Slöetjes over topjaar 2018: 'Intens geluk tegenover intens verdriet'
Voor Lonneke Slöetjes was 2018 een jaar met ongeëvenaarde successen, maar toch ook met een bitter nasmaakje. "De Champions League winnen met mijn club was intens geluk. Maar daartegenover staat het WK: dat was echt wel intens verdriet."
De uitblinker van Oranje blikt nog eens terug op een prachtig volleybaljaar. Dat doet ze thuis, waar ze onder meer ontspant door een puzzel met duizend stukjes met een foto van de Nieuwjaarsduik te maken. "Ik houd er wel van, even hersenloos puzzelstukjes neerleggen."
Met haar Turkse club Vakifbank won Slöetjes in 2018 alles wat er maar te winnen valt: de landstitel, de beker, de Champions League en het WK voor clubs. Met de Nederlandse volleybalploeg bereikte ze voor het eerst in de geschiedenis de laatste vier op een WK.
Pijn na het WK
Toch overheerst over dat WK nog altijd de pijn. Het verdriet was in oktober groot toen Oranje in de halve finale verloor van Servië. "Zo dichtbij en in één keer is het over", snikte Slöetjes toen na afloop, terwijl de tranen over haar wangen biggelden.
"Het deed gewoon ontzettend pijn", vertelt Slöetjes nu. "We hadden er zo lang naartoe geleefd. Het vertrouwen leefde echt: we kunnen dit. Het voelt echt wel als net niet."
"Ik heb van zoveel mensen gehoord dat ze trots zijn. Mijn familie, mijn vrienden. Iedereen zegt: je hebt geen idee hoe bijzonder het is wat jullie hebben gepresteerd. Toch zegt de topsporter in mij: wat heb ik eraan? Ik heb voor mijn vierde plek alsnog niks hier thuis liggen."
Wat Slöetjes wel thuis heeft liggen is een gouden medaille van het WK voor clubs, drie weken geleden gewonnen met haar Turkse club Vakifbank. "Dat was een mooi einde van het jaar. Heb ik toch nog een WK gewonnen", lacht Slöetjes.
Band met andere vrouwenteams
Een medaille wonnen de volleybalsters in 2018 niet, maar duidelijk is wel dat de vrouwen - samen met bijvoorbeeld de handbalsters, de voetbalsters, de hockeysters en de waterpolosters - de dienst uitmaken als het om Nederlandse teamsporten gaat. "We run the world", aldus Slöetjes.
"Het is bijzonder en echt wel gaaf. Als je kijkt naar de handbaldames, heb ik het gevoel dat we een beetje dezelfde opkomst hebben meegemaakt. Het is leuk om te zien dat het synchroon loopt. En dan komen de voetbaldames er ook nog bij. Je voelt toch een soort band."
Slöetjes hoopt samen met de andere succesvolle sportvrouwen iets te kunnen bijdragen. "Ik hoop dat we jongere meiden kunnen inspireren om te gaan sporten, of in ieder geval om iets te doen wat je leuk vindt."
