Geweld gaat door in Hongkong, China ergert zich aan de Britten
De politie in Hongkong speelt een kat-en-muisspel met demonstranten. De oproerpolitie gebruikt traangas en wapenstokken, demonstranten trekken zich snel terug om ergens anders weer op te duiken. Demonstranten hebben twee brandbommen gegooid.
Terwijl de gewelddadige protesten in het financiële centrum van Azië voortduren, ergert China zich aan de houding van het Verenigd Koninkrijk. De landen zijn respectievelijk de huidige en vorige machthebbers in de stad. De Britten hebben onder meer aangedrongen op onafhankelijk onderzoek naar de recente gebeurtenissen in Hongkong.
Het is het tiende weekend op rij met protesten in Hongkong, met nog geen einde in zicht. De protesten begonnen tegen een wet waardoor men uitgeleverd kon worden aan China. Inmiddels zijn ze uitgegroeid tot een grote protestbeweging die niet alleen het opstappen van regeringsleider Carrie Lam eist, maar ook democratische verkiezingen wil.
De voormalige Britse kolonie wordt bestuurd door China, onder het motto "een land, twee systemen". Dat principe belooft de stad bepaalde democratische rechten die op het vasteland van China niet bestaan. Maar volgens de demonstranten worden die vrijheden steeds meer weggenomen en komt Hongkong meer in de greep van het autoritaire China.
In deze video wordt uitgelegd waarom de relatie tussen Hongkong en China onder hoogspanning staat:
Dominic Raab, de Britse minister van Buitenlandse Zaken, benadrukte het belang van het principe van "een land, twee systemen" in een gesprek met de Hongkongse leider Lam. De Britten willen een "betekenisvolle politieke dialoog en een onafhankelijk onderzoek naar recente gebeurtenissen om aan vertrouwen te werken".
Dat viel verkeerd in Peking. De tijden dat de Britten de baas waren in Hongkong zijn "lang voorbij", zei een woordvoerder van het land tegen The Guardian. "Het VK heeft geen soevereiniteit, jurisdictie of het recht op toezicht in Hongkong. De zaken van Hongkong dulden geen buitenlandse inmenging. Het is verkeerd van de Britse overheid om de regeringsleider direct te bellen om druk uit te oefenen."
