De tassen kunnen van de fietsen: het wielerseizoen begint in Australië

Wat doen wielrenners als ze even geen wedstrijden hoeven te rijden? Het antwoord op die vraag is uiteraard niet eensluidend, maar vaak komt het wel hierop neer: fietsen.

Uiteraard liggen ze ook weleens een paar dagen op het strand, maar op social media kwamen deze winter opvallend veel foto's voorbij van renners die ook tijdens hun 'winterstop' voor een fietsavontuur kozen.

Dinsdag begint in Australië de Tour Down Under, de eerste WorldTour-koers van het wielerseizoen. Taco van der Hoorn, die daar met Jumbo-Visma aan de start staat, is een van de renners die deze winter zijn fiets volhing met fietstassen en op avontuur ging.

Samen met Jan-Willem van Schip, de wereldkampioen puntenkoers op de baan, reed hij in acht dagen van Málaga naar Girona, waar hij aansloot bij het trainingskamp van Jumbo-Visma: een tocht van maar liefst 1.200 kilometer.

Bepakking en tegenwind

"Die tocht is wel een beetje uit de hand gelopen. Het duurde allemaal wat langer dan gepland. We hadden natuurlijk bepakking, en ook nog vijf dagen tegenwind. Toen zeiden ze bij de ploeg wel: wordt het niet een beetje te gek?", vertelt Van der Hoorn vanuit het door bosbranden geteisterde Australië, waar hij ook nog twee dagen wat meer het binnenland en de natuur in trok.

Van der Hoorn en Van Schip waren niet de enigen die de fietstassen vulden en op de tweewielers bonden. Ook Thomas De Gendt en Tim Wellens maakten deze winter een zogenaamde bikepacking-trip door Spanje:

Antwan Tolhoek, Sam Oomen en Lennard Hofstede pakten de fiets in Thailand, terwijl de Italiaan Vincenzo Nibali voor wat meer ontspanning koos:

Annemiek van Vleuten maakte ondertussen in de winter bijna meer kilometers dan Tourwinnaar Egan Bernal, volgens een lijstje dat op social media rondgaat. De wereldkampioene ging een maand op trainingsstage naar Colombia, waar ze veel op hoogte trainde.

Via een trainingskamp op Gran Canaria vloog ze vervolgens door naar Sicilië, waar ze aansloot bij haar mannelijke collega's van Mitchelton-Scott.

En Anna van der Breggen ging met ploeggenote Jip van den Bos bikepacken in Amerika, op een elektrische fiets:

Jumbo-Visma-renner Van der Hoorn was overigens een van de eerste wedstrijdrenners die in zijn vrije tijd zijn fiets volhing met bepakking en op pad ging, maar tegenwoordig ziet ook hij dat steeds meer collega's dat doen.

"Ik ben vijf jaar geleden een keer naar Berlijn gereden. Toen had ik alles mee op de fiets: een tentje, luchtbed, slaapzak, allemaal op bagagedragers en in tassen. Er waren echt geen andere wedstrijdrenners die dat deden. Nu zie je het heel veel", aldus de 26-jarige Van der Hoorn.

"Het klinkt een beetje avontuurlijk, en niet per se als een echt topsportleven. Maar uiteindelijk maak je zo makkelijker je trainingsuren dan thuis in de regen. Tijdens die trip naar Girona gingen we elke dag vijf, zes uur fietsen en aan het einde van de week had ik meer het gevoel dat ik vakantie had gehad dan dat ik 40 uur had getraind."

"Natuurlijk, als je richting de wedstrijden gaat, wordt het anders. Dan gaan we op één plek zitten, zodat je stabieler kunt trainen", zegt Van der Hoorn, die dinsdag begint aan zijn tweede seizoen in de WorldTour.

"Het mooie aan wielrennen is dat je op zo veel mooie plekken kunt fietsen als training. Voor mij geeft het de juiste balans tussen topsport en het genieten ervan. Een happy athlete is ook vaak een fast athlete, is een bekende uitspraak. Als ik het voor mezelf leuk maak op die manier, werkt dat voor mij beter. En het zit een goede voorbereiding niet in de weg."