Ajax-FC Utrecht is Timber vs. Timber: 'Trap uitdelen als hij lastig doet'
"Jurriën, Jurriën... Jurriën", wordt er ongeduldig gefluisterd, net buiten het beeld van de camera. Het komt uit de mond van Marilyn Timber, moeder van vijf zoons, van wie er twee hard bezig zijn om de voetbalwereld te veroveren.
Moeder Timber geeft het antwoord op een vraag die tijdens een televisie-interview wordt gesteld aan haar zoons. Wie van de twee Timbers het eerst wakker is: Quinten of Jurriën? Hoewel de tweeling niet meteen een duidelijk antwoord heeft, is moeder zonder twijfel.
De scène speelt zich af tijdens een ingelaste mediadag voor de voetbaltweeling. Want de Timbers zijn hot. De een, Jurriën, is niet meer uit de verdediging van Ajax weg te denken en maakte al een EK mee als speler van Oranje.
De ander, Quinten, brak niet door bij Ajax, besloot te vertrekken en is dit seizoen op het middenveld van FC Utrecht een van de revelaties in de eredivisie. Hij maakte onlangs zijn debuut in Jong Oranje.
Hoogtepunt voor de hele familie
Deze zondag komen ze elkaar tegen op het veld van de Johan Cruijff Arena. Een tweeling die tegenover elkaar staat, dat is een verhaal waar de pers van smult en daarom is dit persmoment zo gek nog niet. Over belangstelling is ook niet te klagen.
"Het was al een jaar vol hoogtepunten en aankomende zondag is er weer een. Voor de hele familie", vertelt Christopher Coffie. Hij is naast oudere broer ook de zaakwaarnemer van de tweeling en in die hoedanigheid de organisator van vandaag.
En waar kun je beter een interview geven dan op de plek waar het voor de Timbers allemaal is begonnen: bij voetbalvereniging Door Vriendschap Sterk Utrecht in Lunetten, de wijk waarin de familie is opgegroeid.
Zo trots als de Timbers op hun afkomst zijn, zo trots is de voetbalclub op de toptalenten. In de kantine vind je posters en ingelijste shirts van zowel Quinten als Jurriën.
Plukje publiek in Lunetten
Het is rond de klok van zes als de tweeling op het ruime balkon van de vereniging wordt geïnterviewd. Op dat tijdstip is het een komen en gaan van de DVSU-pupillen, die niet kunnen wachten om aan hun voetbaltraining te beginnen.
Maar een cameraploeg (met een enorme lamp) op het balkon valt op. En als je als Utrechts jochie dan even naar boven kijkt en twee voetballers herkent, blijf je even kijken. Er vormt zich dus al snel een plukje publiek beneden.
"Quinten, mag ik een handtekening?! Quinten, Quinten, Quinten!", wordt geschreeuwd naar boven. De lokale favoriet voor zondag is wel duidelijk. "En dat is ook niet zo gek, hier in Utrecht", lacht oudere broer Coffie als hij naar de jonkies beneden kijkt.
Met recht een tweeling
Dit zal niet hun eerste en ook zeker niet hun laatste interview samen zijn. Quinten en Jurriën zijn met recht een tweeling. Het is dat ze anders zijn gekleed, want qua uiterlijk en qua stem zijn ze nauwelijks van elkaar te onderscheiden.
Ze delen alles met elkaar en lijken ook in alles wat ze buiten het voetbal doen op elkaar. Bijvoorbeeld toen ze voor hun rijbewijs gingen. Allebei hadden ze het papiertje binnen een maand. Maar wie was de eerste?
Jurriën: "Ikke." Quinten meteen daarna: "Officieel hij ja, maar ik was meteen na hem. Dus ja, we haalden het eigenlijk tegelijk. Maar ik moest wel met extra druk omgaan, omdat hij het dus al had gehaald, haha."
De voetbalprofs hebben succes en verdienen voor 20-jarige jongens natuurlijk goed geld, maar ze wonen gewoon nog lekker thuis. Daar waar ze nog niet eens de baas zijn over de afstandsbediening.
"Dat is moeders", vertelt Jurriën. "Ja, soms wel vervelend, maar het hoort erbij. Onze moeder is de baas", vult Quinten aan. De tweeling deelt zelfs nog een slaapkamer in Utrecht.
En dus is de volgende vraag: wie snurkt er? "Allebei niet meer", antwoordt Jurriën. "Nee, maar jij praat nu soms in je slaap", reageert Quinten, die vervolgens van Jurriën te horen krijgt dat hij vroeger wel snurkte. "Ja, daar kon jij niet tegen en dan maakte je me wakker", lacht Quinten.
De tweeling sluit elke avond dus samen af. Jurriën: "Het is dan ook niet zo dat ik hem nu mis bij Ajax." Quinten: "Omdat we elkaar toch elke dag zien. We zijn veel samen, maar kunnen ook goed alleen zijn."
Gewetensvraag Ajax-Utrecht
Zondag, Johan Cruijff Arena, Ajax-FC Utrecht, stand 1-1, negentigste minuut, Quinten Timber breekt namens FC Utrecht door. Wat doet Ajax-verdediger Jurriën: een doodschop of niet?
"Nee, geen doodschop", antwoordt Jurriën. "Gewoon shirtje trekken." Quinten reageert met verbazing: "Maar als we een wedstrijd spelen, is het toch gewoon oorlog?" Jurriën: "Ja, dat is waar. Ik kan hem misschien wel gaan trappen zondag. Als hij lastig doet."
De Ajacied zal zich zondag in ieder geval niet snel verslapen. Tenminste, als we zijn fluisterende moeder moeten geloven.
