60 jaar Jumping Amsterdam: paardentopsport met kroket en kaviaar
Het begon ooit met biermagnaat Freddy Heineken als sponsor en prins Bernhard als beschermheer. En dit weekend beleeft het Internationale Concours Hippique Jumping Amsterdam alweer zijn zestigste editie.
"Ook wij hebben pieken en dalen gekend in de geschiedenis", weet Annemarike van Putten-Bunschoten, directrice van het paardensportevenement in de Amsterdamse RAI. "Gelukkig zitten we nu in de piek."
Drie uit vier
Dit jaar verwacht de organisatie rond de 57.000 bezoekers, die zich zullen laven aan de crème de la crème van de internationale paardensport. En de kans is best groot dat ze deze editie weer kunnen juichen voor een landgenoot.
Van de laatste vier edities werden er drie gewonnen door Nederlandse springruiters. In 2015 was Willem Greve de beste, een jaar later won Maikel van der Vleuten. En vorig jaar triomfeerde Marc Houtzager in een barrage met vier landgenoten.
Dit jaar zijn er zelfs tribunes bijgebouwd om de belangstelling het hoofd te bieden. Dat is wel eens anders geweest. "Begin 2000 zijn er twee edities niet doorgegaan vanwege financiële problemen. Dat is nu gelukkig niet aan de orde. Het gaat beter dan ooit."
Van kroket tot kaviaar
Van oudsher gaat het niet alleen om de sport. Voor sommigen is Jumping Amsterdam ook een plek om te zien en gezien te worden.
"Jumping is van kroket tot kaviaar", bevestigt directrice Van Putten-Bunschoten. "Dat is ook letterlijk zo. Er is voor ieder wat wils: of je nu Penny-meisje (naar het beroemde paardentijdschrift voor kinderen, red.) bent of op zoek bent naar een mooi horloge of een nieuwe auto."
En dan bedoelt de directrice niet het Dafje, waar de ruiters vroeger om streden. Dit jaar is de prijzenpot voor de ruiters royaal gevuld met 500.000 euro. Daarnaast zijn er juwelen te winnen.
Geen Gal
Edward Gal zal daar niet voor in aanmerking komen. De laatste Nederlandse individuele wereldkampioen heeft zich moeten terugtrekken voor de dressuurwedstrijd. Zijn paard Glocks Zonik kampte afgelopen week met koorts en is niet fit genoeg om deel te nemen.
Dat is jammer, want sinds de dressuur werd toegevoegd aan het programma in de jaren tachtig bleek het een echte publiekstrekker te zijn. Niet in de laatste plaats dankzij Anky van Grunsven, die liefst negen keer de beste was in de Amsterdamse RAI.
"Tegenwoordig is de Duitse hegemonie in de dressuur wel heel groot", beseft Van Putten-Bunschoten. "Maar bij het springen weet je het nooit. Dat is absoluut niet te voorspellen."
