De geniale goal van Cruijff tegen België: 'Johan las mijn gedachten'

"Cruijff werd de diepte in gestuurd door Krol. Ik wilde uitkomen, maar zag m'n verdediger gaan. Ik ging terug m'n doel in, maar stond op de verkeerde plek. Johan had dat al lang gezien, had m'n gedachten al gelezen. De hoek van waaruit hij scoorde was niet eenvoudig. Dat kunnen alleen heel grote spelers, zoals Johan..."

Wedstrijden tussen Nederland en België zijn altijd bijzonder. Zoals de oefeninterland van vanavond in Brussel (20.45 uur). Maar de editie op 22 mei 1976 is er ook eentje om nooit te vergeten. Johan Cruijff maakte die avond in het Heizelstadion in Brussel een van de mooiste doelpunten uit zijn carrière.

De aanvoerder van Oranje kreeg de bal op links in volle sprint mee. Hij stopte op een meter of vier van de achterlijn en tilde de bal met een wonderbaarlijke curve langs twee verbouwereerde verdedigers en over doelman Jean-Marie Pfaff heen: 2-1 voor Oranje. "Cruijff maakt misschien wel de goal van het jaar", beschreef commentator Kees Jansma.

Ruim 42 jaar later staat Pfaff - evenals de man van de assist, Ruud Krol - nog steeds perplex van de schoonheid van de treffer. "Alle goals die ik tegen kreeg in mijn carrière waren onhoudbaar. Maar deze goal is uniek in de voetbalwereld", vertelt de Belgische oud-goalie. "Hij heeft veel mooie doelpunten gemaakt, maar deze... Hij had het idee en de creativiteit."

Feeling met Cruijff

Voor Pfaff was het in 1976 de eerste ontmoeting met het fenomeen Cruijff. Krol had al honderden wedstrijden samen met Cruijff gespeeld. Maar ook de Amsterdammer kan zich de goal tegen België nog goed herinneren.

"Een pass door het midden naar links, die Johan zo prachtig bekroonde door de bal prachtig over Pfaff heen te krullen. Het was zeker een van zijn mooiste doelpunten."

"Het was ook wel een mooie pass van mij", lacht Krol. "Ik had wel wat met assists op Johan. Dat komt natuurlijk omdat we jarenlang hebben samengespeeld. Dan krijg je feeling tussen twee mensen, je voelt elkaar aan."

Inzet van de wedstrijd was plaatsing voor het EK in Joegoslavië, waaraan destijds niet meer dan vier landen deelnamen. Oranje had de eerste wedstrijd in Rotterdam met 5-0 gewonnen, dus de return in Brussel was een formaliteit. Maar dankzij Cruijff kwam het publiek die avond niet voor niets.

'Fenomenale voetballer'

Pfaff maakte juist die avond op 22-jarige leeftijd zijn debuut onder de lat van de Rode Duivels. "Mijn eerste wedstrijd, met de grote fenomenale voetballer Johan Cruijff", denkt de nu 64-jarige Belg terug aan die dag en die bewuste, magnifieke treffer, waarbij hij zijn eigen rol nog steeds in twijfel trekt.

"Ik kan nog steeds niet begrijpen dat ik niet ben uitgekomen. Ik voel het nog in mijn binnenste als ik het terugzie. Normaal zou ik erop anticiperen, dat was een sterk punt van me. Daar heb ik mezelf later om vervloekt. Maar dan had ik misschien niet die wereldgoal tegen gekregen."

Toch bleek uit de reacties op het veld niets van dat unieke moment. Cruijff liep na de goal lachend weg alsof hij zojuist een leuke mop had verteld. "Op dat moment realiseer je je wel dat het een mooi doelpunt is", aldus Krol nu. "Maar soms zie je bij wat je doet op het veld niet het mooie ervan in. En later zie je het terug en denk je: dat was een wereldgoal."

"De goal van Johan bracht weliswaar de winst, maar was niet echt beslissend. Anders was hij misschien nog beter blijven hangen. Maar de goal was bijzonder vanwege het technisch vernuft van Johan. Dat was zijn specialiteit. Hij was een doelpuntenmaker en had veel bijzondere momenten en doelpunten. Tegenwoordig praat iedereen over hoe fantastisch Messi is. En dat is hij ook. Maar zo'n voetballer was Cruijff ook."

'Johan en ik zijn altijd vrienden gebleven'

Maar Cruijff was niet alleen bijzonder op het veld, ook in de catacomben. Pfaff: "Voor de wedstrijd vroeg ik of hij met mij shirtjes wilde wisselen na afloop. Maar hij zei: 'Je mag je eigen shirt houden, want het is je debuut. En dan krijg je het mijne ook na de wedstrijd.'"

"Toen het duel was afgelopen dacht ik dat hij die trui nooit zou brengen. Toen werd er ineens op de deur geklopt: Johan, met zijn Oranje-shirt met rugnummer 9. We zijn altijd vrienden gebleven."