Pride: 'Nog steeds extravagant, maar inhoudelijker dan vroeger'

• Erika de Joode

  redacteur Online

De Amsterdamse grachten stromen morgen vol voor de jaarlijkse Canal Parade, een van de hoogtepunten van Pride. Maar niet té vol, als het aan de organisatie en de gemeente Amsterdam ligt. Zij hebben dit jaar maatregelen genomen om te voorkomen dat de grachten dichtslibben. Dat was nodig omdat de bezoekersaantallen van de botenparade al jaren stijgen en de ruimte te beperkt is.

De 81-jarige Cor herkent dat wel. De Amsterdamse gaat al jaren naar de Pride en is een van de vier mensen die we spraken over de Canal Parade van vroeger en nu, in lijn met het Pridethema van dit jaar: Remember the past, create the future.

Meer aandacht

Cor stond al in de jaren 90 langs de route van de botenparade, samen met haar vriendin. Ook nu is ze van de partij, wel met oordoppen in tegen de harde muziek. "De laatste jaren is de Pride steeds groter geworden. Er zijn misschien ook meer mensen die mee durven doen. En er is meer aandacht voor op tv."

Of de Canal Parade helpt bij de emancipatie van lhbt'ers weet Cor niet. "Je verspreidt de boodschap er in ieder geval wel mee." Zelf heeft de in Amsterdam geboren en getogen Cor nooit problemen gehad met het feit dat ze lesbisch is. "Ik ben nooit in de kast geweest. Op mijn zestiende zat ik al in roze kroegen, ook al mocht dat eigenlijk niet."

Ook Anton Koolwijk is Canal Parade-ganger van het eerste uur. In 1998 was hij er voor het eerst bij, toen de Parade samenviel met de Gay Games in Amsterdam. "Daardoor waren er honderdduizenden mensen bij de Pride", vertelt de 61-jarige Anton. "Je voelde je niet langer een minderheid, maar onderdeel van de meerderheid. Ik was er samen met mijn vriend. Die heeft nu alzheimer, maar ondanks dat herinnert hij zich de Canal Parade van 1998 als het hoogtepunt van zijn leven."

Sindsdien gaat Anton jaarlijks naar de botenparade. Hij ziet wel verschillen met vroeger. "Het beeld van de Canal Parade is dat naakte mensen gek staan te doen op boten. Maar in de jaren 90 was de Parade nog veel uitbundiger. De boten waren bijna allemaal van homogelegenheden, zoals roze kroegen. Er was meer glitter. Nu is de Pride nog steeds wel extravagant, maar tegelijkertijd ook inhoudelijker."

Volgens Anton komt dat onder andere doordat er meer boten van commerciële bedrijven meedoen. "Maar die boten zijn ook ergens goed voor. Ze laten zien dat homovriendelijkheid aandacht heeft bij bedrijven. En de bedrijven betalen veel voor hun deelname. Daardoor kunnen ook idealistische boten meedoen."

Toen hij 8 jaar was, nam zijn oma hem al eens mee naar de Amsterdamse Pride. Toen begreep hij nog niet zo goed wat het was, maar inmiddels weet de 21-jarige Jason Bhugwandass dat maar al te goed. Drie jaar geleden kwam hij uit de kast als transgender. Vlak daarna voer Jason tijdens de Canal Parade mee op de 'transboot'.

"Ik was in die tijd erg kwetsbaar", vertelt hij. "Maar op die boot was dat gevoel in één keer weg. Je ziet duizenden mensen langs de kant staan. Omdat ze jou accepteren. Ik had van tevoren nooit gedacht dat dat zo indrukwekkend zou zijn."

Volgens Jason is de Pride er om te zorgen dat lhbt'ers zich gedurende één week veilig voelen. "Die garantie hebben we de rest van het jaar niet."

De 29-jarige Chukwuebuka Obiagha kwam in juli vorig jaar van Nigeria naar Nederland, precies op tijd voor de Pride. Maar juist in de Prideweek lag hij in het ziekenhuis. Dit jaar houdt niets hem meer tegen om naar de Canal Parade te gaan. "In Nigeria zag ik er al foto's en video's van op internet. Ik zag de kleuren, de vrijheid. Al mijn hele leven hoopte ik daar ooit onderdeel van te zijn."

In Nigeria is homo zijn een nachtmerrie, vertelt Chukwuebuka. "Homo's leven er als ratten, altijd in de schaduw. Ik was constant bang om te worden gearresteerd." In het Afrikaanse land is homoseksualiteit strafbaar, in sommige gebieden staat er zelfs de doodstraf op. "Veel homo's ontkennen hun gevoelens. Maar hoe lang kun je doen alsof je iemand anders bent?"

In Nederland is Chukwuebuka gelukkig. "Omdat ik hier vrij ben om mezelf te uiten." Eerder deze week was hij met zijn Haarlemse vriend bij het dancefestival Milkshake, populair onder mensen uit de lhbt-gemeenschap. "Dat was geweldig. Zodra ik een stap binnenzette, voelde ik me al vrij", zegt Chukwuebuka. "In de Prideweek oordeelt niemand. Als je opvallend bent uitgedost, zal niemand zeggen dat dat niet kan."