dat mensen jou later herinneren?" "Als een lief en warm mens. Als iemand die haar best deed om een steentje bij te dragen aan dat kinderen met een beperking wel kunnen sporten," zegt ze.
En even later. "Ja, natuurlijk zou ik nog veel langer willen leven, maar het is ook goed zo. Alles ís gezegd." Antwoorden die je naar de keel grijpen, maar vooral antwoorden die Bibian door haar doen en laten lichter en luchtiger maken. Behapbaar."
"En tussendoor zegt Bibian ook nog eens: "Om het allemaal niet zo zwaar te maken zeg ik tot ziens tegen de mensen die ik nu spreek." Bibian in een notendop. Tot ziens blijven zeggen. Een aanstekelijk positieve benadering van het leven ook al gaat het verre van goed met haar. Ik vind het zo mooi. Zo knap, puur. Dat is Bibian denk ik als ik terug rijd naar huis."
"Als ik 's avonds thuis ben, stuur ik mijn cameraman nog een bericht: "Het was weer fijn om met je te werken, bedankt" Lars: "Het was ook wel een heel mooi project."
"Zes dagen later komt het, toch nog onverwachte, bericht waarvan ik al een aantal jaren een voorstelling van maak hoe dat zou voelen. 'Bibian is om half 5 van ons heengegaan' stuurt haar man Edwin. En het bericht komt binnen... Bibian is overleden."
