Lemma neemt met marathonzege in Londen revanche op mislukte olympische missie

Wie de marathon van Londen wil winnen moet niet alleen sterk zijn. Het hoofd erbij houden door het leeuwendeel van de wedstrijd uit de wind lopen en gebruik te maken van de overmoed van directe tegenstanders telt misschien wel net zo zwaar, zo bewees de Ethiopiër Sisay Lemma zondag.

Met zijn eerste grote zege uit zijn loopbaan nam de 30-jarige Lemma revanche op zijn mislukte olympische missie. De marathon van Tokio 2020 eindigde in een nachtmerrie voor de Afrikaan, die het slachtoffer werd van onkunde binnen de Ethiopische atletiekbond.

Om de beste atleten naar Japan af te vaardigen, werd dit voorjaar in allerijl door Ethiopian Athletics Federation besloten tot het organiseren van een extra kwalificatiemoment. Omdat Geneve als gevolg van de coronapandemie moeilijk aan te vliegen was voor een groot aantal atleten, werd besloten uit te wijken naar de Ethiopische stad Sebeta, ten zuiden van de hoofdstad Addis Abeba.

Op 1 mei moesten de beste lopers van het land zich verzamelen om op 2.200 meter hoogte een selectiewedstrijd van 35 kilometer af te werken. Het werd een trial die bol stond van de chaos, mede vanwege het feit dat het traject in Sebeta niet was afgesloten voor publiek.

Vroegtijdig einde in Tokio

Lemma plaatste zich voor de Olympische Spelen, maar wist als gevolg van de kwalificatie op hoogte bij voorbaat dat een goede klassering in Japan niet tot de mogelijkheden behoorde. Op de slotdag van Tokio 2020 stapte hij al na 25 kilometer uit de wedstrijd. In de marathon van de mannen slaagde geen enkele Ethiopiër er in de eindstreep te halen.

Iets meer dan een maand later liet Lemma zien wat hij waard was, als was de 41ste uitgave van de Londense marathon niet zo spectaculair als die van een jaar eerder.

De editie van 2020, die plaats vond op een afgesloten parkoers in Saint James's Park, werd tot ieders verrassing een prooi voor de Ethiopiër Shura Kitata. Niet zozeer zijn winnende tijd van 2.05,41, als wel het feit dat Eliud Kipchoge in het achterveld finishte baarde wereldwijd de nodige opzien. Het was toen de eerste maal sinds Berlijn 2013 dat de Keniaan niet als eerste de streep passeerde.

Zondag kon Kitata geen opzien baren, ondanks de afwezigheid van wereldrecordhouder en olympisch kampioen Kipchoge en thuisloper Mo Farah, die zich na een mislukte poging zich te plaatsen voor de Spelen van Tokio afmeldde voor 'Londen' met een stressfactuur in zijn voet. Hij moest na tien minuten al de kop van de wedstrijd verlaten en liep in zijn eigen tempo naar de zesde plaats.

Ook Titus Ekiru kon niet profiteren van de absentie van 's werelds snelste man op de klassieke 42.195 meter. De Keniaan, die eerder dit jaar in Milaan 2.02,57 klokte, maakte lange tijd deel uit van een zes man sterke kopgroep en had van die lopers de beste papieren. Na één uur en twintig minuten moest hij vanwege problemen met de hamstring evenwel uit de wedstrijd stappen.

Kostbare fout

Het was uiteindelijk Lemma die met de zege aan de haal ging, door leep te profiteren van een zinloze versnelling van Evans Chebet bij het punt van de 35 kilometer. De Keniaan zette aan bij een drinkpost, maar moest die inspanning al snel bekopen.

Lemma keek vanaf gepaste afstand toe en wachtte tot vlak voor de 40 kilometer om zijn definitieve versnelling in te zetten. Het resulteerde in zijn eerste overwinning op de marathon, in een tijd van 2.04,01. Lemma begroette zijn overwinning door in de laatste meters uitgebreid naar het publiek te zwaaien. Een kostbare fout, zo bleek achteraf. Was de Afrikaan binnen de 2.04 uur gefinisht, dan had hem dat een premie van 25.000 dollar (ruim 21.000 euro) opgeleverd.

De Keniaan Vincent Kipchuma (2.04,28) en Lemma's landgenoot Mosinet Geremew (2.04,41) flankeerden de winnaar op het ereschavot.

Bij de vrouwen ging de zege in de tweede grote stadsmarathon van dit najaar naar Jocelyn Jepkosgei. Met haar persoonlijk record van 2.17,43 was de Keniaanse in Londen een klasse apart.

In de aanloop naar de wedstrijd waren alle ogen gericht op haar landgenote Brigid Kosgei. De vrouw die de snelste mondiale tijd achter haar naam heeft, kon na 2019 en 2020 voor de derde maal op rij zegevieren in de Britse metropool. Daarmee zou ze in de voetsporen treden van de Duitse Katrin Dorre, die zegevierde tussen 1992 en 1994. De winnares van olympisch zilver in Tokio eindigde buiten het podium en moest genoegen nemen met een teleurstellende vierde plaats (2.18,41).