Bij vrijwel alle leveranciers van Zeeman is iets mis
Textielbedrijf Zeeman ziet dat er nog veel mis is bij zijn productielocaties in Azië en Turkije. De winkelketen liet vorig jaar 58 textielfabrieken keuren. Bij vrijwel alle productielocaties kwamen problemen aan het licht.
Meestal was er iets mis met het minimumloon of de werktijden. De loon- en presentielijsten konden dan niet gecontroleerd worden. Ook was de veiligheid bij een handvol bedrijven niet in orde. Er waren dan bijvoorbeeld niet genoeg nooduitgangen.
Samenwerking gaat door
Fabrieken voldeden vaak niet aan alle eisen, staat in het maatschappelijk jaarverslag van Zeeman. Gemiddeld werden er 1,2 verbeterpunten per fabriek gevonden. Toch heeft Zeeman de samenwerking met geen van de producenten beëindigd.
Stoppen met de samenwerking lost volgens het bedrijf niks op. "Dan neemt de fabriek orders van anderen aan", zegt Arnoud van Vliet, die over de fabriekscontroles van Zeeman gaat. Het textielbedrijf wil samen met andere ondernemingen de arbeidsomstandigheden blijven verbeteren. "Dat doen we overigens al jaren."
Zeeman hanteert naar eigen zeggen gedragscodes waar de fabrieken zich aan moeten houden. Daarin staat onder meer dat arbeiders zich moeten kunnen verenigingen in "workers commitees", legt Van Vliet uit. Volgens hem zijn Aziatische textielfabrieken veel veiliger geworden omdat er meer controles zijn en er wordt samengewerkt.
Zeeman maakt gegevens over textielbedrijven voor het eerst openbaar, omdat het "open" wil zijn over wat nog niet goed gaat. "We verwachten hier discussie over en juist daarom kaarten we het aan", staat in het maatschappelijk jaarverslag.
De Schone Kleren Campagne, een actiegroep die opkomt voor arbeiders in kledingfabrieken, ziet steeds vaker dat bedrijven details bekendmaken over de textielfabrieken waarmee ze samenwerken. "Niemand wil meebetalen aan uitbuiting en consumenten worden steeds mondiger. Daaraan geven bedrijven langzaam maar zeker gelukkig steeds meer gehoor", zegt Tara Scally, campagnecoördinator van de actiegroep.
Summier
Toch vindt ze de informatie waar Zeeman vandaag mee komt summier. "Helaas weten we op heel veel vlakken nog net niks." De gegevens zijn volgens haar niet specifiek genoeg. "We weten nu ook niet in welke fabrieken Zeeman actief is. Dus we kunnen niet per fabriek zien welke klachten daarvoor gelden en welke acties ze daarop gaan doorvoeren."
Dat niet openbaar is gemaakt met welke fabrieken Zeeman samenwerkt, heeft volgens de textielketen met zijn concurrentiepositie te maken. "We willen concurrenten niet wijzer maken", zegt Van Vliet.
Maar volgens Scally is het juist belangrijk dat bekend is waar welk bedrijf zijn kleding laat produceren. "Het maakt het werk van vakbonden en ook onszelf veel makkelijker." Als organisaties nu misstanden tegenkomen, weten ze niet welke bedrijven ze erop moeten wijzen.
Nooit klaar
De lijst met namen van textielproducenten is niet openbaar, maar wel bekend bij het secretariaat van het textielconvenant, dat door bijna 70 Nederlandse bedrijven is ondertekend. Zeeman-controleur Van Vliet zegt dat klachten over een textielfabriek worden doorgegeven en gedeeld met partijen die met die specifieke fabriek te maken hebben.
Zeeman wil binnen een jaar de 67 ontdekte problemen bij bedrijven opgelost hebben. "Maar dan zijn er wel weer andere verbeterpunten", zegt Van Vliet. "Ons doel is om de fabrieken continu te verbeteren. Dat is nooit klaar."
