Het jaar van Raymond van Barneveld: 'Toen begon m'n lippie aardig te trillen'
In de laatste week van 2020 kijken zeven sporters en oud-sporters terug op een bewogen jaar. Vandaag Raymond van Barneveld.
"Dat draadloos opladen, weet je, voor je telefoon", begint hij plots. "Dan heb je zo'n apparaatje dat draadloos is. Maar dat ding moet toch ook in het stopcontact of niet? Dat moet toch ook opladen?"
"Da's toch een uitvinding van niks?!", gaat hij lachend verder. "Want kijk: als ik mijn telefoon op zo'n platformpje leg en ik wil effe teksten, dan haal ik mijn telefoon eraf toch? Dan laadt hij niet meer op. Maar met een stekkertje eraan kan dat gewoon wel."
Met babbelen is Raymond van Barneveld nooit gestopt. Smakelijke anekdotes, een kijkje in zijn ziel of een opmerking over een draadloze oplader. Hij praat net zo makkelijk als dat hij pijlen naar een dartbord gooit. En dat doet hij weer vaak tegenwoordig.
We spreken Van Barneveld in Spijkenisse, in het bedrijfspand van zijn nieuwe manager en sponsor Ben de Kok. Verderop liggen duizenden onderdelen van scheepsmotoren in het magazijn te wachten op klanten.
De blik van 'Barney' is zoals vaak gericht op de triple 20. Achterin de grote ruimte is een medewerkster kerstpakketten aan het inpakken. "Nee, niet voor Raymond, hoor. Die heeft al genoeg", fluistert ze als Van Barneveld even weg is.
'Toch wel intensief'
Dit is de plaats waar er wordt gewerkt aan de zelfbenoemde 'Van Barneveld 2.0', sinds de vijfvoudig wereldkampioen drie maanden terug zijn comeback wereldkundig maakte.
"Het is toch wel intensief, hoor", bekent de darter. "We trainen twee, drie keer in de week hier en twee, drie keer in mijn pand in Den Haag. We beginnen om negen uur met sporten, eten daarna een boterhammetje en van één tot vier trainen we."
"Dat heb ik eigenlijk nooit zo gedaan. Ik deed eigenlijk altijd maar waar ik zin in had."
Aan het begin van het jaar had hij niet verwacht dat hij nu zo in training zou zijn. Na een dramatisch jaar vol met nederlagen en depressies beëindigde de wereldtopper van weleer zijn carrière. In begin februari 2020 nam hij groots afscheid.
In de weken daarna kon hij genieten van zijn dartspensioen. "Tuurlijk joh, ik kwam helemaal bij. Ik had geen spanning meer, niets hoefde. Ik kon weer naar verjaardagen van vrienden en familie. Ik was gewoon weer Raymond."
Hij ging in op een uitnodiging van het RTL-programma Het Perfecte Plaatje, een wedstrijd waarin BN'ers in de huid kruipen van een fotograaf. "Ik ben echt even uit mijn comfortzone gegaan."
Van Barneveld moest het programma vroegtijdig verlaten, tot vreugde van veel kijkers. "Ik kreeg veel negatieve reacties van mensen die blij waren dat ik eruit lag. Ik ben daarom nu lekker van die social media af. Dat doet mijn management nu. Heerlijk."
Het is leuk, vijf wereldtitels, maar ik zit nog steeds in een rijtjeshuisje.
Plots had 'Barney' tijd om terug te kijken op zijn lange dartsloopbaan. "Ik heb geleerd dat ik toch wel iets heb neergezet. Terwijl ik eerst niet trots kon zijn op mezelf. Ik zag de bekers in mijn pand gewoon niet meer."
"Ik keek altijd maar naar anderen. Naar wat zij wel hadden. Wat Phil Taylor had, wat Michael van Gerwen had. Dan dacht ik: wat heb ik eigenlijk neergezet? Het is leuk, vijf wereldtitels, maar ik zit nog steeds in een rijtjeshuisje."
