Vrouwen in onderzeeër voelden zich snel 'one of the guys'
"Ik deed een melding over de intercom en het viel volledig stil", vertelt Sam. "De mannen waren helemaal niet gewend om een vrouwenstem te horen." De 26-jarige wachtofficier is een van de vijf vrouwen die afgelopen jaar al meevoeren aan boord van een onderzeeër. Vandaag werd bekend dat de marine per direct vrouwen toelaat op onderzeeboten, de laatste plek binnen Defensie waar ze werden geweerd.
Of het niet wennen was, tussen al die mannen? Voor Sam is het haar eerste functie binnen de marine. "Het is natuurlijk wennen om aan boord van een onderzeeboot te stappen, maar ik kan het niet vergelijken. Ik weet niet beter dan dit."
Dat geldt ook voor Sitara Hartsteen, eveneens wachtofficier. Zij is verantwoordelijk voor de navigatie tijdens het varen, dat de duikboot veilig van a naar b komt.
Sinds ze in 2003 toetrad tot de marine wordt ze omringd door mannen. "Ik was de enige vrouw in mijn klas", vertelt de 35-jarige. "Ik ben het dus wel gewend. Je bent al snel one of the guys."
Aan boord van de onderzeeërs is er niet veel aangepast, de dames moeten dus ook tussen de torpedo's slapen:
Voor Marieke van Dijk (25) was meedoen aan de proef met vrouwen aan boord een uitgelezen kans om van haar functie aan de wal af te komen. "Ik wilde graag varen en dit was een mooie gelegenheid. Het was eigenlijk varend ontdekken en het is een heel leuk jaar geworden."
Van Dijk werkt als wapenspecialist op de Zr. Ms. Zeeleeuw. Niet alleen houdt ze de technische staat van de torpedo's in de gaten, maar ook van alle sensoren en communicatiesystemen.
Ze meldde zich in 2012 bij de marine. "Ik wilde werken en wat van de wereld zien. De schoolbanken waren niets voor mij en toen zag ik filmpjes van de marine op YouTube. Zo is het gekomen."
Het langst dat ze aan boord van een onderzeeër zat, was negen weken. De keren dat ze uitvoer, ging het nog niet om missies, maar om opleidingsreizen en oefeningen met andere eenheden. "De mooiste ervaring was toen we afgelopen najaar vanaf de boot in de Middellandse Zee sprongen."
Aan boord is er, op een gordijntje hier en daar, niet veel aangepast. Ook niet in de werkzaamheden. Van Dijk: "Het is zes uur op en zes uur af. Dus je begint om middernacht tot 06.00 uur en dan weer van 12.00 uur tot 18.00 uur. Er staan wel een roeiapparaat en een fiets ergens, maar als je dienst erop zit is het meestal eten en snel naar bed."
Alle drie zijn ze erg enthousiast over het werken in de onderzeeër. Sam en Hartsteen willen dit jaar zeker hun Flipper halen, een felbegeerd insigne dat staat voor kennis en vaardigheid aan boord.
Marieke van Dijk heeft hem al. "Het betekent dat je een groot deel van de basiskennis hebt", legt ze uit. "Met een Flipper hoor je er meer bij."
