Vetter huilt en lacht, Oosterwegel geniet: 'Emma meest verrast, ik het meest opgelucht'
De tranen kwamen pas toen ze haar vader (en ook de bondscoach) Ronald op de tribune zag. Meerkampster Anouk Vetter is door diepe dalen gegaan voor ze donderdag in de Japanse avond haar mooiste beloning veiligstelde: zilver op de olympische zevenkamp.
Ze vierde het grootste succes uit haar loopbaan in Tokio met de jonge Emma Oosterwegel, die de wereld verbaasde door brons mee naar huis te nemen. "Emma is het meest verrast, ik ben het meest opgelucht", jubelde Vetter.
De twee Nederlandse vrouwen zorgden voor een sensatie in Tokio. Twee medailles voor Nederland. Eentje voor een atlete die de keerzijde van topsport aan den lijve ondervond, en eentje voor een vrouw die pas aan het begin van haar loopbaan staat en zich op de tweede dag van de zevenkamp in Tokio opwerkte van de elfde naar de derde plaats.
'Nauwelijks geslapen'
Oosterwegel (23): " Ik wist wat ik moest doen om derde te worden en voor de afsluitende 800 meter twijfelde ik heel erg. Mijn lichaam was moe. Het waren twee zware dagen en afgelopen nacht heb ik nauwelijks geslapen. Dat het dan toch lukt, ik kan het niet geloven. Dit is bizar", stamelde Oosterwegel na haar verrassende bronzen plak.
"Ik dacht alleen maar brons, brons, brons. Ik moest ervoor gaan. Ik dacht: je krijgt maar een keer in je leven zo'n kans. Ik kan nog steeds niet geloven", zei de Diepenveense.
Van Vetter kreeg Oosterwegel na de finish een hele dikke knuffel. Ze zagen samen de uitslag op het scorebord verschijnen en de blijdschap was enorm.
"Ik zag eerst Emma. Ik ben superblij voor haar. Toen ik mijn pa en Charles van Commenée (hoofdcoach, red.) zag op de tribune kwamen de tranen", voegde een emotionele Vetter eraan toe. "Als je ziet waar ik vandaan kom en nu hier sta."
De sombere Vetter van twee jaar geleden heeft plaatsgemaakt voor een vrolijke verschijning. "Ik ben echt heel trots. En ik ben blij dat ik het samen met Emma kan doen. Dat maakt dit toernooi zo bijzonder. We zitten 2,5 week op een kamer en af en toe zeuren en lachen we dan met elkaar. En met het team dat we om ons heen hebben.... We hebben het goed voor elkaar."
Goud?
Vetter had na het verspringen donderdag zicht op goud, maar liet op haar beste onderdeel (de speer) een flinke veer. "Het is dan zo dichtbij, Potverdorie denk je dan. Die druk kwam er wel bij, maar ik wilde gewoon niet verliezen. Ik wilde een medaille."
Het moeilijke van de meerkamp is vooral geen fouten maken. Dat weet Vetter als geen ander. "Verspringen was cruciaal. Toen dacht ik: dit gaat de goede kant op. Dat ik punten liet liggen met de speer, daar moest ik even mee dealen. Het voelde alsof ik het goud weggaf, maar ik ging er nu wel voor. Dit is wat er uit eindelijk in zat. Met een Nederlands record en een zilveren medaille hoor je mij niet klagen. Het is een mooi verjaardagscadeau voor m'n pa. Hij is zondag jarig", glunderde Vetter.
