'Alles leek op een griepje', maar ruim twee weken later was Maurits dood

"Na een moedige strijd van 20 dagen tegen de meningokokkensepsis gaf het lichaam van onze zo gelukkige, vrolijke, grappige Maupie het op. We zijn diepbedroefd, maar dankbaar voor wie hij voor ons was."

Dit was vorige maand de tekst in de rouwadvertentie van de 17-jarige Maurits Gravendeel, die stierf aan een meningokokkenbesmetting.

Het gezin vertrok eind juli voor een vakantie naar Italië. "Toen we aankwamen in Rome voelde Maurits zich niet zo lekker", vertelt zijn vader Bert Gravendeel. "Hij was hangerig, rillerig en hij had het koud. Hij is wel gewoon gaan slapen." Alles leek op een griepje, maar toen Maurits de volgende ochtend wakker werd, gingen alle alarmbellen af.

In de video hieronder vertellen de ouders van Maurits dat hun zoon wel was ingeënt tegen meningokokken type C:

"We zagen op zijn wangen paarse vlekken met zwarte puntjes", vertelt Gravendeel. "We zijn toen onmiddellijk met de taxi naar het ziekenhuis gegaan waar hij op de intensive care werd opgenomen." En daar lag hij twee weken, voor hij met een speciale vlucht vanuit Rome naar Nederland werd gebracht. "In Utrecht heeft hij na een operatie nog 2,5 dag geleefd en is hij overleden."

Oproep

Het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) maakte vandaag bekend dat 130.000 jongeren van 14 jaar een oproep krijgen om zich te laten vaccineren tegen meningokokken type W, het type dat de meeste meningokokkeninfecties in Nederland veroorzaakt. Volgend jaar krijgen nog eens 860.000 kinderen een oproep.

"Wij vinden het heel belangrijk dat iedereen op de hoogte is van de risico's en de gevaren van deze vreselijke bacterie", zegt Mirjam Schoots, de moeder van Maurits. "We hopen dat mensen zich gaan inenten, zeker nu de vaccinatiecampagne van het RIVM is gestart."

Al had dat al twee jaar eerder moeten gebeuren, vinden Maurits' ouders. Schoots: "Ik vind dat de overheid, behalve het feit dat er misschien onvoldoende vaccinaties waren, in ieder geval meer had moeten waarschuwen en informeren." Bijvoorbeeld met een campagne om te waarschuwen voor de symptomen van de bacterie.

"De overheid heeft eigenlijk twee jaar gewacht met de vraag aan de Gezondheidsraad en het Zorginstituut of er geënt moest gaan worden", gaat vader Bert Gravendeel verder. "Waarom moet dat 2,5 jaar duren?" Gravendeel vindt dat er gekeken had moeten worden naar de campagnes in Duitsland en Engeland. "De overheid heeft getreuzeld en de vraag onnodig lang vooruit geschoven."

Elke seconde telt, zeggen de ouders van Maurits. "Dat is ons wel duidelijk geworden. Mocht een kind hoge koorts hebben, dan zou je in ieder geval naar een ziekenhuis kunnen gaan", vindt Schoots. "En dan weet je dat bijvoorbeeld met een antibiotica in ieder geval de ergste gevolgen kunnen worden aangepakt."

Want bij het zien van vlekjes ben je al te laat, blikt vader Gravendeel terug. "Dan is eigenlijk het grootste leed al geleden. Dan zijn je aderen eigenlijk lek. Dan word je paars, een soort bloeduitstorting kun je zeggen. En dan hebben de bacteriën ook je organen, zoals je hart, nieren, lever en longen te pakken. En dan neemt je capaciteit om te helen heel snel af."