Burgemeesters vaak teruggefloten om sluiting 'drugswoningen'

Dertig procent van de woninguitzettingen vanwege de vondst van cannabis blijkt achteraf onrechtmatig. De Groningse onderzoeker Michelle Bruijn zegt dat in Reporter Radio. Ze analyseerde 271 rechterlijke uitspraken.

Burgemeesters hebben de laatste jaren uitgebreidere bevoegdheden gekregen om drugsoverlast aan te pakken. Op grond van de Wet Damocles kunnen ze een pand tot maximaal zes maanden sluiten. Jaarlijks worden meer dan duizend mensen uit hun huis gezet.

In drie op de tien gevallen wordt de burgemeester dus teruggefloten door de rechter. Volgens Bruijn komt dat doordat er lang niet altijd sprake is van overlast. Burgemeesters doen puur vanuit gemakzucht een beroep op de Wet Damocles, zegt de juriste.

Ziek

"Bewoners die vijf wietplantjes of vijftig gram cannabis in huis hebben, worden soms zonder pardon hun huis uit gezet", zegt Bruijn. "Soms zijn dat families met kinderen, of mensen die de cannabis telen voor medicinaal gebruik omdat ze ernstig ziek zijn."

De Nijmeegse hoogleraar bestuurlijk sanctierecht Henny Sackers sluit zich aan bij de kritiek. "De burgemeester lijkt onderhand de lokale officier van justitie, de lokale boevenvanger geworden", zegt hij in de radio-uitzending. "En dat is geen goede ontwikkeling."