Deze gele hesjes staan al weken op Franse rotonde en willen daar blijven

• Heleen D'Haens

  redacteur Buitenland

Midden op een rotonde vlak bij het centrum van Albert, een kleine stad in het noorden van Frankrijk, staat een kerstboom versierd met fluorescerend gele slingers. "Natuurlijk zijn we klaar om hier Kerst te vieren", zegt Mireille Severin (52) lachend, "Als het moet vieren we hier Pasen."

'We' is een vijftigtal mensen dat al sinds 17 november, het begin van de protesten in Frankrijk, elke dag van 09.00 tot 17.00 uur postvat op de rotonde. Ook nu president Macron de verhoging van de taks op brandstof heeft afgelast, gaan ze ermee door. "Dat doet hij om ons zoet te houden", zegt Severin. "Maar wij willen meer. Wij willen dat er echt iets verandert."

Wat is de 'echte verandering' die de demonstranten in de gele hesjes willen? Waartegen demonstreren ze nog? Wij vroegen het aan vijf demonstranten in Albert.

"Mijn man en ik zijn hier eigenlijk vooral voor onze kleinkinderen. Onze kleindochter is 22 en heeft een diploma als verzorgster, maar ze vindt al een jaar geen baan. Dat kan toch niet? Daarom komen we elke dag hierheen, tot een uur of vijf 's avonds. Ik neem elke dag wat lekkers mee voor iedereen.

Zelf hebben we het ook niet makkelijk. Mijn man is 80, elke maand krijgt hij 400 euro pensioen. Als het niet lukt om aan het einde van de maand rond te komen, gaan we door de velden lopen om bieten op te rapen. Die verkopen we in een stad verderop. Echt waar. Ik ben niet beschaamd om dat te vertellen: we kunnen niet anders. Daarom zijn we hier."

"Ik heb elke maand 730 euro te besteden: aan huur, elektriciteit, de auto, eten... Elke dag ben ik aan het rekenen. Als ik naar de McDonald's wil, moet ik eerst nadenken: kan ik dat wel betalen? Ik heb geen hobby's meer, doe niks meer in m'n vrije tijd... Daar ben ik best veel vrienden door verloren.

Voor mij is deze regering eigenlijk geen regering. Het zijn bankiers, ze denken alleen maar aan winst-winst-winst, over de rug van hun burgers. Om dat op te lossen, moet volgens mij het hele systeem op de schop. We hebben een parlement nodig waarin rijken én armen vertegenwoordigd zijn, volgens de verhoudingen in Frankrijk. Veel gevraagd, maar ik denk dat het kan. Al denkt meneer Macron daar vast heel anders over."

"Ik ben nog maar 22, dit is mijn eerste demonstratie. Ik kan als steenhouwer geen werk vinden hier in de buurt, dus ben ik er de hele dag, van 09.00 uur tot 17.00 uur. Ik maak de foto's voor onze pagina's op sociale media. Wie weet word ik zo beter, en kan ik fotograaf worden. Dat is mijn passie.

Naar Parijs ga ik niet om te demonstreren. Geweld vind ik in principe geen goed idee, maar jammer genoeg is het wel een van de manieren om iets te bereiken in dit land. Bij de demonstraties van mei 1968, waar veel mensen nu over spreken, is ook veel geweld gebruikt. Als er toen al iets bereikt is, is het daardoor. Soms is geweld misschien nodig. Maar zelf doe ik er liever niet aan mee."

"Ik krijg mijn salaris de 11de van de maand. De 12de sta ik weer in het rood. Het zijn niet alleen mensen zonder werk die het lastig hebben: zelfs met een baan krijg ik de koelkast niet gevuld. Ik heb zelfs eens na sluitingstijd wat groenten gehaald uit een container bij de supermarkt: schandalig wat daar wordt weggegooid!

We hebben geen geld voor normale dingen, laat staan voor iets leuks. De bioscoop, een restaurant... zelfs met kinderen of kleinkinderen kunnen we niks leuks doen.

We moeten ook eerlijk zijn: dit is niet alleen iets van de laatste jaren. Het speelt al 20, 30 jaar. Maar in plaats van ons te helpen, duwen ze ons in de afgrond. De vermogenstaks, ja, die heeft Macron afgeschaft. Maar wat hij niet lijkt te begrijpen: wij hebben helemaal geen vermogen! In plaats van ons te helpen, helpt Macron de rijken. Ons laat hij stikken. Dat is wat ik zo verschrikkelijk vind."

"Ik heb zelf op Macron gestemd, maar heb daar nu ontzettend spijt van. Die man doet maar wat! Ik was het er destijds mee eens dat ook gepensioneerden offers moeten brengen om het land weer op de rails te krijgen. Maar niet zoveel als nu. Ik kom zelf net rond, omdat ik een goedkopere zorgverzekering heb genomen. Ik betaal nu nog maar 40 euro per maand, in plaats van 53. Maar naar de tandarts kan ik niet meer, en mijn bril wordt niet langer vergoed.

Ik ben gepensioneerd, dus ik ben hier de hele dag: ik maak het vuur aan om 07.00 uur 's ochtends, en ga om 17.00 uur weg. Het liefst willen we natuurlijk bereiken dat Macron opstapt, samen met zijn regering en het hele parlement. Ik ben niet van plan om op te geven. Al blijf ik hier als enige staan, dan nog blijf ik demonstreren. Ik blijf tot er iets verandert."