Koerswijziging leidt waterpolosters naar Tokio: 'Dat is eyeopener geweest'
Na twee mislukte pogingen plaatsten de Nederlandse waterpolosters zich afgelopen weekend in het Italiaanse Triëst eindelijk weer voor de Olympische Spelen. En bij zo'n prestatie zou de ploeg bij terugkeer op eigen bodem normaliter een feestelijk onthaal verdienen. Een volle aankomsthal op het vliegveld, met enthousiaste familieleden en fans. Maar helaas, in coronatijd is ook op dit gebied alles anders.
Oranje werd maandagmiddag op Schiphol door slechts een klein groepje supporters opgewacht. Geen uitzinnige taferelen dus. Die waren er bij de ploeg zelf overigens ook niet per se geweest, nadat het ticket voor Tokio zaterdag was veiliggesteld op het olympisch kwalificatietoernooi (OKT).
"We hebben het op de hotelkamer gevierd, een beetje gehost op de muziek en een paar biertjes gedronken. Maar verder niet echt", vertelt international Sabrina van der Sloot. "Ik ben wel heel trots dat we dit met het team hebben gehaald. Het is onwerkelijk en een kroon op al het werk van de afgelopen jaren."
Lange weg naar Tokio
Na de gouden medaille van de Spelen van 2008 greep Oranje zowel in 2012 als in 2016 naast een olympisch ticket. Ook op weg naar Tokio kreeg de ploeg van bondscoach Arno Havenga te maken met een aantal tegenslagen.
De waterpolosters stelden de kwalificatie voor Tokio afgelopen zaterdag veilig door een zege op Griekenland in de halve finales van het OKT in Italië.
Zo leek op het EK van vorig jaar kwalificatie binnen handbereik, maar werden de waterpolosters op de valreep uitgeschakeld. Het daaropvolgende OKT, waar de ploeg een nieuwe kans op de Spelen zou krijgen, werd vanwege de coronamaatregelen afgelast.
Dat laatste heeft, achteraf gezien, voor Oranje eigenlijk prima uitgepakt. "Als je daaraan terugdenkt, is het voor ons wel goed geweest", zegt bondscoach Havenga. "De speelsters hebben een jaar extra gekregen om te groeien. We zijn in wat rustiger vaarwater terechtgekomen en in de breedte sterker geworden."
Betere balans
Havenga gooide het roer bij de Nederlandse ploeg het afgelopen jaar ook rigoureus om. In plaats van een jaar lang met het hele team op één plek te trainen, zoals de gebruikelijke voorbereiding op de Olympische Spelen zou zijn, kregen de speelsters de kans om weer voor hun clubs te gaan spelen. En zich meer individueel voor te bereiden.
"Dat is wel een eyeopener geweest", concludeert Havenga. "Er was nu iets meer gretigheid dan normaal. Het bewaken van de balans tussen het maatschappelijk leven en het topsportleven is goed geweest. Dat willen we een vervolg geven richting de volgende Spelen."
De komende maanden is het vizier helemaal gericht op Tokio. Havenga heeft met potlood al een planning gemaakt voor de voorbereiding van zijn ploeg op de komende Spelen. De hoop is er dat het toernooi gewoon door kan gaan, ondanks steeds sterker wordende geruchten over een mogelijke afgelasting vanwege de coronapandemie.
"Die verhalen speelden vorige week ook al mee", aldus Havenga. "Op de dag voor onze beslissende halve finale stonden de kranten er vol van. Ik was bang dat het een item zou worden bij de speelsters, dat meiden daar onzeker over zouden worden. Maar er is geen vraag over gesteld en geen opmerking over gemaakt. De focus is gebleven."
Bij Van der Sloot, die er in 2012 en 2016 bij was toen Oranje naast een olympisch ticket greep, schoot de onzekerheid over het doorgaan van de Spelen al snel na het behalen van het ticket door het hoofd. "Ik dacht al na vijf minuten: o ja, misschien gaat het wel niet door. Maar als dat zo is, heeft het gewoon niet zo mogen zijn. Aan ons heeft het in elk geval niet gelegen."
