Van Ginkel doorbreekt stilte: 'Zulke infecties kunnen je carrière beëindigen'
Sinds drie weken is Marco van Ginkel weer te bewonderen op het trainingsveld van Chelsea. Voorzichtig, met de bal. Na een afwezigheid van liefst achttien maanden begint de Amersfoorter zich langzaam weer een beetje voetballer te voelen. "Ik heb een donkere periode gehad. Maar opgeven staat niet in mijn woordenboek", aldus Van Ginkel.
Op 6 mei 2018 speelde de 27-jarige Van Ginkel zijn laatste voetbalwedstrijd: PSV-FC Groningen, uitslag 0-0. Drie weken eerder had de Chelsea-huurling als aanvoerder van PSV de kampioensschaal getoond aan een uitgelaten Stadhuisplein in Eindhoven. Daarna kwam die vermaledijde knie, met veel complicaties en meerdere operaties als gevolg.
Reconstructie
"Ik speelde de laatste wedstrijden al met pijn aan de knie", vertelt Van Ginkel, die drie jaar lang zonder kruisband in zijn rechterknie speelde. "Het ging steeds minder, want je lichaam is daar niet op gebouwd." In de zomer van 2018 volgde een operatie aan zijn knie om de kruisband te reconstrueren. Voor het herstel stond acht maanden.
"Eerst ging alles prima, maar na drie weken sloeg het noodlot toe", vertelt Van Ginkel. "Ik kreeg te horen dat ik een infectie had. Vrij ernstig en vrij agressief. Ik werd ziek. En de knie werd helemaal dik. Ze wisten niet meteen wat het was, daar gingen wel twee weken overheen." Uiteindelijk kreeg Van Ginkel te horen dat zijn nieuwe kruisband beschadigd was.
Moedeloos
Het was een grote klap. "Dan word je wel moedeloos. Als je hoort dat alles er weer uitgehaald moet worden, dat je opnieuw geopereerd moet worden, maar je weet niet wanneer. Mijn knie moest gespoeld worden om de infectie eruit te krijgen. Dus ben ik drie keer geopereerd in zes dagen. Dat was wel een hele happening", vertelt Van Ginkel met enig understatement.
Het voetbalveld was op dat moment heel ver weg. "Zulke infecties kunnen je hele carrière beëindigen. Maar zelf had ik dat niet in mijn hoofd. Door de spoeling ben ik er uiteindelijk goed vanaf gekomen. Maar toen moest ik een maand of vier, vijf wachten voor ik weer iets kon doen. Die maanden duren lang. Ik heb wel een donkere periode gehad."
Afgelopen zomer is Van Ginkel opnieuw geopereerd. In Rome, door dezelfde arts die de knie van Kevin Strootman onder handen heeft genomen. Sindsdien is Van Ginkel serieus begonnen met de revalidatie. "Tot nu toe gaat het allemaal goed."
Positief persoon
Ondanks alle fysieke malheur, blijft Van Ginkel positief. Van opgeven wilde hij nooit weten. "Ik ben een vrij positief persoon. En de mensen om me heen en Chelsea hebben me altijd gesteund en begeleid. Ik ga niet snel bij de pakken neerzitten. Opgeven staat niet in mijn woordenboek. Maar ik heb natuurlijk wel heel vervelende dagen gehad."
Dag in dag uit is Van Ginkel nu bij Chelsea te vinden, de club die hem bijna zeven jaar geleden overnam van Vitesse. Maar voelt hij zich nog wel speler van Chelsea? "Ehm... ja, dat wel", klinkt het licht weifelend. "Ik loop elke dag op de club, met alle spelers. En als je er al zo lang rondloopt, ken je ook alle fysio's, dokters, iedereen."
Toekomst bij Chelsea?
In die kleine zeven jaar kwam Van Ginkel tot slechts vier officiële duels voor Chelsea, in zijn eerste seizoen. In de jaren daarna werd hij verhuurd aan AC Milan, Stoke City en liefst drie keer aan PSV. Maar ondanks alle malheur verlengde Chelsea ook twee keer zijn contract. Na deze zomer loopt zijn contract af. En dan? Ziet trainer Frank Lampard hem nog wel als serieuze optie?
"Dat moet je aan Lampard vragen", lacht Van Ginkel. "Er is nog een optie voor twee jaar van de kant van Chelsea. Dat wachten we eerst even af. Bij mij is de focus nu om eerst fit te worden. En dan zien we wel verder."
Op dit moment geniet Van Ginkel vooral van het feit dat hij eindelijk weer op het trainingsveld staat. Drie weken geleden maakte hij via Instagram al melding van de eerste dag dat hij 'naar buiten' mocht, met de bal.
"Zulke momenten zijn prachtig. En dan maakt het niet uit of het regent of dat het mooi weer is. Daar geniet je wel van", vertelt Van Ginkel.
"De hele week leefde ik ernaartoe: vrijdag gaan we naar buiten. En dan gaat toch meespelen wat er al die maanden is gebeurd. En als je dan je eerste rondje maakt op het veld, dan doet dat wel goed. Daar geniet je wel van."