100 dagen Santokhi in Suriname: voorlopig is er weinig veranderd
"Het zal eerst zwaarder worden voordat het beter wordt", waarschuwde Chan Santokhi toen hij afgelopen zomer aantrad als president van Suriname. Van zijn voorganger erfde hij een lege staatskas, een torenhoge schuld en een diepgeworteld corruptieprobleem.
Ruim honderd dagen later blijkt Santokhi's voorspelling te kloppen. Vooral economisch gaat het slecht in Suriname. Het optimisme onder de bevolking na de laatste verkiezingen heeft bij sommige inwoners nu al plaatsgemaakt voor wantrouwen.
Inflatie en staatsschuld
"Economisch is de verandering zeker nog niet zichtbaar", vertelt correspondent Nina Jurna, die de afgelopen weken in Suriname verbleef. Door financieel wanbeleid van president Bouterse heeft het land een schuld van ruim 2,5 miljard euro, meer dan tachtig procent van het BBP. De rente daarop, zo'n 22 miljoen euro, kan Suriname niet betalen.
Dat heeft gevolgen voor het dagelijks leven van veel bewoners. "Om dat geld aan te vullen, heeft Santokhi de benzineprijzen verhoogd. Daarnaast is de inflatie hoog", vertelt Jurna. Maar omdat de salarissen niet zijn veranderd, worden boodschappen in Suriname steeds duurder. Zo merken hulporganisaties in Nederland dat steeds meer Surinamers nood hebben aan voedselhulp.
De president is wel op zoek naar een oplossing voor de malaise, zegt Jurna. "Zo lukte het onlangs de salarissen van ambtenaren te betalen zonder daarvoor geld bij te lenen, wat eerder wel nodig was." Daarnaast heeft Santokhi al verschillende gesprekken gehad met schuldeisers. "Een concreet akkoord is er voorlopig niet, maar de president verwacht dat vanaf begin 2021 de economische situatie beter wordt en er verlichting komt", zegt Jurna. "Als je 't hebt over de economie, moeten mensen dus echt nog geduld hebben."
Corruptie
Een ander probleem dat Santokhi van zijn voorganger erfde, is corruptie. Onder de regering-Bouterse kwam schandaal na schandaal aan de oppervlakte. "Ook daar maakt Santokhi stappen", zegt Nina Jurna. "Hij heeft de rechterlijke macht van Suriname verstevigd en een speciale aanklager aangesteld om corruptie aan te pakken."
Tegelijk werpt een aantal politieke benoemingen twijfels op over de goede bedoelingen van de regering-Santokhi. Zo gaf vicepresident Brunswijk zijn eigen broer een plek in de Raad van Commissarissen van het Surinaamse staatsoliebedrijf. Ook de vrouw van de president zetelt daarin. Zij kreeg daarnaast ook een baan op Santokhi's kabinet.
"Er komt vertrouwelijke informatie binnen, en zij helpt daarbij. Ik mag zelf bepalen hoe ik daarmee omga", verdedigt Santokhi zich tegenover de NOS. "Zij doet de final screeningen, ik kan met gesloten ogen tekenen. Dat is het vertrouwen dat je nodig hebt."
"Vanuit Santokhi's perspectief gaat het dus om vertrouwen", vertelt Nina Jurna, "maar veel Surinamers vinden dat dit lijkt op de vriendjespolitiek die ze al decennialang kennen. Er is behoorlijk wat kritiek en teleurstelling: dit is niet de nieuwe wind waar kiezers op hoopten."
Eerste demonstratie
Hebben Surinamers na honderd dagen Santokhi dan nu al spijt van hun stem? Sommigen wel. Zo is er al een eerste demonstratie geweest, onder leiding van activist Stephano Biervliet, die zich eerder inzette tegen de regering-Bouterse. "Als we praten over nepotisme, dan gebeurt dat hier op grote schaal", vindt hij.
Tegelijk, merkt Jurna, zijn er ook mensen die erkennen dat je in de eerste drie maanden van een presidentschap geen wonderen kan verrichten. "Zij zijn geneigd hem het voordeel van de twijfel te geven." Hoe dan ook ligt Santokhi in Suriname onder een vergrootglas, merkt ze. "Heel erg opgetogen na die eerste drie maanden is niemand."
