Aissati duikt op in Utrecht: 'Hoop dat Ihattaren geen tweede Aissati wordt'
In de hoek van het hoofdveld staan een paar verlaten sneakers met telefoons erin. Wie wat verder kijkt, begrijpt waarom. Vier mannen hebben hun normale schoenen achtergelaten en zijn verder gegaan op voetbalschoenen.
"Lekker, Izzy!", klinkt het op het verlaten sportcomplex van de Utrechtse voetbalvereniging Elinkwijk. Izzy is de bijnaam, of eigenlijk de verkorte versie van de naam van misschien wel een van de grootste talenten op de Nederlandse velden van de afgelopen twintig jaar.
AC Milan. Of Real Madrid. Of ja, eigenlijk zou FC Barcelona nog veel beter bij hem passen. Dat zijn de gedachtes van de voetbalkenners zo rond het jaar 2005. De 17-jarige Ismaïl Aissati wordt dan gezien als het wonderkind van PSV.
Clubloos
Het contrast is groot met het hoofdveld van de amateurclub deze vrijdagmorgen. AC Milan is het niet geworden. Nee, Barça ook niet. Die technisch zo begaafde kleine middenvelder van een Aissati, nog altijd pas 32 jaar, is clubloos.
"Ach, waar je mij ook neerzet met een bal, ik haal er plezier uit", vertelt Aissati, die er in negen buitenlandse jaren geen rimpel bij lijkt te hebben gekregen. "Ik train hier dagelijks met personal coach Jordy Best om fit te blijven, in de hoop dat er een club voorbijkomt."
Terug naar het moment waar het eigenlijk allemaal begon. Zijn doorbraak. In november 2005 wint PSV in Eindhoven met 1-0 van AC Milan in de groepsfase van de Champions League. Met de piepjonge Aissati, net als de 19-jarige Ibrahim Afellay, in de basis.
De twee jonge Utrechtse middenvelders met Marokkaanse roots maken een onbevangen indruk en worden na afloop door PSV-trainer Guus Hiddink en NOS-analyticus Johan Cruijff gecomplimenteerd met hun spel.
Nooit meer hetzelfde
Na die wedstrijd is het leven van Aissati nooit meer hetzelfde, vertelt hij bijna zestien jaar later. "Iedereen was toen lyrisch. Een dag later liep ik hier in de buurt in Utrecht over straat en staarde iedereen me aan. Daar kon ik niet mee omgaan. Dat wilde ik ook helemaal niet."
Het blijkt achteraf het eerste signaal dat Aissati misschien niet helemaal gemaakt is voor de wereld rondom voetballerij. "Ik kon niet met de druk omgaan, had geen vertrouwen in mezelf en was verlegen", analyseert hij.
"Ik vond het spelletje heel leuk, maar de dingen die erbij kwamen niet. Ik kan hier nu relaxed met jou praten, maar dat ging vroeger niet. Interviews waren niets voor mij. En jezelf presenteren al helemaal niet."
Anno 2021 is een psycholoog (in de voetbalwereld ook wel een mental coach genoemd) geen taboe meer in de sport en kan een pupil hulp krijgen om te leren omgaan met druk. Had dat Aissati kunnen helpen?
"Nee", is zijn antwoord. "Ik ben een binnenvetter, probeer altijd alles zelf op te lossen. Maar het is niet altijd makkelijk, zeker niet na die wedstrijd tegen Milan. Maar ik moet eerlijk zijn: ik ontwikkelde me ook gewoon niet goed genoeg."
Rijke cv
De hoge verwachtingen kan Aissati bij PSV niet waarmaken. In 2008 vertrekt hij naar concurrent Ajax. Ook in Amsterdam wil het niet vlotten. Na een huurperiode bij Vitesse verlaat de 'nummer tien' in de zomer van 2012 de eredivisie.
Hij voetbalt voor clubs als Antalyaspor, Terek Grozny en Alanyaspor. In Nederland raakt Aissati steeds meer in de vergetelheid. Op een gegeven moment speelt hij zelfs op het tweede niveau in Turkije.
In al die jaren leeft Aissati alleen. Zijn vrouw blijft achter in Nederland, samen met hun twee dochters. Om zijn gezin te voorzien van een financieel sterke toekomst, kiest de voetballer zijn buitenlandse clubs in de loop der jaren meer dan eens uit op basis van geld.
"Soms waren aanbiedingen uit een ander land sportief gezien beter, maar was het geld minder. Dan koos ik voor het geld" vertelt Aissati in al zijn eerlijkheid. "Daar sta ik nog steeds achter. Ik heb liever dat mijn familie het goed heeft dan ikzelf."
Jarenlang gaat het goed en heeft Aissati amper heimwee. Hij is het namelijk wel gewend om alleen te zijn. In de jeugd reist hij ook altijd in z'n uppie van Utrecht naar de training van PSV.
In Turkije weet Aissati waar hij het voor doet. "Maar de laatste tijd begon ik de familie echt te missen." Begin maart laat hij zijn contract bij Adana Demirspor ontbinden en keert hij terug naar de stad waar hij is opgegroeid.
In de buurt van Afellay
Hij is ook weer dichter bij Afellay, met wie hij nog vaak contact heeft. Afellay lukte het wel om Barcelona te halen. "Hij kon wel met de druk omgaan en heeft een topcarrière gehad."
"Ik vind het mooiste aan hem dat hij altijd zichzelf is gebleven, ondanks dat hij in de absolute top heeft gespeeld. Hij is geen macho met een grote auto. Ibi is Ibi, dat zegt men ook hier in Utrecht. Dat vind ik geweldig."
Bekijk in de video hieronder hoe Afellay zijn voormalig teamgenoot verrast.
Zo'n patser, van wie er in de voetbalwereld wel een aantal rondloopt, is Aissati ook niet. Dure auto's? Het interesseert hem niet. Als het in de kleedkamer gaat over de nieuwste wagens, loopt Aissati alvast met de bal onder zijn voet naar het veld.
Hij hoopt dat ze na zijn carrière hetzelfde over hem zullen zeggen als over Afellay. Dat hij altijd zichzelf is gebleven. Hij veroordeelt niemand en laat zich niet leiden door social media. Sterker nog, hij heeft het geeneens.
Aissati heeft zijn grote belofte nooit in kunnen lossen. Op z'n 32ste weet hij piekfijn uit te leggen waarom. Met zijn kennis wil hij Utrechtse voetbaltalenten helpen om wel de top te bereiken.
Trots op Ihattaren
Bij PSV loopt het volgende Utrechtse talent met Marokkaanse roots. Mohamed Ihattaren kent een lastige tijd. Wat voor advies geeft Aissati hem? "Ik denk dat we hem vooral even met rust moeten laten", aldus de routinier, die Ihattaren niet persoonlijk kent.
"Het is een Marokkaanse jongen uit Utrecht. Iedereen is trots op hem, ik ook. Ik hoop dat hij gelukkig is en we aan het eind van zijn carrière kunnen zeggen dat het een topper was. Laten we hopen dat hij geen tweede Aissati wordt."
