NOS Nieuws

Netty en Jaap hebben al 18 jaar pleegkinderen: 'Niet makkelijk, wel een verrijking'

  • Rachel de Meijer

    Redacteur

  • Rachel de Meijer

    Redacteur

Netty en Jaap de Visser uit Veenendaal spraken al over adoptie toen ze nog heel jong waren. Eenmaal getrouwd wilden ze graag de zorg op zich nemen voor kinderen die het minder goed getroffen hadden. Het werd geen adoptie, maar pleegzorg.

Ze zijn een van de ruim 2600 gezinnen die dat in Nederland doen. Vorig jaar is het aantal pleegouders voor het eerst in drie jaar gestegen. Uit cijfers van Jeugdzorg Nederland blijkt dat 7 procent meer gezinnen zich hebben aangemeld.

En dat terwijl pleegzorg echt niet gemakkelijk is, vertellen Netty en Jaap:

Netty en Jaap de Visser zijn al 18 jaar pleegouders

Netty en Jaap hebben nu achttien jaar ervaring in de pleegzorg. Toen hun derde eigen kind een jaar oud was, kwamen de eerste pleegkinderen in het gezin. Ze begonnen met crisisopvang, om te kijken of het iets voor ze was. Drie kinderen verbleven korte tijd ben hen en dat beviel zo goed, dat ze ermee door gingen.

Ze namen twee kinderen voor langere tijd in huis, maar die gingen na twee jaar weer terug naar hun biologische ouders. Nu zijn er nog twee pleegkinderen in het gezin, een jongen van 15 en een meisje van 17. Ze kwamen bij Jaap en Netty toen ze twee jaar oud waren.

'Een verrijking'

Als ervaringsdeskundigen hebben ze nog wel wat adviezen voor beginnende pleegouders. "Het is niet altijd makkelijk, maar als je niet te veel verwacht en gek bent op kinderen, dan is het een verrijking van je leven." zeggen ze.

Netty en Jaap hebben ook anderen aangestoken. Jaaps zus, heeft pleegkinderen, net als een broer en zus van Netty. En ook de buren namen pleegkinderen in huis. "Ze zagen hoe het bij ons ging, dat het eigenlijk een gewoon gezin is en dat we stabiliteit konden bieden. Want dat is toch waar die kinderen het meeste behoefte aan hebben. En dan is het soms moeilijk, als ze weer teruggeplaatst worden, en het dan toch weer mis gaat, Dan blijft het voor het kind onrustig. Maar we weten ook, het zijn niet onze kinderen. Ze hebben ook een eigen familie en dat moet je respecteren, al is het soms moeilijk om ze los te laten."

Deel artikel:

Advertentie via Ster.nl