Een jaar corona in HagaZiekenhuis: 'Tweede golf ging naadloos over in derde'

Een jaar geleden stroomden de ziekenhuizen voor de eerste keer vol met coronapatiënten. Sindsdien werken artsen en verpleegkundigen op de corona-afdelingen gestaag door, voorzien van schorten, spatbrillen en mondkapjes.

Een van hen is Ghariba Bouchtoubi, sinds november arts-assistent in het HagaZiekenhuis in Den Haag. Tijdens de eerste golf was ze net begonnen in een ziekenhuis in Rotterdam. Meteen werd ze geconfronteerd met doodzieke patiënten die geen afscheid konden nemen van hun familie.

"Het was de eerste week van de eerste golf, de tijd dat patiënten vaak te laat binnenkwamen in het ziekenhuis", zegt Bouchtoubi tegen Omroep West. Al snel kwam er een patiënt binnen die niet meer te redden was. Aan haar de taak om de familie in te lichten en te vertellen dat maar één persoon afscheid mocht komen nemen. Dat gesprek zal haar altijd bijblijven. "Ik ben arts, maar artsen zijn ook mensen."

Snel toegeslagen

Ook bij haar begeleider, internist Ronne Mairuhu, staan sommige gebeurtenissen uit het afgelopen jaar in het geheugen gegrift. "Wat mij het meest is bijgebleven van het afgelopen jaar is dat ik een patiënt had die helemaal stabiel was", zegt hij. "Alles ging goed en toen ik een half uur later bij hem ging kijken moesten we direct intuberen. Ik heb echt nog nooit een ziekte gezien die zo snel toeslaat."

De corona-afdeling in het HagaZiekenhuis ligt nog altijd vol. Op de spoedeisende hulp zijn kamers ingericht waar mensen opgelapt kunnen worden en waar gekeken kan worden of ze moeten worden opgenomen. "De tweede golf is naadloos overgegaan in de derde golf", zegt Mairuhu.

Een groot verschil met de eerste golf is dat de ziekenhuizen volgens de internist nu veel meer samenwerken. Overplaatsen gaat steeds makkelijker. "Dan hebben we ruimte voor nieuwe mensen die binnenkomen." De afgelopen maanden gingen patiënten vaak naar Groningen of Maastricht, nu is er langzaamaan weer plek in de regio.

Goede begeleiding

Mairuhu vindt het belangrijk dat jonge artsen goede begeleiding krijgen en ruimte krijgen om hun ervaringen te delen. "Je ziet overal specialisten praten over het virus, maar ik zie hier dat de arts-assistenten keihard werken. Dat mag ook wel gezegd worden."

Het ziekenhuis biedt personeel psychische hulp als het nodig is. "Het is belangrijk dat je het van je af kunt zetten als je naar huis gaat", beaamt Bouchtoubi. "Ik kan dat inmiddels wel goed." Als ze aan het eind van de dag haar beschermende kleding uittrekt, laat ze ook de dag langzaam van zich afglijden. "Heel simpel een kopje thee maken en een serie kijken op tv helpt mij ontspannen."