Jacobs verrassende opvolger van sprintkoning Bolt, hoogspringers delen olympisch goud
De Italiaan Lamont Marcell Jacobs heeft voor een grote sensatie gezorgd op de olympische 100 meter. De Italiaan (26) verraste iedereen in de eindstrijd in Tokio en kroonde zich in 9,80 seconden tot opvolger van de Jamaicaan Usain Bolt, die de mondiale sprintwereld jarenlang op de Spelen in zijn greep hield.
Het zilver ging naar de Amerikaan Fred Kerley in 9,84. Brons in 9,89 was voor de Canadees Andre De Grasse, die vijf jaar geleden in de door Bolt gewonnen eindstrijd in Rio ook al brons veroverde en wordt getraind door Rana Reider, de ex-coach van Dafne Schippers.
Dubbel Italiaans succes
Jacobs, zoon van een Italiaanse moeder en een Amerikaanse vader, vierde zijn verrassende titel met zijn landgenoot Gianmarco Tamberi, die net voor hem in een geweldige wedstrijd het olympisch goud binnenhaalde bij het hoogspringen. Tamberi moest dat goud overigens delen met zijn goede vriend Mutaz Essa Barshim uit Qatar.
Er lag zondagavond in Tokio een geweldige hoofdprijs te wachten op de 100 meter. In 2008, 2012 en 2016 legde Bolt de sprintwereld zijn wil op. Het publiek genoot van de grappen en grollen van de wereldrecordhouder op de 100 en 200 meter. Bolt vermaakte het publiek niet alleen met zijn vrolijke capriolen voor en na de start, de showman imponeerde iedereen ook met zijn tijden.
Het wereldrecord op de 100 meter staat sinds 16 augustus 2009 op 9,58 seconden, gelopen in bij de WK in Berlijn. Het olympisch record dateert van 2012 bij de Spelen in Londen (9,63). Tijden die voor de huidige generatie sprinters een brug te ver zijn. Ook in Tokio kwam er niemand onder hoogspanning bij in de buurt.
Coleman afwezig
Christian Coleman leek lange tijd de gedoodverfde opvolger van Bolt, maar de Amerikaan kon zijn olympische droom voorlopig opbergen toen hij als gevolg van een aantal gemiste dopingcontroles een schorsing kreeg opgelegd. Coleman veroverde twee jaar geleden in Doha de wereldtitel.
De afwezigheid van Coleman zorgde in Tokio in elk geval voor een open strijd om de erfenis van Bolt. Kanshebbers waren de Canadees De Grasse, de Zuid-Afrikaan Akani Simbine, de Amerikaan Ronnie Baker, de Chinees Su Bingtian. Simbine was dit jaar al snel en in Rio vijfde. Su en Baker joegen elkaar in de halve finales op naar snelle tijden.
Bolt won zijn olympische titel op de 100 meter in Rio de Janeiro in 9,81 seconden, zijn minste tijd in drie gewonnen finales. Jacobs, dit jaar al Europees indoorkampioen op de 60 meter, dook daar mooi onder. De overmacht waarmee hij won, was onverwacht. Het gat met nummer twee Kerley was aanzienlijk.
Europese opvolger Christie
Jacobs is de eerste Europeaan sinds Linford Christie in 1992 die olympisch goud wint op het koningsnummer van de atletiek. Italië had eerder wel een olympisch kampioen op de 200 meter. In 1980 was Pietro Mennea in Moskou de sterkste op die sprintafstand. Daar ontbraken toen wel de Amerikaanse atleten.
Vriendendeal bij het hoogspringen
De ontknoping bij het hoogspringen speelde zich bijna gelijktijdig af met de finale op de 100 meter. Met wereldkampioen Barshim en de voormalige wereldkampioen indoor Tamberi als hoofdrolspelers. Ze hadden elkaar tot en met de hoogte van 2,37 meter niets toegegeven.
Nadat ze allebei niet over 2,39 meter wisten te springen, ontspon zich een aardig gesprek op de baan. Een official kreeg de vraag of het goud kon worden gedeeld. Die knikte ja en voor de twee hoogspringers was dat genoeg. Ze wilden geen jump-off, die ook tot de mogelijkheden behoorde. Samen goud was mooier, besloten de atleten. De Wit-Rus Maksim Nedasekau haalde ook 2,37, maar had onderweg al een foutenlast opgebouwd. Hij veroverde brons.
Barshim en Tamberi zijn al jarenlang goed bevriend. De hoogspringer uit Qatar hielp de Italiaan uit de put toen hij de Olympische Spelen van Rio miste door een zware enkelblessure. Dat gebeurde kort voor de Spelen. Sindsdien hebben ze een innige vriendschap.
Ook de Wit-Rus Maksim Nedasekau haalde 2,37 meter, maar hij had onderweg wel een foutenlast opgebouwd. Hij veroverde brons.
