Apeldoornse wereldkampioene Kramer als Oostenrijkse naar Winterspelen
Een wereldkampioen skispringen uit Nederland. Dat klinkt wellicht wat ongeloofwaardig, maar is sinds donderdag wel degelijk een feit. De 18-jarige Sara Marita Kramer sprong in Oberwiesenthal naar goud bij de WK voor junioren, ofwel schansspringsters tot 19 jaar.
"Dit was mijn doel voor dit seizoen. Supervet dat ik het gehaald heb", vertelt Kramer vanuit het Duitse wintersportoord, waar ze ook nog een gooi naar de titel gaat doen met de Oostenrijkse ploeg.
Hè? Oostenrijk? Ja, de geboren Apeldoornse woont sinds 2008 in Maria Alm, waar haar wintersportgekke ouders met het gezin heen togen om een hotel te beginnen.
Op de Oostenrijkse basisschool maakte ze kennis met het skispringen en meteen was de kleine Sara Marita verkocht. Niet veel later volgde de aanmelding bij het sportgymnasium van Saalfelden. "Het springen geeft mij een goed gevoel", vertelde ze al eens. "De adrenaline die vrijkomt... Dat is een heel coole ervaring."
Dubbel paspoort
Ze bleek genoeg talent te hebben om het tot de Oostenrijkse jeugdselectie te schoppen en voor dat land komt ze - inmiddels in het bezit van een dubbel paspoort - nu al jaren uit in wedstrijden.
En met steeds meer succes. In december vond ze zich in Lillehammer voor het eerst terug in de toptien van een wereldbekerwedstrijd - bij de senioren welteverstaan - en begin dit jaar bracht ze die in Sapporo zelfs op haar naam. Een primeur uit het oogpunt der Lage Landen.
Daar is dus nu de mondiale jeugdtitel aan toegevoegd. Met bovendien een flink gat naar de concurrentie. "In de eerste training was ik ook al best goed, daarna werd het minder. Maar in de wedstrijd kon ik mij goed focussen op de dingen die ik moest doen en had ik twee heel goede sprongen."
Dat resulteerde in flinke afstanden (99 en 101 meter), een mooie jurywaardering en een fraaie gouden plak.
Doorbraak bleef uit
De opmars van Kramer is des te opmerkelijker, omdat die zich een jaar geleden nog nauwelijks aankondigde. Sterker, juist omdat de gehoopte doorbraak uitbleef, overwoog ze te stoppen en zich op de studie te storten.
Vader Ronald moedigde zijn dochter echter aan haar eigen geluk te volgen, en ja, toen kwam ze toch echt weer bij het schansspringen uit.
Het juiste beslissing, blijkt nu. "Ik heb afgelopen seizoen een heel grote stap richting de wereldtop gemaakt en in de wereldbeker heel goede prestaties kunnen laten zien. Dat niveau is gewoon heel hoog."
Ook bij de WK voor junioren moest ze het uiterste uit zich halen om op het podium te komen. "De rest van de meiden springt ook heel goed. Maar deze wedstrijd was ik gewoon... eh... beter", constateert ze met een haast verlegen lachje.
Oberstdorf
Na de WK, waar Kramer dus nog met het team aan de bak moet, volgt nog een wedstrijd in Rusland en dan mag ze bijkomen van een lang en inspannend seizoen. En daarna gaat de blik snel op de toekomst, met onder andere volgend jaar de WK in Oberstdorf. Voor de duidelijkheid: bij de senioren. "Daar ben ik wel bij, als het zo doorgaat."
Oberstdorf, de traditionele eerste halte van de befaamde Vierschanzentournee. Daar bestaat geen vrouwenversie van. "Nee, jammer. Maar er komen wel steeds meer grote schansevenementen voor dames. En we mogen ook meedoen aan Raw Air, de Noorwegen-tour waar de heren nu zijn. Ik denk dat de Vierschanzentournee er binnenkort ook komt. Ik ben benieuwd. Dat zou wel vet zijn."
"Op de Olympische Spelen gaat waarschijnlijk, en dat was niet gepland, de grote schans erbij komen", blikt Kramer stiekem al vooruit richting 2022, het jaar van de Winterspelen in Peking.
Nederlandse vlag
En dan rijst natuurlijk meteen een belangrijke vraag: kan Nederland binnenkort na snowboardster Nicolien Sauerbreij opnieuw een olympische medaillewinnaar bejubelen in een wintersportdiscipline zonder schaatsen? Kramer is helder over een eventuele plek in TeamNL: "Nee, dat zie ik niet gebeuren."
De afgelopen jaren droomde ze nog weleens van deelnemen onder Nederlandse vlag - "Dat zou heel gaaf zijn" - maar haar loyaliteit won het uiteindelijk toch van de vaderlandsliefde. "Oostenrijk heeft mij van het begin af aan gesteund en mij tot dit niveau gebracht. Ik wil ze daarom nu niet in de steek laten."
"En de condities die ik hier heb, kan Nederland mij sowieso niet bieden. We hebben een supergoed team met goede trainers en goede trainingsfaciliteiten. Maar ik blijf een trotse Nederlandse, hoor."
