Atypisch Brentford op drempel van unieke promotie naar Premier League

Met zweethandjes en afgebeten nagels zullen supporters van voetbalclubs Brentford FC en Fulham vanavond aan de buis gekluisterd zitten. De rivalen uit West-Londen, uitkomend op het tweede niveau in Engeland, spelen op Wembley de wedstrijd van het jaar, ook wel bekend als 'de wedstrijd van 200 miljoen'. Want dat staat er op het spel bij de promotiefinale voor één felbegeerde plek in de Premier League.

Voor Brentford zou het een unicum zijn. In de jaren dertig en veertig van de vorige eeuw speelde de club op het hoogste niveau in Engeland, daarna zakten 'The Bees' steeds verder af. Brentford verdronk tussen de veel grotere buurtclubs Chelsea, Fulham en Queens Park Rangers. Maar de unieke Brentford-cultuur bleef behouden.

Het is precies die cultuur waar AD-sportjournalist Sjoerd Mossou voor viel toen hij twintig jaar geleden vlak bij Griffin Park, het kenmerkende en klassieke Engelse stadion van Brentford, ging wonen om daar als voetbalcorrespondent te werken. "Een stadion met op alle vier de hoeken een pub, waar supporters voor, tijdens en na de wedstrijd samenkomen", vertelt Mossou.

"Waar andere clubs meegingen met het internationale geweld van de Premier League, is bij Brentford alles hetzelfde gebleven. Een lokale club, met lokale supporters en lokale sponsoren. Het zou fantastisch zijn en een geweldige stunt als ze promoveren naar de Premier League."

Het zou ook de ultieme beloning zijn voor het gedegen beleid dat Brentford voert sinds Matthew Benham de club in handen heeft. Benham, van jongs af aan Brentford-supporter en steenrijk geworden met het exploiteren van een wedkantoor, zorgt sinds 2012 voor rust en financiële stabiliteit.

"Daarvoor waren er altijd geldproblemen. Moest er weer geld opgehaald worden door supporters, altijd gedoe", aldus Mossou. "Benham is op een moderne manier naar de club gaan kijken en met name op het gebied van data-analyse en scouting zijn ze supergoed geworden. Ze hebben de afgelopen jaren miljoenen verdiend met transfers."

Omdat veel talentvolle jeugdspelers door grotere clubs werden weggekaapt, stopte Brentford met de eigen jeugdopleiding. In plaats daarvan kregen scouts opdracht om op basis van data te zoeken naar talent.

Mossou: "Neem de topscorer van dit seizoen, Ollie Watkins. Totaal onopgemerkt als buitenspeler bij Exeter (spelend op het derde niveau, red.). Brentford zag in hem een spits en hij werd in eerste instantie gehaald voor het tweede elftal."

"Al snel bleek Watkins dé spits voor het eerste, hij is een enorm succes geworden. Neal Maupay is ook zo'n speler. Voor een habbekrats gehaald uit de tweede Franse liga en voor miljoenen verkocht."

Daarnaast veranderde het veldspel van Brentford de afgelopen jaren van 'kick and rush' naar bij vlagen oogstrelend combinatievoetbal. Een groot verschil met de periode waarin Mossou kennismaakte met de club. "De laatste drie jaar was het echt onwijs goed. Ik zag een statistiek dat geen club in Engeland zo veel thuiswedstrijden heeft gewonnen als Brentford de laatste jaren."

En dat voor een club met de op vijf na kleinste begroting van de competitie. Dat de finale tegen Fulham is, maakt het verhaal compleet. "Dat is de grote rivaal. Het is een lokale derby die echt heel erg beladen is. Dat maakt het wel pikant. Op basis van status en begroting is Fulham favoriet, maar qua team en veldspel staat Brentford hoger aangeschreven."

In de reguliere competitie was Brentford twee keer te sterk voor Fulham, maar dat telt vanavond (20.45 uur) niet. Het gaat om één wedstrijd, er is één kans. Wat nou als het mislukt voor Brentford?

Mossou: "Dat zou niet rampzalig zijn. Vergelijk het met RKC. Die vinden het fantastisch om in de eredivisie te spelen, maar zullen bij degradatie niet al hun geld verbrassen en risico's nemen om terug te keren. Dat geldt ook voor Brentford."

"Ze gaan geen dure spelers halen of torenhoge salarissen betalen. Ook niet bij promotie. Brentford is eigenlijk helemaal geen Premier League-club."