Olympisch jaar op punt van beginnen: vizier op Tokio in podcasts
Olympisch 2021 staat op het punt van beginnen. Eindelijk, zal het klinken bij de sporters, nadat er eerder dit jaar een streep was gegaan door het toernooi van hun leven. Het vizier kan nu echt op Tokio. Al zijn de Olympische Spelen voor de sporters uiteindelijk nooit echt ver weggeweest.
Dat blijkt wel uit de gesprekken die de afgelopen maanden werden gevoerd in de NOS Olympische podcast. Diverse atleten vertelden over hun leven als topsporter en hun niet aflatende voorbereiding op de Spelen, met alle moeilijkheden in het afgelopen coronajaar van dien.
Hieronder vind je een overzicht van de verschenen afleveringen die nog steeds te beluisteren zijn (druk daarvoor op de naam van de sporter).
Atlete Dafne Schippers sprintte in nog geen jaar tijd naar de wereldtop. Haar wereldtitel in 2015 veranderde in nog geen 22 seconden haar leven. Een jaar later, zag iedereen hoe ze in Rio de Janeiro - geplaagd door een liesblessure - geen olympisch goud, maar zilver pakte. Een medaille waar ze nu, zo vertelde ze, wat meer van kan genieten.
Moeders op missie
Handbalster Estavana Polman en zeilster Lobke Berkhout zijn dit keer als moeder op weg naar de Spelen. Berkhout: "Laatst haalde ik mijn medailles uit de kast en zei ik tegen mijn dochter Belle: 'Wat vind je ervan?'. Zei ze: 'Er ontbreekt alleen nog een gouden'. Dat is duidelijk. Daar ga ik natuurlijk voor."
Polman: "Ik vond mijn moeder vroeger altijd streng. Dat zei ik ook altijd tegen haar. Nu denk ik: 'het is wel goed geweest'. Ik zie nu dingen terug waar ik me dood aan ergerde als kind. Het is heel raar, maar pas nu ik zelf moeder ben, begrijp ik het ook."
Resetknop
Atlete Anouk Vetter en hockeyster Eva de Goede waren allebei even helemaal klaar met topsport en drukten beiden bewust even de resetknop in.
Vetter ging op surfvakantie in Sri Lanka en vond daarna beetje bij beetje de liefde voor de meerkamp terug. In alle anonimiteit kon ze doen wat ze wilde. "Uiteindelijk kwam aan het eind van de vakantie bij de anderen het besef: 'oh, jij bent olympisch sporter'. Maar daarvoor: beetje surfen, eten, drinken, feestjes. Heerlijk."
De Goede kent het klappen van de olympische zweep: ze haalde de laatste Spelen, van Rio, op haar tandvlees.
"Ik heb bij de artsen van het Nederlands team huilend op de behandelbank gelegen. Het deed zoveel pijn. Moet ik weer die slachtbank op, zo dacht ik echt. Teamarts Conny van Bentum zei: 'Het is nu nog zes, zeven maanden tot de Spelen, je gaat het jezelf nooit vergeven als je niet gaat.'"
Goudkoorts op twee wielen
Baanwielrenners Harrie Lavreysen en Jeffrey Hoogland konden in het begin van de coronacrisis niet op de wielerbaan terecht en trainden in de buitenlucht, in de heuvels bij dierentuin De Apenheul. Op weg daarnaartoe hoorden ze dat de Spelen niet door zouden gaan.
Ze zijn straks dé favoriet voor goud in Tokio, op meerdere nummers. Is terugkomen met één medaille wel genoeg?
En BMX'er Twan van Gendt heeft inmiddels zelfs een eigen baan, zodat hij zich perfect kan voorbereiden op de Spelen. Want ook hij weet, het zijn de details die tellen op weg naar goud.
Judoka's Noel van 't End en Henk Grol willen allebei in de voetsporen treden van Anton Geesink, die in 1964 geschiedenis schreef in Tokio met een gouden olympische plak.
Van 't End focust zich volledig op zijn sport, Grol zoekt juist bewust afleiding. Goud was altijd het hoofddoel, nu niet meer, zegt-ie. Al denkt zijn vriendin er anders over.
Gitaren
Voor turner Bart Deurloo en chef de mission Pieter van den Hoogenband speelt de liefde voor muziek - naast de sport - een belangrijke rol. Van den Hoogenband belandde al eens backstage bij Pearl Jam. Deurloo deed mee aan The Voice of Holland en was lang die jongen met de tattoos. Eentje springt eruit, op een bijzondere plek.
Hockeyer Seve van Ass is al jaren gezichtsbepalend bij Oranje. Op en naast het veld is hij een van de leiders van de ploeg die - 21 jaar na het goud van Sydney - olympisch kampioen wil worden in Tokio.
Hij is uitgesproken. Eerlijk. Soms te eerlijk, vinden sommigen. "Er is weleens gezegd: waarom zou je zulke dingen zeggen? Waarom hou je niet gewoon je mond? Maar dat vind ik heel moeilijk. Dat past niet bij me."
Wereldreizigers
Windsurfer Kiran Badloe heeft een droombaan. Hij komt op alle mooie plekken van de wereld. Bijvoorbeeld op de Malediven. Maar als je altijd weg bent, is het ook wel leuk om een keer thuis te zijn, bekende hij.
Wielrenster Annemiek van Vleuten reist net zoveel en traint vaak in het buitenland. In Colombia bijvoorbeeld. "Het avontuur lokt me. Het buiten mijn comfortzone gaan, mezelf triggeren. Vijf of zes uur trainen in Colombia is anders dan in Nederland", verhaalt ze in de podcast.
Ook tennisster Kiki Bertens is vaak weg, zo'n 30 weken per jaar. En dat kan een flinke wissel op haar bestaan trekken. "Het hoeft voor mij niet altijd over tennis te gaan."
Als een van de weinige sporters is individueel goud in Tokio volgend jaar geen hoofddoel. "Als je al een grandslam gewonnen hebt, is het misschien wel anders."