Toussaint verliest zilver in chaos rond finale: 'Heel zuur en oneerlijk'
Het zwemmen van een finale op een Europees kampioenschap is, naast een fysieke exercitie, ook en vooral een psychologische strijd. De eindstrijd van de 100 meter rugslag bij de vrouwen in Boedapest was daarvan de overtreffende trap, met twee uitvoeringen op dezelfde avond na onregelmatigheden bij de start in de eerste finale. Voornaamste slachtoffer: Kira Toussaint, die eerst als tweede aantikte, maar uiteindelijk als vierde in de boeken verdween.
"Heel zuur en oneerlijk", noemde Toussaint haar vrije val in de uitslag. Op haar oorspronkelijke 59,02 volgde in de tweede finale een prima eerste 50 meter. Toussaint hoefde maar 0,09 seconden toe te geven op topfavoriete Kathleen Dawson. Een zware inzinking halverwege de tweede baan resulteerde uiteindelijk in een teleurstellende 59,32. De twee races leverden de onverstoorbare Dawson twee zeges op in achtereenvolgens 58,18 en 58,49.
Het probleem school vrijdagavond in de geluidsinstallatie onder de startblokken waar het digitale startschot doorheen klinkt. Met name op baan 8, waar de Zweedse Louise Hansson in de beugel hing, was de zoemer niet goed te horen.
Toen haar tegenstanders ogenschijnlijk willekeurig ruggelings het water in doken, bleef de Scandinavische lange tijd hangen in de veronderstelling dat haar opponenten zouden worden teruggefloten. Toen dat niet het geval bleek, diende de Zweedse delegatie een protest in dat door de jury werd gehonoreerd.
Wat volgde waren twee uur en een kwartier waarin vreugde en verdriet opzij moesten worden geschoven en opnieuw op zoek moest worden gegaan naar de juiste focus.
De cooling-down in het uitzwembad werd plotseling een warming-up. Het nat geworden ultrasnelle wedstrijdpak moest zien te worden verruild voor een nieuw exemplaar, omdat een nat pak niet over het lichaam kan worden getrokken.
De verwarring die na de eerste finale ontstond liet zich volgens Toussaint het beste omschrijven als 'chaos en stress.' Tot aan de tweede start van de avond dacht ze redelijk nuchter door de ontstane chaos te zijn komen. Hoe anders bleek de realiteit.
Prijsuitreiking
Toussaint zat al te wachten bij de prijsuitreiking toen ze hoorde dat het protest van Zweden was gehonoreerd en de finale derhalve moest worden overgezwommen. "Eerst werd er gezegd dat het aansluitend op het reguliere programma ging gebeuren. Dat kon niet, omdat iedereen het wedstrijdpak al had uitgetrokken. Het voorstel om de tweede finale zaterdag af te werken, werd niet gehonoreerd. Als compromis moesten we na afloop van het reguliere programma zwemmen."
Een van de delegatieleden van de Nederlandse ploeg reisde in allerijl naar het atletenhotel, viste daar een droog pak uit Toussaints koffer en keerde terug naar de Duna Arena. De zwemster wurmde zich in de nauwsluitende outfit, zwom een betere eerste 50 meter dan in de oorspronkelijke finale, maar strandde op 25 meter van de finish.
Ook Maaike de Waard bleek niet in staat zich nogmaals op te laden. In eerste instantie eindigde ze als zesde in 1.00,33, waarna ze in de bonusfinale als achtste en laatste aantikte: 1.00,64.
Geen verjaardagscadeau
Toussaint, die zaterdag vanwege de zogeheten 'bubbel' eenzaam en alleen op haar Hongaarse hotelkamer 27 kaarsjes mag uitblazen, zag daarmee een vervroegd verjaardagscadeau als sneeuw voor de zon verdwijnen. Dan moet ze zichzelf zondag, op de slotdag van het toernooi, maar trakteren op een medaille op de 4 x 100 wissel, zo klonk het.
Onmogelijk is dat niet, hield Toussaint er de moed maar in. "Dan staan we er gewoon weer."
