Missen van brons doet pijn bij geëmotioneerde judoka Franssen

Na een heel moeilijk half jaar is de olympische missie van judoka Juul Franssen gestrand in de strijd om de brons. In de klasse tot 63 kilogram verloor ze dinsdag door drie straffen in de Nippon Budokan in Tokio van de Italiaanse Maria Centracchio. "Het afgelopen half jaar heeft me laten inzien dat sport niet het belangrijkste is, maar ik wilde die olympische medaille zo graag", zei de geëmotioneerde Limburgse na haar verlies in de extra tijd.

Centracchio bleek een beweeglijke, lastige tegenstander voor Franssen, die in het verleden al medailles op EK's en WK's (twee maal brons) had veroverd. De 31-jarige Nederlandse, met de elfde plaats op de wereldranglijst een stuk hoger geklasseerd dan haar opponent, kreeg maar geen vat op de actieve Italiaanse. Ze liep in de reguliere tijd tegen twee straffen aan en toen het in de extra tijd op een golden score aankwam volgde de derde en viel een droom in duigen.

Sterk begin

Franssen was heel sterk begonnen aan haar eerste Olympische Spelen. De wedstrijden tegen de Servische Anja Obradovic en de Australische Katharina Haecker besliste ze met ippon, waarna de confrontatie met de torenhoog favoriete Clarisse Agbegnenou wachtte. Franssen ging voor de zesde keer in haar carrière onderuit tegen de vijfvoudig wereldkampioene.

Daarna volgde de herkansing. Daarin trof de Nederlandse een oude bekende, de Braziliaanse Ketleyn Quadros. De twee waren elkaar twee jaar geleden op de WK in dezelfde Nippon Budokan tegengekomen. Toen won de Nederlandse door drie straffen voor haar tegenstander. Franssen veroverde destijds brons.

Dat kunststukje kon ze dinsdag niet herhalen. Tot haar grote verdriet. Een half jaar geleden stortte haar wereld in. Haar vader kreeg een zware hersenbloeding. De slagerij die al drie generaties in de familie was, moest worden opgegeven. De focus van Franssen lag drie maanden helemaal bij haar familie. Brons was een schitterende beloning geweest voor haar instelling.

Verdriet

"Natuurlijk was ik extra gemotiveerd. Ik wilde heel graag een olympische medaille, ook voor de mensen die me de afgelopen periode zo goed gesteund hebben. Dan doet dit verdriet'', zei ze met de tranen in de ogen. "Natuurlijk ben ik supertrots dat ik hier sta. Vijfde op de Olympische Spelen is niet voor velen weggelegd, maar als een medaille zo dichtbij is, doet het zeer.