Rust bewaren is Roda's enige remedie voor een betere toekomst

• Maarten Kolsloot

  Redacteur NOS Sport

Kerkrade, zondagavond. Het is bijna tien uur. Met nog ruim drie minuten te spelen staat Roda JC met de rug tegen de muur. Almere City FC heeft de bal, op de helft van de Limburgers. Almere-aanvaller Sherjill MacDonald lijkt zich niet ver van de rechtercornervlag vast te lopen en geeft de bal af aan middenvelder Tom Overtoom. Die ziet drie Roda-verdedigers voor zich staan. Onbegonnen werk om die te passeren. Overtoom dribbelt richting de cornervlag.

Na een paar zinloze passen is hij terug op de plek waar MacDonald de bal aan hem gaf. Kansloos, zou je denken. Overtoom geeft niet op en dribbelt nog wat verder van de goal af. Dicht bij de zijlijn is er plots ruimte. Met één beweging raakt hij twee belagers kwijt. Overtoom rent nu eindelijk vooruit. Hij gaat het strafschopgebied in en kan voorzetten. Rechterverdediger Faris Hammouti is opgestoomd en kan niet missen: 1-2 voor Almere. Roda degradeert voor de tweede keer in vijf seizoenen uit de eredivisie.

Hoop

Stadionspeaker en dj Wim Frijns ziet het verbijsterd aan. Hij is bezig aan het negentiende seizoen bij de club die hij zijn "liefde" noemt. Frijns heeft een gekke wedstrijd gezien. Roda gaat na de aftrap voortvarend in de aanval en raakt onder meer het houtwerk met een vrije trap van Simon Gustafson.

Na een halfuur spelen stompt doelman Hidde Jurjus een vrije trap onhandig weg: uit de rebound valt de 0-1 voor Almere. Frijns' club is al zo vaak langs het randje gegaan. Het komt nu toch ook weer goed? Aan het begin van de tweede helft scoort Roda 1-1. Er is hoop. Dan komen de wissels. Verdediger Daryl Werker gaat in de spits.

Frijns is verbaasd. Waarom niet Jorn Vancamp, die jonge speler van Anderlecht? Hij heeft het idee dat niet alle huurlingen van Roda er vol voor knokken. Toch heeft hij net als veel Roda-fans niet het gevoel dat zijn team zal verliezen. Misschien zijn ze in slaap gesust door de goede reeks aan het einde van de competitie. Al kunnen ze niet verbaasd zijn na het zoveelste matige seizoen op rij.

Wat het ook is: het wordt 1-2 en Roda degradeert. Speaker Frijns probeert de fans nog wat moed in te praten "Het is niet anders, we moeten ermee leven." Dat soort taal. "Er volgde een massaal fluitconcert", zegt hij een dag later terneergeslagen.

Als de fans uitgefloten zijn, verlaten ze de tribunes. Het is inmiddels donker in Limburg. Politiepaarden lopen rondjes om het stadion. Een hond blaft. Opgefokte supporters staan voor de poorten. Eén speler komt tevoorschijn om de boze fans te woord te staan: Donis Avdijaj, een huurling nota bene.

Een journalist van De Limburger ziet hoe Avdijaj de fans toespreekt en zegt dat hij hen als familie beschouwt. Familie moet niet vijandig tegen elkaar doen. De Schalke-huurling huilt. Een man met een lange pluizige baard slaat een hand op zijn schouders. Avdijajs naam wordt gescandeerd. "Jij moet niet hier zijn, de anderen moeten hier zijn", wordt hem in het Duits toegeroepen.

Maandag, de day after. De fans zijn verdwenen, maar de pijn is er nog steeds als oud-speler en clubicoon Eric van der Luer aankomt bij het trainingscomplex van Roda op Kaalheide. Op deze plek, waar heden en verleden van de Koempelclub bij elkaar komen, traint hij de hoop van de club, Jong Roda. Voorlopig is hij "een beetje aan het rouwen met twee collega's".

De twee KNVB-bekers die hij in 1997 en 2000 met Roda won, lijken bijna opgegaan in het stof. "Wij zitten al jaren in deze situatie", klinkt het gelaten. Even leek in 2017 alles anders te worden, toen Aleksej Korotajev als weldoener neerstreek in Kerkrade. "Dan denk je anderhalf jaar geleden dat de ezel met de goudstukken is binnengekomen en dan blijkt een maand later dat de man wordt opgepakt", zegt Van der Luer.

"Grote plannen scheppen grote verwachtingen bij de mensen. Met alle gevolgen van dien, daar lopen we nog steeds tegenaan. Ik zou niet weten wat er nu met Korotajev gebeurt. Wij hopen al anderhalf jaar dat het meevalt, maar we zien nog geen witte rook. Ik hoop dat hij in ieder geval een gedeelte van zijn beloftes kan waarmaken."

Hoe het dan verder moet? In ieder geval niet met een buitenlandse eigenaar, meent oud-voorzitter Servé Kuijer. In 2008 verliet hij de club na bedreigingen, nu volgt hij zijn team zo goed mogelijk. Zondagavond was hij in het stadion toen het misging.

"De club moet eigendom zijn van de regio. Dat wil niet zeggen dat je buitenlandse participatie niet toestaat, maar dat belang moet nooit meer dan 49 procent zijn. Als het meer wordt, ben je de club kwijt. Je moet de eigenheid van de club in deze regio koesteren."

Kuijer ziet het liefst dat Roda van onderaf wordt opgebouwd. Met goede bestuurders die zorgvuldig kijken welk type mens op welke positie nodig is. "Met alle respect voor Schrouff (Frits Schrouff, de ondernemer die de club in 2015 overnam, red.) en waardering voor wat hij deed, maar de voetbalwereld is geen wereld waar je even als buitenstaander instapt en dan gaat het wel lopen. Zo werkt het niet."

Kuijers advies voor Roda? "Bewaar rust, ga niet roepen 'we moeten volgend jaar weer terug naar de eredivisie'. Schrijf een meerjarenplan en stel een selectie samen die zodanig perspectief biedt dat je vooruitgaat."

Een groep met jonge talenten en ervaren spelers eromheen, dat ziet de oud-Rodabaas wel zitten. "Maar daar moet je verdomd goed op selecteren. Het is van de zotte dat dat je met een Roda-budget niet in staat bent om een fatsoenlijke selectie op de been te krijgen. En je moet je schamen dat je verliest van ploegen met een begroting van rond de twee miljoen. Dan doe je iets fout."