Bondscoach Mayonnade: internationale handbaltop, maar soms 'een beetje dom'
"Bonjour! Ça va?" Lachend stapt Emmanuel Mayonnade, bondscoach van de Nederlandse handbalsters, door de schuifdeuren op sportcentrum Papendal, klaar voor een uitgebreid gesprek in de veilige buitenlucht.
Alhoewel: "Merde!", roept de Fransman ineens; hij draagt niet de trainingsbroek van de sponsor, maar een die, net als zijn verwilderde haar, verraadt dat hij rechtstreeks van zijn hotelkamer komt, waar hij ongetwijfeld handbalwedstrijden heeft geanalyseerd. Iets wat hij het liefst doet, maar daarover later meer.
Dergelijke slordigheden kenmerken hem, vertelt 'Manu' nadat hij snel zijn slobberbroek heeft verruild voor een fris en strak exemplaar met de sponsorlogo's van de bond erop. Het doet denken aan vorig jaar, toen hij na de gewonnen WK-finale per abuis en dronken van geluk de bus van de Spaanse verliezers instapte.
Bekijk dat even hilarische als pijnlijke moment in deze video:
Lachend vertelt hij: "Mijn familie herinnert mij ik weet niet hoe vaak nog hieraan. Soms ben ik gewoon zo: een beetje dom. Maar het was wel grappig."
Hoewel de historische wereldtitel voor eeuwig verbonden is met zijn naam, heeft Mayonnade zelf de blik allang weer vooruitgericht: op het EK in Denemarken, waar Oranje zaterdagavond zijn eerste wedstrijd speelt. Aan de vooravond van dat toernooi praten we met hem over zijn verwachtingen, filosofie en persoonlijkheid.
Internationale topstatus
Handbal zit hem in het bloed. Op jonge leeftijd werd Mayonnade lid bij de club van zijn opa, waar een knieblessure al vroeg een einde maakte aan zijn spelersloopbaan en hem als vanzelf als 23-jarige in de rol van trainer dwong. "Handbal is mijn leven. Het is voor mijn omgeving misschien vreemd, maar ik kan zo tien wedstrijden per week kijken."
Inmiddels heeft hij zijn naam als succescoach gevestigd in het mondiale handbal. De 37-jarige Mayonnade rijgt met zijn andere werkgever, de Franse topclub Metz, de landstitels aaneen en gooit hoge ogen in de Champions League. Voorlopig hoogtepunt in die toch al glansrijke carrière is de wereldtitel met Nederland, nota bene op zijn eerste toernooi als bondscoach.
Desondanks is er sinds die hoofdprijs niets veranderd, beweert de hoofdpersoon zelf. "Een van mijn speelsters bij Metz zei: 'Ongelooflijk. Je bent een van de beste coaches, maar voor jou verandert er niets.' Ik ben hetzelfde gebleven, hoewel ik wel hoop dat ik beter ben geworden."
Dat WK heeft hem nieuwe inzichten gegeven. "Heel veel. Ik hou van deze speelsters. Ze zijn goed, dat weet iedereen, maar ook heel aardig, slim en hebben een goede mentaliteit. Toen ik met dit team begon (in maart 2019, red.), zei ik: 'Ik wil met jullie wereldkampioen worden.' Iedereen lachte, maar geloofde er later wel in."
Luisterend oor
Die speelsters krijgen van hem bovendien ruimte om hun eigen ideeën in te brengen. "Manu heeft een duidelijke mening, maar luistert ook naar wat wij willen", zegt keepster Tess Wester. "Dat is een pluspunt, want niet alle topcoaches zijn bereid te luisteren en aanpassingen te doen."
Dat bleek vorig jaar na de eerste WK-wedstrijd tegen Slovenië. Een door hem bedachte tactische variant in de dekking pakte verkeerd uit, met als gevolg dat Oranje stroef speelde en zelfs een pijnlijke nederlaag (32-26) leed. Na dat duel vroegen de speelsters Mayonnade terug te keren naar het oude, vertrouwde concept. Hij gaf gehoor aan het verzoek. Zijn team groeide vervolgens in het toernooi en veroverde uiteindelijk het goud.
Het past binnen zijn filosofie, die naast "heel veel rennen" staat voor snel, agressief en creatief handbal. "Ik wil dat mijn speelsters vrij zijn. Kijk, Estavana Polman bijvoorbeeld is heel speciaal. Tegen haar zeg je niet: 'Je moet dit, dit en dat doen.' Dan excelleert zij niet. Haar moet je vrij laten."
"Maar dat verschilt per speelster. Daarom ga ik graag de discussie met hen aan. Ik wil het ook oneens zijn, nieuwe dingen proberen. Dat is belangrijk. Ik zeg tijdens een time-out ook niet altijd hoe we het móeten doen en voer op trainingen veel veranderingen door. Het is niet goed als speelsters dezelfde dingen doen als twee dagen geleden."
Oranje kwam maandag aan in Denemarken, waarna de ploeg in afwachting van de testuitslagen een 'romantisch' diner had:
Als regerend wereldkampioen begint Oranje het EK vanzelfsprekend met hoge verwachtingen. Prima, wat betreft Mayonnade. "Ik wil hetzelfde als vorig jaar: kampioen worden." En dus maakte hij zijn speelsters één ding duidelijk: "De tijd om te klagen is voorbij."
Daar is bij de ambitieuze Fransman geen ruimte voor, ondanks het feit dat er een strenge bubbel is en het Deense hotel niet tot nauwelijks verlaten mag worden. Een spaarzame manier om een frisse neus te halen, is om 'm simpelweg uit het open hotelkamerraam te steken.
"Het is heel makkelijk om te klagen, maar zo zit dit team niet in elkaar en ik ook niet", aldus Mayonnade. "Iedereen moet klaar zijn om te vechten. 'Anders blijf je maar hier', heb ik tegen ze gezegd."