Mede dankzij het terugkijken van beelden, kreeg de Hagenaar meer respect voor zijn eigen prestaties. Bovenaan het lijstje staat geen gewonnen WK-finale, maar een opkomst. Die voor een uitzinnig Ahoy tijdens de Premier League.
"Dan krijg ik tranen in mijn ogen en begint mijn lippie aardig te trillen. Dan denk ik: wow, zoveel mensen in het oranje. Natuurlijk niet allemaal voor mij, maar het is toch wel een happening geweest."
"Vergelijk de opkomst van Van Barneveld maar eens met die Van Gerwen. Dat is toch wel een wereld van verschil. Als ik dat zie, voel ik dankbaarheid. Dan heb je toch wel iets neergezet."
De liefde voor het spelletje
Met het zien van dit soort beelden kwam de liefde voor het spelletje weer langzaam terug. Maar zonder het coronavirus was 'The Eye of the Tiger' waarschijnlijk niet meer teruggekeerd in de wereld van profdarters.
"Je zit maar thuis. Op een gegeven moment heb je Netflix ook wel gezien. Ik ben een verzamelaar, maar op een gegeven moment heb je alles ook wel verzameld. Dan denk je: wat nu? Wat ga ik verder doen met mijn leven? Ik ben pas 53 jaar."
2020 stond eigenlijk vol met demonstraties en clinics. Een fotootje hier, een pijltje daar en flink betaald de wereld over. Van Barneveld zag het helemaal zitten, totdat het coronavirus roet in het eten gooide.
"Ik ging van honderd procent terug naar nul. Met demonstraties zie je oude collega's nog, de fans en de zalen. Dat was leuk geweest de komende vijf tot tien jaar. Maar nu was er helemaal niets. Darts is 36 jaar mijn lust en leven. Dat stopt dan ineens."
En eerlijk is eerlijk: het financiële plaatje speelde ook een rol. "Dat komt er wel bij, ja. De schoorsteen moet wel blijven roken. Met mijn eerste wereldtitel verdiende ik 32.000 pond. Nu krijg je 500.000 pond. Ja, dan kan je wel wat langer bij je baas wegblijven."
En dus gaat hij het weer proberen in 2021. Het avontuur begint met het halen van een tourkaart. Half januari staat de dartslegende in een zaal in Leverkusen met honderden gasten die dromen van zijn loopbaan.
Terugkeer naar televisietoernooien
De inschrijving sluit begin januari en kost omgerekend een kleine vijfhonderd euro. Iedereen boven de zestien jaar is welkom. "En zij kijken echt niet meer met ontzag naar Van Barneveld. Zo van: kijk, die heeft vijf sterren op z'n kraag. Echt niet."
Als hij daar zijn kaart weet te bemachtigen, kan 'Barney' op termijn weer meedoen aan de grote televisietoernooien. "Vaak als ik het niveau van vandaag de dag zie, denk ik: jeetje wat goed! Maar dan vergeet ik even dat ik zelf ook op dat niveau stond te spelen."
Het talent zal er nog zitten, maar de vraag is natuurlijk of hij het mentaal nog kan opbrengen om helemaal vanaf onderaan weer te beginnen. En wat als hij weer moet omgaan met tegenslagen? Komen de demonen dan weer terug?
"Ik zal nog wel een paar keer mijn kop tegen het muurtje stoten, maar mijn mindset is anders. Het hoeft allemaal niet meer zo. Ik kon toen niet meer genieten, was onmogelijk voor mijn omgeving. Ik was geen leuke man meer. Dat kan ik nu wel weer zijn."
Het WK volgend jaar is het grote doel. Daar wil Van Barneveld echt weer terugkeren aan de top. "Hoeveel van de 96 deelnemers denken daadwerkelijk dat ze die beker omhoog kunnen tillen? Dat zijn er, denk ik, tien. Daar kan ik nog bij horen."
