Schooldirecteur over bakfietsongeluk: het zal hier nooit meer hetzelfde zijn
"We moeten als school verder met het idee dat vier kinderen nooit meer terugkomen. Het zal daardoor nooit meer dezelfde school zijn als het 41 jaar was." Met die woorden besluit Peter Janssen, directeur van basisschool De Korenaer in Oss, een interview in het Brabants Dagblad over het ongeluk met een elektrische bakfiets op een spoorwegovergang.
Bij het ongeluk waren vijf kinderen van De Korenaer en een begeleidster van een kinderdagverblijf betrokken. Vier kinderen van de school kwamen om het leven, een kind en de leidster raakten zwaargewond. Beiden verkeren inmiddels buiten levensgevaar.
Tijdens een kringgesprek met groep 1/2 kreeg Janssen een sms over het ongeluk, schrijft het Brabants Dagblad. Tien minuten later belde ook de politie hem. Op dat moment was Janssen met twee andere leerkrachten de klassen al aan het controleren op ontbrekende leerlingen.
Schakelen
"Een school die 41 jaar bestaat en in die tijd nooit één kind heeft verloren. Als je dan het bericht krijgt dat het hier om vier kinderen gaat en je niet weet hoe de vijfde het ervan af gaat brengen, dan staat de wereld even stil."
Maar Janssen moet door, zegt hij. "Je komt meteen in de organisatiestand en gaat nadenken: wat moet er nu eerst gebeuren? We hebben de leerkrachten uit de groepen gehaald om het nieuws te delen. Je zag ook hen schakelen: we moeten er nu zijn voor de kinderen, nog even niet voor onszelf. Mensen zijn zo krachtig als het erop aankomt."
Ik geef nu twaalf jaar leiding aan deze school en heb echt de kracht van De Korenaer gevoeld.
Janssen, die zijn verhaal vertelt met toestemming van de getroffen ouders, roemt het optreden van de gemeente, de hulpdiensten en slachtofferhulp. Hij is blij met de saamhorigheid op zijn school, die de dag na het ongeluk open was met een aangepast programma.
"Iedereen was er die vrijdag. Zulke momenten voelen heel goed. Ik geef nu twaalf jaar leiding aan deze school en heb echt de kracht van De Korenaer gevoeld. (...) Je ziet dat iedereen het op zijn eigen manier een plekje geeft. Sommige kinderen zijn heel verdrietig. Anderen misschien nog te klein om te beseffen wat er is gebeurd."
