Slachtoffer afpersing fruitbedrijf Hedel: 'Het sloopt ons'
Vroeger stond hij bekend als een joviale man, maar sinds een aanslag op zijn woning in de Bommelerwaard is van zijn spontaniteit weinig over. Voor het eerst doet een van de slachtoffers van een afpersingszaak rond een fruitbedrijf in Hedel zijn verhaal tegen Omroep Gelderland.
Een posttraumatische stressstoornis beheerst het bestaan van Koos (niet zijn echte naam). Tijdens het gesprek knippert hij veel met zijn ogen en raakt hij de draad een aantal keer kwijt. "Ik slaap bijna niet. Ik leef 24 uur per dag, zeven dagen per week in de stress."
Soms heeft het slachtoffer door PTSS last van huilbuien die vanuit het niets komen, vertelt hij:
Medewerkers van fruitbedrijf De Groot zijn sinds 2019 slachtoffer van bedreigingen als gevolg van meerdere cocaïnevondsten. Ook afgelopen maand was het meermaals raak. Koos vertelt wat voor impact de gewelddadige bedreigingen hebben.
Meermaals wellen tranen op in zijn ogen. Uit angst voor represailles wil de man zijn verhaal alleen onder een gefingeerde naam vertellen. "Ik moet op mijn hoede zijn. Ik leef in angst voor nieuwe aanslagen."
Lijst met namen
Medewerkers van De Groot vonden in mei 2019 in een lading bananen uit Zuid-Amerika 400 kilo cocaïne. Nadat het bedrijf aangifte had gedaan, belandden door een blunder van het OM 300 namen van (ex-)medewerkers van het fruitbedrijf in handen van criminelen. Sindsdien worden er aanslagen gepleegd op hun woningen met brandbommen, granaten en kogels.
Ook Koos staat op die lijst. "In eerste instantie nam ik het nog niet helemaal serieus. Ik dacht dat vooral anderen gevaar liepen. Maar uiteindelijk kreeg ik zelf dus te maken met een aanslag. Het is echt ongelofelijk. Als je zulke enorme blunders maakt als je in dienst bent bij een bedrijf, dan word je daar op afgerekend. Maar als iemand bij de overheid zo'n fout maakt, dan gaat de verantwoordelijke persoon vrijuit."
Therapie
Hoewel er meerdere verdachten zijn opgepakt en worden vervolgd, heeft Koos er geen vertrouwen in dat de aanslagen snel stoppen. "Natuurlijk hopen we dat het snel over is. Maar wat we hebben gezien is dat het telkens terugkomt. De ene groep verdachten is nog niet opgepakt of er staat weer een nieuwe ploeg klaar om toe te slaan. Het gaat maar door en het sloopt ons."
In zijn omgeving ziet hij de impact van de aanhoudende bedreigingen. "Er zijn gezinnen waarvan de kinderen uit huis zijn geplaatst, omdat ze niet meer thuis bij hun ouders durven te wonen."
Ooit hoopt hij in de rechtbank de daders van de aanslag op zijn woning rechtstreeks te kunnen toespreken. Tot die tijd moet hij zich redden met de hulp van verschillende instanties. Ook volgt hij therapie. "Vanwege de angst, altijd die angst."
