Heel Hertme in teken van lijdensverhaal Jezus

Jezus is in het dagelijks leven ambtenaar in Enschede, Maria is mantelzorgconsulent in Oldenzaal en Pontius Pilatus was ooit fysiotherapeut bij FC Twente. In de aanloop naar Pasen zijn ze te zien in de ambitieuze passiespelen in het Twentse Hertme, waar het hele dorp aan meehelpt.

Er staan 180 mensen op het toneel in het openluchttheater, met andere vrijwilligers erbij komt het aantal op meer dan 250 deelnemers; meer dan de helft van het aantal inwoners van Hertme.

"Iedereen werkt mee, er zijn zoveel vrijwilligers bezig achter de schermen", zegt 'Jezus' Jeff Benjamins. "Ieder schakeltje is belangrijk. We maken er iets moois van met elkaar."

De opvoering gaat terug op een gebruik uit de jaren 50 en 60, dat in 2011 en 2014 al een vervolg kreeg. De plaatselijke pastoor betrok indertijd het hele dorp bij het passiespel.

"Pastoor Veeger was een fanatiek theaterspeler en hij wilde de passiespelen hebben", vertelt regisseur Jos Brummelhuis (in eerdere edities nog Judas) bij de omvangrijke bijbelse façade in het theater. "Hij is zandsteen gaan halen in Bentheim en heeft het gebouwd."

"Meneer pastoor kwam bij ons thuis vragen of we mee kwamen doen", zegt Herman Schabbink (67). "Het hele dorp werd opgeroepen mee te doen. En als pastoor het zei, dan gebeurde dat toentertijd ook."

Als kind speelde hij een aantal keer de zoon van Simon van Cyrene, tegenwoordig heeft hij die rol van kruisdrager zelf op zich genomen. Diens zoons Alexander en Rufus zijn dit keer dochters Alexandra en Rufa geworden.

Frisse boodschap

Het is niet de enige aanpassing aan de moderne tijd. De eerste edities werden in de jaren 50 nog geboycot door protestantse dominees die vonden dat geen acteur het lijdensverhaal van Christus respectvol kon brengen. Nu wordt het verhaal verteld met een mengeling van klassieke muziek en pop, Engels en Nederlands.

Met de ondertitel De Strijd wil het toneelstuk het aloude verhaal een frisse boodschap meegeven, over vertwijfeling en moeilijke keuzes. "Hebben we nog wel genoeg oog voor elkaar?", vragen de vertellers zich hardop af. "Door sociale media zijn we steeds meer met onszelf bezig, en missen we misschien een klein beetje het wij-gevoel."

Niet in Hertme deze dagen in ieder geval. Al sinds januari offerden de spelers elke vrije zaterdag op voor de show. Voorbereidingen begonnen al meer dan een jaar geleden voor het toneelstuk, dat na de première gisteravond nog zes keer wordt opgevoerd.

Schabbink raakt geëmotioneerd als hij spreekt over het gemeenschapsgevoel. In Hertme geen Passion met BN'ers, maar juist enthousiaste amateurs. "Ik vind het gewoon mooi om eraan mee te werken. Daar geniet ik van. Daar zijn we trots op."