Meryem heeft geen woning meer door een fout van haar zoon

Toen Meryem vorig jaar in Turkije was om een begrafenis bij te wonen, kreeg ze een onverwacht telefoontje. Haar 19-jarige zoon was gearresteerd omdat hij drugs had verstopt in de woning in Schiedam waar ze samen woonden. De arrestatie was niet het enige slechte nieuws: Meryem werd door de burgemeester uit het huis gezet waar ze 20 jaar hadden gewoond.

Burgemeesters hebben de laatste jaren meer bevoegdheden gekregen om drugsoverlast aan te pakken. Op grond van de Wet Damocles kunnen ze bij de vondst van drugs een pand een paar maanden sluiten. Na die paar maanden mag de bewoner weer terug in het huis. In drie op de tien gevallen blijkt de beslissing van de burgemeester onrechtmatig en wordt hij of zij teruggefloten.

Meryems zoon heeft een paar maanden in de cel gezeten. "Het is bizar, want de zoon heeft zijn straf uitgezeten en toch krijgt Meryem nog een aparte straf door de sluiting van haar huis. Zij boet nu voor de fout van haar zoon", vertelt Dilek Akdemir, advocaat van de vrouw. De burgemeester besloot de woning voor achttien maanden te sluiten. Akdemir maakte bezwaar en de rechter maakte er negen maanden van.

Overlast of niet?

De burgemeester kan iemand uitzetten op basis van de wet als er sprake is van overlast. "Die overlast zal er zeker zijn bij een drugspand waar dealers naar binnen en buiten lopen, maar dat was hier gewoon niet het geval. Ik heb handtekeningen van buren gekregen die een petitie begonnen om Meryem weer terug in haar huis te krijgen. Van de buren! Dat is geen overlast. En ook geen drugspand", zegt Akdemir.

Door de uitzetting heeft Meryem ook problemen gekregen met de woonstichting. Akdemir is ten einde raad. "Ik weet niet meer hoe ik haar nog kan helpen." Meryems huurcontract loopt pas over een tijdje af, maar de woonstichting wil haar niet meer in de woning laten, legt Akdemir uit. Van de rechtbank mag Meryem 18 april weer haar huis in. "Maar de woonstichting zegt dat ze een kort geding aanspannen als ze terug in het huis gaat wonen."

Meryem woont momenteel bij haar dochter. Ondertussen blijft ze wel haar huur betalen, dat is ze wettelijk verplicht.

Ook Germa ter Braak werd op grond van Wet Damocles uit haar huis gezet. Op haar terrein in Emmer-Compascuum stond een oude caravan, die ze verhuurde. Vijf jaar geleden wilde de politie na een anonieme tip een kijkje nemen in de stacaravan: de huurder was met de noorderzon vertrokken, maar had wel zijn 246 wietplanten achtergelaten. Ter Braak moest haar huis drie maanden uit.

"Op dat moment werd ik behandeld voor kanker, ik kon dat er eigenlijk allemaal niet bij hebben", vertelt Ter Braak vanavond in het NPO Radio 1-programma Reporter Radio. "Eerst streed ik tegen kanker, nu strijd ik tegen de gemeente."

Geen baan, geen uitkering, helemaal niks

Ter Braak ging de drie maanden bij haar ouders en haar oudste zoon wonen, daarna kon ze weer terug. "Maar terug in huis had ik geen geld om de stroom weer aan te laten sluiten. Mijn baan was ik kwijt, maar een uitkering kon ik niet krijgen. Ik had helemaal niks."

De uitzetting was een moeilijke periode in haar leven, maar nu gaat het weer beter. "Ik heb een heel moeilijke periode daardoor gehad. Ik wil niet melodramatisch overkomen, maar het was zelfs zo ver dat ik geen zin meer had in mijn leven. Dan denk ik: waar heb ik het allemaal voor gedaan?"