Doof of blind en nooit opgeven: 'Deze baan betekent heel veel'

Ze stuurde vijftig sollicitatiebrieven in een half jaar tijd. Ondanks haar universitaire diploma lukte het Sharon Verbeek, die doof is sinds haar tweede, niet om werk te vinden. "Dat had veel impact op mijn zelfvertrouwen."

Het is een bekend verhaal voor mensen met een beperking. Deze groep staat volgens een rapport van het College voor de Rechten van de Mens nog te veel buitenspel in de samenleving, met name op de arbeidsmarkt.

Maar Verbeek zette door. "Ik werk nu als senior consultant, het is mijn droombaan", zegt ze lachend. Ze is niet de enige die het er niet bij liet zitten. De NOS sprak drie mensen met een beperking die een goed bestaan hebben opgebouwd:

"Een baan betekent voor mij dat ik bijdraag aan de samenleving", zegt Jeroen Govaart. Hij is nagenoeg blind en zocht een tijdlang vergeefs werk als banketbakker. "Werkgevers zagen meer beren op de weg dan kansen."

Inmiddels werkt hij tien jaar in een restaurant in Amsterdam waar bezoekers in het donker eten. Dat had hij vooraf niet verwacht. "Vergeet niet dat ik voor 80 tot 100 procent ben afgekeurd. Het UWV gelooft niet meer in mijn arbeidsvermogen."

Ook Victor van Elburg is slechtziend. Hij heeft daar geen last van bij zijn baan als ontwerper voor de luchtverkeersleiding. "Ik begrijp dat het lastig is voor werkgevers iemand aan te nemen met een beperking. Maar als je het gesprek aangaat en ze wat meer aandacht geeft, dan kan je iemand pas echt goed beoordelen."