'Martens deed me versteld staan met haar ragfijne analyse'
In de laatste dagen van 2018 graven de verslaggevers van NOS Sport in hun eigen werk om een voor hun gedenkwaardige reportage of bijzonder interview van het afgelopen jaar toe te lichten. Vandaag: Angelo Terwiel treft Lieke Martens op een gevoelig moment.
"Wat mij dit jaar het meest is bijgebleven, is een interview met Lieke Martens. De voetbalster van FC Barcelona en het Nederlands elftal die in 2017 werd uitgeroepen tot beste speelster van de wereld, nadat ze met de Oranjevrouwen het EK in eigen land had gewonnen.
Op 4 september 2018 sprak ik haar na het met 2-1 verloren WK-kwalificatieduel in en tegen Noorwegen. Tot zover niets raars, want verliezen hoort erbij in de sport.
Maar Oranje had de gehele WK-kwalificatiereeks ongeslagen bovenaan gestaan en alleen gelijkgespeeld tegen Ierland (0-0) en reisde naar Noorwegen met een doelsaldo van 21 voor en 0 (!) tegen. Door deze nederlaag werd Nederland alsnog ingehaald door Noorwegen.
En nu komt het: omdat alléén de groepswinnaar zich rechtstreeks plaatste voor het WK van 2019 in Frankrijk, ging het WK-ticket naar Noorwegen en dus aan de neus van de Oranjevrouwen voorbij. Nederland zakte die dag compleet door het ijs en stond al na zes minuten met 2-0 achter.
Een slechter moment voor een collectieve offday was niet denkbaar. Alle internationals waren er dan ook dood- en doodziek van, daar in Oslo. Uiteindelijk is het tweeënhalve maand en vier wedstrijden later toch nog goedgekomen met de Oranjevrouwen: het WK werd alsnog veiliggesteld via de play-offs.
Waarom dit interview eruit springt voor mij? Ik volg de Oranjevrouwen al jaren, was bij het EK van 2013 in Zweden, het WK van 2015 in Canada en het EK van 2017 in Nederland. Ik heb Martens ooit bij Oranje zien komen als een verlegen, onzeker en vooral cameraschuw meisje.
Inmiddels kan ik concluderen dat Martens echt is gegroeid. Ze heeft niet alleen op het veld enorme stappen gemaakt, maar ook daarbuiten. Op die baaldag, 4 september, deed ze me - vlak na de wedstrijd - versteld staan met haar ragfijne en schuldbewuste analyse van de wedstrijd.
Haar zinnen stonden bol van de bruikbare en messcherpe quotes. Misschien is het beroepsdeformatie, maar terwijl ik het interview afnam, hoorde ik als het ware de knipjes in de montage: hebbes, hebbes, hé, weer eentje, en wéér een.
Enfin, voor mij was dit gesprek de belichaming van de uitspraak 'kleine meisjes worden groot'."
