Hoe de ontucht door Bart C. gezinnen ontwrichtte

• Ivo Landman

  redacteur Online

"Een onbegrijpelijke obscure fetisj", noemt zijn advocaat het. Bart C. kickt erop om in zijn kruis getrapt te worden. Zelf snapt de verdachte inmiddels ook wat hij heeft aangericht door zijn fantasie uit te leven met kinderen op een buitenschoolse opvang in De Bilt. Want het bleef niet bij kruistrappen, C. liet zich ook betasten en bevredigde zich in het bijzijn van kinderen.

In totaal deden de ouders van acht meisjes van 4 tot 10 jaar vorig jaar aangifte tegen de voormalig sport- en spelleider van bso Partou. Vandaag eiste de officier van justitie 2,5 jaar cel en tbs tegen de 27-jarige Utrechter.

De ontucht vond plaats van januari 2016 tot begin augustus 2017. Toen zeiden twee van de meisjes tijdens het avondeten tegen hun ouders dat ze een geheimpje hadden, vertelt de officier: "dat ze aan de piemel van meester Bart mochten zitten". De vader belde de politie en een paar dagen later werd C. ontslagen en opgepakt. Na een info-avond van Partou voor de ouders volgden meer aangiften.

C. werkte al een paar jaar bij de bso, en hij was populair bij de kinderen. Maar hij had ook problemen in zijn relatie en moest die spanning kwijt, constateert de rechter. "Je leefde in een fantasiewereld."

Het begon met een spelletje op de speelplaats met twee meisjes van 4 en 6 jaar. Hij vroeg ze of ze hem wilden schoppen, en wees naar zijn kruis. Volgens C. deden ze dat ook.

Maar een week later ging het in een kleedkamer in het gebouw veel verder. C. liet zijn broek en ondergoed zakken, liet zich betasten en vroeg de meisjes opnieuw hem in zijn kruis te trappen. Daarna draaide hij zich om en bevredigde hij zichzelf.

Andere meisjes

Na zijn aanhouding bevestigde C. in eerste instantie alleen het verhaal van deze twee kinderen, maar enkele maanden later gaf hij toe dat hij ook met andere meisjes ontucht had bedreven. Ook hun vroeg hij hem in zijn kruis te trappen en te betasten als hij alleen met ze was, in de wc's, tijdens verstoppertje spelen of op het 'eiland', een door begroeiing afgeschermd veldje.

Maar hij is het niet eens met alles wat de kinderen vertellen. Zo beschrijft een van de meisjes hoe hij op een tafel ging liggen en aan haar vroeg om wijdbeens op hem neer te ploffen, op zijn geslachtsdeel volgens het meisje. Ze was bang dat de deur op slot zou gaan als ze het niet deed. Maar volgens C. was er alleen sprake van stoeien, 'plofte' het kind alleen op zijn buik en was er geen sprake van seksuele handelingen. En het gebeurde volgens hem één keer en niet zes keer zoals het slachtoffer verklaarde.

Daarbij was er nooit sprake van dwang, zegt zijn advocaat, bleven de kinderen steeds geheel gekleed en heeft hij ze niet zelf aangeraakt. C. zou de kinderen alleen hem in zijn kruis hebben laten schoppen.

Maar de ouders, die de zitting vanuit een andere ruimte volgen, zien dat anders. De meisjes deden wat hen werd gevraagd omdat ze bang waren voor wat er zou gebeuren als ze het niet zouden doen. Ze durfden ook lang niet over de ontucht te praten, want dat had C. aan hen gevraagd. "Hij was de geliefde Bart, zo geliefd dat ze er heel lang niets over durfde te vertellen", vertelt een moeder.

Huil- en driftaanvallen

Inmiddels is van die populariteit niets meer over. Een vader van een van de meisjes spreekt schande van de "walgelijke praktijken" van de verdachte. "Het is te danken aan een dapper kind dat je niet verder bent gegaan met je smerige gedrag." Hij houdt alles geheim voor zijn andere kind om te voorkomen dat die haar mond voorbij praat en de buitenwereld te weten komt wat er met zijn dochter is gebeurd. "Dan is haar onschuld misschien voor altijd verloren."

Een andere ouder vertelt dat haar dochter last heeft van huil- en driftaanvallen en therapie krijgt. "Het is heel erg als je geld betaalt voor bso en denkt dat er goed voor je kind gezorgd wordt. Mijn dochter is 9 jaar. Ik wil een forse straf want dit mag nooit meer gebeuren."

Zelfmoordpoging

C., die bij hoog en laag ontkent een pedofiele stoornis te hebben, heeft het moeilijk in de gevangenis. Enkele weken na zijn aanhouding in augustus deed hij een zelfmoordpoging die alleen mislukte omdat het gevangenispersoneel ingreep. Inmiddels, na een paar maanden nadenken en behandeling, gaat het beter, vertelt hij de rechter.

Maar als hij de verklaringen van de ouders van de slachtoffers aanhoort, wordt hij toch emotioneel. Hij biedt zijn "diepste excuses" aan en snikkend leest hij zijn slotverklaring voor. "Ik heb alles verloren. Kinderen houden van stoeien, soms zelfs van slaan en schoppen. Ik heb daar misbruik van gemaakt. Ik heb de kinderen nooit als seksueel object gezien, maar toch zijn ze slachtoffer van mijn gedrag. Kinderen horen dat niet mee te maken."

De rechter doet over twee weken uitspraak.