Zorgen bij medische staf MC Slotervaart over veiligheid patiënten

Door het plotse faillissement van het MC Slotervaart hebben patiënten risico gelopen. Dat zegt internist-oncoloog Hans-Martin Otten in gesprek met de NOS. Een patiënt die zware chemotherapie moest ondergaan werd naar een verkeerd ziekenhuis gebracht, zegt Otten, waardoor die extra risico liep. De vice-voorzitter van de medische staf, Saskia Vrouenraets, onderschrijft de zorgen die haar collega Otten heeft.

Otten wijt het genoemde geval aan de hectiek waarin door het faillissement moet worden gehandeld. Hij moet zelf voor volgende week voor 25 patiënten een goede overdracht verzorgen naar andere ziekenhuizen.

'Bang dat er iets misgaat'

"Dat doe je liever in rustiger vaarwater. Ik wou dat ik zeker wist dat het komende week goed geregeld wordt, maar ik ben niet honderd procent zeker. Ik ben bang dat er ergens in de communicatie iets misgaat, omdat er over meerdere schijven moet worden gecommuniceerd. Dat is mijn angst."

Medewerkers en patiënten van het ziekenhuis en andere betrokkenen deden vanavond in de gemeenteraad van Amsterdam hun verhaal en riepen daarbij op tot maatregelen:

Het Parool sprak eerder ook met Otten. De Amsterdamse krant citeert hem dat de betrokken kankerpatiënt het heeft overleefd dankzij alert zorgpersoneel. Otten, die het krantenartikel vanwege drukte nog niet heeft kunnen lezen, wil tegen de NOS niet zover gaan. Hij heeft naar eigen zeggen inmiddels begrepen dat er geen sprake was van een levensbedreigende situatie.

"Maar het is geen prettige situatie", zegt hij erbij. "En ik ben van de understatements. Het is uitermate onprettig voor de patiënten."

Saskia Vrouenraets, vice-voorzitter van de medische staf, deelt de zorgen van Otten. Voor patiënten die acute zorg nodig hebben, is volgens haar inmiddels gezorgd, maar er kunnen risico's ontstaan bij de overdracht van de duizenden patiënten die op reguliere controle kwamen. "Neem iemand die langskomt met buikpijn. Dan wordt daar onderzoek naar gedaan, daar zou ik dan verder mee gaan. Door de verplaatsing van de patiënt kan er vertraging optreden, terwijl die buikpijn ook iets ernstigs kan zijn."

Vrouenraets zegt dat ze nu alle poli-bezoeken moeten gaan doorspitten. "Dat zijn 20.000 tot 30.000 patiënten voor het hele ziekenhuis, een gigantisch aantal in korte tijd. Je doet je best, maar je begeeft je op glad ijs." Vrouenraets, gespecialiseerd in hiv-patiënten, spreekt dan ook van "een bizarre stop", en betreurt het dat het ziekenhuis niet de ruimte heeft gekregen om via "een zachte landing" te sluiten. "Als arts wil je goede zorg geven, dat wordt nu heel moeilijk gemaakt. Dat maakt iedereen onzeker en gefrustreerd."

Over die "bizarre stop" zegt Zilveren Kruis, de grootste zorgverzekeraar van Amsterdam en onderdeel van Achmea, dat de financiële situatie een geleidelijke sluiting niet mogelijk maakte. Volgens de verzekeraar kwamen leveranciers spullen terughalen, werd geweigerd medicijnen te leveren en was de helft van het personeel weggelopen.

'Niet de zorg die zij hadden moeten krijgen'

De curatoren van het ziekenhuis hebben naar aanleiding van de berichtgeving in de media laten weten dat er "op basis van de nu bekende feiten" geen sprake was van een calamiteit, en dus niet van een levensbedreigende situatie.

"Hoewel er geen sprake is geweest van calamiteiten zoals in de media geschetst, betreuren de curatoren het ten zeerste dat deze patiënten niet de zorg hebben gekregen die zij op dat moment hadden moeten krijgen." In de persverklaring wordt niet bevestigd dat de patiënt naar een verkeerd ziekenhuis werd gebracht.

Een woordvoerder van de curatoren zegt in een toelichting dat er verwarring is ontstaan tussen de arts en de ambulancedienst. De arts had volgens hem een ander ziekenhuis in het hoofd dan op de papieren stond.

De andere patiënt waar de curatoren aan refereren, was volgens Otten iemand die mogelijk een dwarslaesie had of uitzaaiingen in de hersenen. Die kreeg volgens Otten niet de juiste scan. Een scan met contrast was volgens hem in zijn ziekenhuis niet meer mogelijk, terwijl overplaatsing naar een ander ziekenhuis niet lukte omdat de scan niet vergoed zou worden. In Het Parool zegt Otten dat er toen een scan zonder contrast is gemaakt, met het risico dat de diagnose gemist zou worden.

Otten zegt in gesprek met de NOS ook dat hij zich zorgen maakt over de 2000 patiënten van de polikliniek interne geneeskunde. "Dat zijn voor het grootste deel niet heel acute patiënten, waarbij geen superspoed geldt, maar we weten nog niet precies waar zij terechtkunnen."

Verder verwacht Otten dat huisartsen in de regio de komende tijd "met een enorme berg werk worden opgezadeld".