Lammers: 'Door te sterven is Senna onsterfelijk geworden'
"Hij zal altijd bekend blijven als een van de groten in de autosport ", zegt teambaas Frits van Amersfoort als hij herinneringen ophaalt aan Ayrton Senna.
Precies 25 jaar geleden kwam Senna, drievoudig wereldkampioen en begin jaren negentig de populairste coureur op de grid, om het leven op het circuit van Imola. "Het gekke is dat hij door te sterven onsterfelijk geworden is", zegt oud-coureur Jan Lammers. "Door het ongeluk is hij nog veel groter geworden dan hij tijdens zijn leven had kunnen zijn."
Bekijk hier de reportage over Ayrton Senna:
Van Amersfoort was het bewuste en beruchte weekeinde aanwezig in Imola als manager van een team in een van de lagere klassen. "Ik heb in mijn carrière best vaak dat soort dingen meegemaakt. Ik zat als klein jongetje op de tribune toen Piers Courage verbrandde op Zandvoort (in 1970, red.)."
"De echte fatale ongelukken van de jaren zeventig waren al een tijdje voorbij. Daarom was het ook zo'n grote schok." Tijdens de GP van San Marino in 1994 verloor Senna in de zevende ronde de controle over het stuur. Op volle snelheid klapte hij tegen de muur van de Tamburello-bocht.
"Als het ineens stil wordt op het circuit, dan weet je: hier is iets", zegt Van Amersfoort. "Als het dan lang stil blijft, weet je: dit is echt niet goed."
'Oorverdovende stilte'
Lammers zat thuis op de bank te kijken, maar herkent het gevoel. "Je ziet het aan de lichaamstaal van de mensen om hem heen. Dat verspreidt zich als een olievlek over het circuit. Er valt een oorverdovende stilte."
Van Amersfoort: "Toen we in de auto op weg naar huis reden, hoorden we dat hij was overleden. Dan denk je: wat ben ik in godsnaam aan het doen, laat ik ermee ophouden."
Driemaal werd Senna wereldkampioen, in 1988, 1990 en 1991. Enkele jaren daarvoor zag Van Amersfoort hem al rijden, onder meer in de Formule Ford-klasse. "Ik was volledig jaloers, hoe was het in godsnaam mogelijk dat iemand zo hard kon rijden? Twee jaar later mocht hij zijn eerste Formule 3 race rijden en die won hij meteen. Toen was hij niet meer in te halen."
'Innerlijke rust, enorme focus'
Onverschrokken was Senna's rijstijl, het maakte hem zeer geliefd. "Hij had een enorme innerlijke rust, een enorme focus", zegt Lammers. "Het zat diep in zijn geloof, dat maakte hem mysterieus. En dat maakte ook deel uit van zijn fanbase die hij daarmee opbouwde."
Van 1979 tot 1982 reed Lammers in de Formule 1, tien jaar later reed hij nog een jaar in de koningsklasse. "Ik kwam terug in het tijdperk-Senna. Natuurlijk heb je respect en bewondering. Maar als ambitieuze coureur denk je: alles wat door mensen gedaan is, kan door mensen gedaan worden. Dat hield ik voor ogen. Als dat niet kon, so be it. Op dat moment zag ik concurrenten die ik de baas moet zijn."
Dat er eind april, begin mei 1994 niet één, maar zelfs twee coureurs om het leven kwamen maakt de GP in Imola nog dramatischer. Daags voor het overlijden van Senna stierf de Oostenrijker Roland Ratzenberger.
Van Amersfoort: "Dat weekeinde in Imola is, als je terugkijkt, te bizar voor woorden."
