20 jaar cel en tbs voor doden demente ouderen met insuline

De rechtbank in Rotterdam heeft aan Rahiied A. twintig jaar cel en tbs met dwangverpleging opgelegd vanwege de zogenoemde insulinemoorden. De rechter acht bewezen dat hij vier vrouwen die hij verzorgde heeft gedood door zonder medische noodzaak insuline toe te dienen. In een geval achtte de rechtbank moord niet bewezen, maar is A. wel veroordeeld voor poging tot doodslag. Hij krijgt ook een beroepsverbod van 25 jaar.

A. heeft ook zeven andere ouderen insuline toegediend, bij sommige meerdere keren. Een van hen is later overleden, de anderen overleefden het. Op een na had geen van hen diabetes.

De slachtoffers van A. woonden in vier verzorgingshuizen in de regio Rotterdam. Alle gevallen deden zich voor tussen september 2016 en november 2017. A. heeft drie moorden bekend, in een geval zou hij zich hebben vergist.

In de rechtszaal beriep hij zich tijdens het proces aldoor op zijn zwijgrecht, op advies van zijn advocaten. Ook zei hij dat niks te maken had met de moorden. Op foto's van de slachtoffers reageerde hij emotioneel, maar het lukte de rechters niet om contact met hem te maken. Toch denken ze dat A. wel degelijk in staat was om te verklaren, bleek bij de uitspraak.

Eenvoudige bewoordingen

Rahiied A. (23) werd weggestuurd bij zijn opleiding tot verpleegkundige omdat hij zich niet genoeg ontwikkelde. Ook stages mocht hij niet afmaken, onder meer omdat hij geld stal. Toch kreeg hij werk bij verschillende instellingen, waarbij hij loog over een verklaring omtrent gedrag (vog), die hij ook vervalste. A. heeft een gewelddadige jeugd gehad en heeft een lage intelligentie. Volgens deskundigen is hij verminderd toerekeningsvatbaar en de rechtbank neemt dat over.

De voorzitter van de rechtbank sprak A. met zijn goedvinden aan met 'je' en 'jij' en vatte bij de uitspraak het omvangrijke vonnis in eenvoudige bewoordingen samen. "Jij hebt die mensen ernstig ziek gemaakt", zei ze tegen A. Gebleken is dat hij op zijn opleiding de toetsen over het onderwerp bloedsuiker en diabetes ruimschoots heeft gehaald.

De rechter onderstreepte dat A. door zijn daden grote maatschappelijke onrust heeft veroorzaakt, omdat hij het vertrouwen in de zorg heeft ondermijnd. Ook voor de familie van de slachtoffers en A.'s collega's hebben zijn daden grote gevolgen gehad.

Adequaat handelen

Het onderzoek naar A. begon in het najaar van 2017. Gebleken was dat er geregeld onverklaarbare onwelwordingen waren van patiënten die door hem werden verzorgd. Die patiënten waren hoogbejaard, dementerend en afhankelijk van anderen. Door hun dementie konden ze zich niet tegen A. verweren en niet verklaren dat ze insuline ingespoten hadden gekregen.

A.'s eigen verklaring voor zijn optreden is dat hij wilde laten zien dat hij adequaat kon handelen. Hij snakte naar bevestiging en complimenten en had een diepgevoeld verlangen om arts te worden. Als hij mensen insuline had toegediend zei hij daar niks over tegen de artsen.