'Elk vernietigd wapen is een stap in de goede richting'
Toen Amanda Meyer na het bloedbad in Florida een video op Facebook plaatste, waarin ze haar vuurwapen onschadelijk maakte, ontving ze likes van over de hele wereld. Maar daar kwamen al gauw de tirades en doodsbedreigingen bij. "Mensen wensen me toe dat ik verkracht word door gewapende mannen. Dat zou me wel leren dat ik een pistool nodig heb."
Maar anti-wapen is Amanda nooit geweest. "Sterker nog, ik groeide op in een gezin in Connecticut dat van jagen hield. En we gingen regelmatig naar de schietbaan om op doelen te oefenen. Ik wist niet beter dan dat er geweren in huis waren. Het was normaal."
Zelfs toen Amanda's broer in 2012 zelfmoord pleegde met zijn eigen pistool, concludeerde het gezin verdrietig maar vastberaden dat alleen hijzelf daarvoor verantwoordelijk was. Dat hij de beschikking had gehad over verschillende wapens, was daarop niet van invloed geweest, besloten ze. "We hebben zijn pistool toen omgesmolten, om te voorkomen dat het ooit nog slachtoffers kon maken. Maar opvallend genoeg deden we niets aan ons eigen arsenaal. Ik begrijp eigenlijk nog steeds niet waarom."
Een paar maanden na de dood van Amanda's broer kwam het vuurwapengeweld weer dichtbij. Een paar dorpen verderop liep een jongen de Sandy Hook-basisschool binnen en schoot met een AR-15 twintig kinderen en zes personeelsleden dood. Amerika was in shock en het bezit van wapens begon ook aan Amanda's geweten te knagen. Ze gaf nota bene zelf les op een school in de buurt.
Toch gingen er nog vijf jaren voorbij met zo'n driehonderd schietpartijen op en rond scholen. Afgelopen week, toen een scholier in Florida 17 leeftijdsgenoten en begeleiders doodschoot, kon Amanda het niet meer aan; haar eigen wapen in huis kon ze niet meer verantwoorden. "Niet alleen neemt het geweld toe, ook de retoriek in het debat eromheen wordt steeds smeriger. Hoeveel mensen moeten er sterven voordat de rest tot inkeer komt? Dat had ook in mijn geval eerder moeten zijn, en dat spijt me, maar beter laat dan nooit."
Op 16 februari zette Amanda een slijptol op haar eigen geliefde pistool en zaagde er onherstelbare gaten in.
De resten leverde ze in bij de politie. De video van haar actie en bijbehorende verklaring plaatste ze met de hashtag #OneLessGun op Facebook. Binnen no-time gingen de beelden viral. Van over de hele wereld kwamen reacties binnen. Nationale en internationale zenders haalden Amanda voor de camera.
Maar daarmee kwam ook de kritiek. Zo ontketende #OneLessGun een tegenbeweging bij de voorstanders van wapenbezit. Zij posten nu onder dezelfde hashtag sarcastische berichten waarin ze net doen alsof ze hun wapen hebben vernietigd, maar in werkelijkheid alleen de onderdelen uit elkaar hebben geschroefd.
Soms wordt de kritiek persoonlijk, zegt Amanda. "Mensen wensen je de vreselijkste dingen." Ze pakt haar telefoon en scrollt door een eindeloze lijst aan bedreigingen en scheldkanonnades van wapenliefhebbers: "Waarom pleeg jij geen zelfmoord? Bereid je maar voor op verkrachting, want zonder wapen kun je de lokale slechteriken net zo goed binnen uitnodigen. #DumbBitch. Een wapen is niets meer dan een stuk gereedschap. Als je broer zich had opgehangen, zou je dan het bezit van touw verbieden?"
Maar Amanda laat zich niet raken door de schreeuwers op sociale media. "Je gaat zulke onredelijke mensen toch niet overtuigen. Ze zien het vernietigen van míjn pistool, míjn bezit, als een belediging van hún grondwettelijk recht op wapens. Ik concentreer me liever op degenen met legitieme vragen en kritiek. Die geef ik graag een antwoord en een uitleg."
