Uitkering van 20.730 euro voor slachtoffers schildersziekte
Mensen die jarenlang tijdens hun werk zijn blootgesteld aan giftige oplosmiddelen en daardoor de schildersziekte hebben opgelopen, krijgen een financiële tegemoetkoming van de overheid van 20.730 euro. Er gelden wel strenge voorwaarden.
Bij de werknemers moet officieel de diagnose CTE (chronische toxische encephalopathie) zijn vastgesteld waarbij er aantoonbare afwijkingen in hun hersenen zijn waargenomen. Zij moeten in Nederlandse loondienst zijn geweest en eerder geen hogere schadevergoeding hebben ontvangen.
Andere regels worden later bekend als staatssecretaris Van Ark de regeling heeft uitgewerkt. Dan wordt ook bekend waar slachtoffers hun aanvraag kunnen indienen. Zij kunnen voor vragen terecht bij Stichting OPS, die jarenlang heeft aangedrongen op een regeling.
Niet te genezen
Volgens het ministerie van Sociale Zaken wijzen berekeningen uit dat ongeveer 350 mensen voor de regeling in aanmerking komen. Het zijn voor een deel oudere werknemers, omdat zij het langst met de sinds 2000 verboden stoffen hebben gewerkt. Het gaat naast schilders om bijvoorbeeld autospuiters, tapijtleggers (door de lijm) en drukkers.
Schildersziekte, ook bekend onder de naam OPS (organisch psychosyndroom) is niet te genezen. De giftige stoffen hebben het zenuwstelsel aangetast waardoor de slachtoffers ernstige lichamelijk en psychische klachten hebben. De meeste slachtoffers hebben minstens vijf tot tien jaar met de giftige stoffen gewerkt.
Jarenlang procederen
In verschillende gevallen hebben werknemers met succes een schadevergoeding geclaimd bij hun werkgever. Zo kreeg in 2012 een werknemer 345.000 euro toegewezen, na jarenlang procederen. Maar claims zijn ook regelmatig afgewezen door de verzekeraar van de werkgever. Of de werkgever was niet verzekerd.
Voor de gevallen dat werknemers hun recht niet kunnen of konden halen heeft de overheid deze financiële tegemoetkoming in het leven geroepen. De overheid is zelf niet de werkgever geweest en is dus ook niet aansprakelijk.
