Zo verging het Van Gaal in zijn eerste twee Oranje-termijnen
Louis van Gaal begint aan zijn derde klus bij Oranje. Zijn eerste termijn draaide twintig jaar geleden uit op een fiasco, in 2014 beleefde hij een succesvolle herkansing met een derde plaats op het WK in Brazilië. Het WK in Qatar moet de absolute kroon op zijn werk worden.
De eerste wedstrijd van Oranje onder Van Gaal is de kwalificatiewedstrijd tegen Noorwegen op 1 september. Een datum waar Van Gaal slechte herinneringen aan heeft.
Botsing met vedettes
Twintig jaar geleden verloor hij op die dag namelijk met Oranje de cruciale WK-kwalificatiewedstrijd van Ierland. Het Nederlands elftal plaatste zich daardoor uiteindelijk niet voor het WK van 2002. Voor Van Gaal betekende dat een zwarte bladzijde in zijn glansrijke loopbaan.
Aan kwaliteit was er destijds geen gebrek. Van Gaal had met onder anderen Patrick Kluivert, Ruud van Nistelrooij, Edgar Davids, Clarence Seedorf en Edwin van der Sar de beschikking over gearriveerde sterren. Maar juist dat bleek uiteindelijk het grote probleem.
Andere Tijden Sport blikte terug op die mislukte campagne van Oranje.
Kort nadat Oranje in eigen land de finale was misgelopen van het EK in 2000, moest nagenoeg hetzelfde elftal onder de nieuwe bondscoach - Van Gaal nam het over van Frank Rijkaard - twee lastige kwalificatiewedstrijden spelen.
Thuis tegen Ierland werd er gelijkgespeeld en van Portugal werd in eigen huis verloren (0-2). Het zette de relatie tussen de spelersgroep en Van Gaal meteen onder druk.
Oranje-beul McAteer
Van Gaal stoorde zich aan het onprofessionele gedrag van zijn spelers en andersom hadden de spelers geen zin in de strakke hand van Van Gaal.
Het kwam niet meer goed. In de uitwedstrijd tegen Ierland moest Oranje winnen om uitzicht te houden op het WK, maar een doelpunt van Jason McAteer bleek uiteindelijk fataal. Oranje verloor met 1-0, werd uitgeschakeld en Van Gaal stapte op.
Van Gaal kreeg in 2012 een herkansing toen hij Bert van Marwijk opvolgde als bondscoach van het Nederlands elftal. Oranje kwalificeerde zich onder Van Gaal zeer overtuigend voor het WK in Brazilië.
Toch werd er in Nederland weinig verwacht van het elftal van Van Gaal. Met Arjen Robben, Robin van Persie en Wesley Sneijder had hij de nodige sterren in zijn ploeg, maar vooral achterin was Oranje kwetsbaar.
Breken met Hollandse School
Van Gaal maakte daarom de keuze om te breken met de Hollandse School. Hij besloot in de eerste wedstrijd van het WK tegen Spanje met vijf verdedigers te spelen. Vooraf kon hij rekenen op veel kritiek, maar na de klinkende 5-1 zege op de regerend wereldkampioen sloeg de stemming in het land om.
Oranje werd na zeges op Australië en Chili overtuigend poulewinnaar en in de achtste finales schakelde de ploeg van Van Gaal Mexico uit door late treffers van Klaas-Jan Huntelaar en Wesley Sneijder.
In de kwartfinale tegen Costa Rica wist Van Gaal overduidelijk zijn stempel te drukken door vlak voor het verstrijken van de extra tijd de keepers te wisselen. Tim Krul verving Jasper Cillessen en dat bleek een gouden greep in de strafschoppenserie.
Krul pakte twee strafschoppen en werd de grote held.
Van Gaal vond met Oranje in de halve finale zijn Waterloo tegen Argentinië. In de troostfinale won Nederland wel overtuigend van gastland Brazilië (3-0) en zo pakte het elftal aan de hand van Van Gaal en de in bloedvorm verkerende Robben tegen alle verwachtingen in een bronzen plak.
Of zijn derde termijn bij Oranje uitloopt op een fiasco zoals in 2001 of een succes zoals in 2014 zal de toekomst moeten uitwijzen. Eén ding is in ieder geval zeker: saai wordt het nooit met Van Gaal.
