Van der Poel in één maand tijd de nieuwe 'chouchou' van het wielrennen

Als een wervelwind. Zo maakte Mathieu van der Poel in maart zijn entree in de wereld van de voorjaarsklassiekers. Zes wedstrijden en drie zeges verder laat hij het peloton met open mond achter. "Of ik ooit zoiets heb gezien? Ik kom uit bij Merckx, Anquetil. Renners die wielerwetten tartten."

Die woorden zijn niet geheel objectief, want ze komen uit de mond van Christoph Roodhooft, de ploegleider van Van der Poel. Maar ze komen overeen met de teksten die alle wielervolgers gebruiken als ze de prestaties van de 24-jarige Nederlander in de afgelopen maand trachten te omschrijven. De kwalificatie 'fenomeen' is nooit ver weg.

Zondag debuteert Van der Poel in de Amstel Gold Race, zijn laatste voorjaarswedstrijd van dit jaar. En ook in die klassieker is hij gelijk favoriet. Met NOS-verslaggever Han Kock kijkt de alleskunner alvast terug op zijn lente. "Hoe het ging? Boven verwachting."

Als de beoordeling van zijn kwaliteiten op twee wielen ter sprake komen, wil Van der Poel zich liever bescheiden opstellen. "Dat laat ik meestal aan anderen over. Maar ik ben een renner die met open vizier strijdt. Ik rijd alleen maar om te winnen, of te proberen te winnen."

Winnen deed hij al drie keer. Of hij kwam solo aan, of hij stond aan de basis van de beslissende kopgroep van waaruit hij vervolgens won. De keren dat hij niet won, kwam hij ten val om, zoals in de Ronde van Vlaanderen, weer razendsnel op te krabbelen en alsnog het peloton te verbazen met een vierde plaats.

Onbevangen

"Ik ben ongelooflijk onder de indruk van het fenomeen Van der Poel", is dan ook de conclusie van wielercommentator Michel Wuyts in het Belgische programma Extra Time Koers. "Zoals Van der Poel rijdt, zo reden ze in de jaren zeventig ook. Onbevangen en ze gingen van ver aan. Naar niets of naar niemand omkijken en dwars door tactische overwegingen heen."

Dwars door alles heen, dwars door alle wielerlogica heen - dat kleeft na dit voorjaar aan Van der Poel en ook aan zijn ploeg Corendon-Circus, zegt Roodhooft. "Dingen anders doen, dat is ons dna. Tegendraads, niet volgens het protocol."

Chouchou

Door aanvallend te fietsen groeit de populariteit van Van der Poel, die onlangs op de Belgische televisie 'de nieuwe chouchou van het wielrennen', oftewel de nieuwe lieveling, werd genoemd.

"Ik vind dat mooi, aanvallen", zegt Van der Poel. "Dat is koersen voor mij. En zo komen de sterkere jongens boven. In de klassiekers ben je dan ook uit het gedrang. Dat is belangrijk. Je kunt met topbenen zitten, maar als je op een smal weggetje achter in het peloton zit, ben je niet mee en dan zit je daar met je goede benen."

Angst

De in België geboren Nederlander boezemt inmiddels angst in bij zijn collega's in het peloton. Oliver Naesen twitterde woensdag, enigszins gekscherend, een foto waarin een gezicht vol angst beseft dat er zondag weer tegen Van der Poel gekoerst moet worden.

En dan te bedenken dat hij niet eens bij een van de grote ploegen rijdt. Van der Poel koerst in het shirt van een kleine formatie uit de regio De Kempen, net over de grens met België. In het plaatsje Morkhoven zetelt het kantoor van het team; er is plek voor drie mensen.

Broers Roodhooft

Twee van hen hebben dezelfde achternaam: Christoph en Philip Roodhooft. Zij managen de ploeg, zijn broers en ontdekten Van der Poel acht jaar geleden bij crosswedstrijden. "Wij stonden elke week vroeg naar de cross te kijken. Bij de nieuwelingen won altijd één iemand met een straatlengte voorsprong en dat was Mathieu van der Poel."

Het duo besloot een juniorenteam op te richten om Van der Poel heen. Met zijn vader Adrie als ploegleider. "Daar is het begonnen", stelt Philip vast. Christoph: "Waar we dan nu zijn, had natuurlijk niemand verwacht. Maar dat Mathieu een speciaal iemand is, was al heel snel duidelijk. Hij kon op zijn achttiende al wat een normaal iemand pas op zijn 24ste kan. Of nooit kan."

Dat Van der Poel de broers trouw is gebleven en niet bij een team als Sky of Deceuninck fietst, komt omdat ze de Nederlander alle ruimte geven zich te ontwikkelen. "Ik krijg heel veel vrijheid; ik kan mountainbiken, ik kan crossen, ik bepaal zelf een beetje mijn programma en dat is heel belangrijk voor mij. Zeker op dit moment in mijn carrière."

Het is duidelijk; alles wordt gedaan om de Nederlander, zoon van Adrie en kleinzoon van de Franse wielerlegende Raymond Poulidor, te laten presteren.

Niets bij voorstellen

"Er is niemand die zich kan verplaatsen in zijn lichaam. En in zijn hoofd. Wat hij voelt, op het moment dat anderen het al heel moeilijk hebben, we kunnen ons daar niets bij voorstellen", stelt Christoph. "Hij is een supertalent, hij heeft heel veel meegekregen van boven en hij is ook nog heel helder in zijn hoofd."

Of de voorjaarscampagne op de weg geslaagd is, is een vraag die niet meer gesteld hoeft te worden. Deze nog wel: maakt Corendon-Circus binnenkort de stap naar het hoogste niveau, naar de WorldTour? Philip Roodhooft: "We gaan eerst kijken wat er zondag gebeurt. Hij heeft een langlopend contract (tot 2023, red.) en we gaan kijken hoe we elkaar daarin kunnen blijven vinden."

"Er is wel een helder plan. Volgend jaar zal Parijs-Roubaix erbij komen in het voorjaar. En de focus zal blijven op de WK mountainbiken en een maand later de Olympische Spelen van volgend jaar zomer in Tokio.

Want hoe uniek Van der Poel ook is in het wegwielrennen op dit moment, in het licht van de geschiedenis zal iets bijzonders doen in het veldrijden, het mountainbiken én op de weg helemaal uniek zijn."

Plannen richting WorldTour

De plannen om richting WorldTour te gaan, zijn er wel. "We hebben daar best wel een beeld van. Maar we willen ons vandaag niet vastpinnen op één scenario. Er moet flexibiliteit zijn om in te springen op dingen. Zoals we vorig jaar pas hebben gezegd; oei, we moeten in 2019 toch maar een voorjaar rijden."