Jongen van 17 jaar uitgehuwelijkt: het komt vaker voor dan je denkt

Het wordt gezien als een moderne vorm van slavernij: uithuwelijking. Het vooroordeel is dat alleen vrouwen worden uitgehuwelijkt, maar dat beeld klopt niet. Uit een gisteren verschenen rapport van arbeidsorganisatie ILO van de Verenigde Naties en de Walk Free Foundation blijkt dat vorig jaar wereldwijd zo'n twee miljoen - meestal jonge - mannen gedwongen werden tegen hun wil te trouwen.

Volgens Fier, behandelcentrum op het gebied van geweld in afhankelijkheidsrelaties, is deze groep mogelijk nog veel groter. Het is een verborgen probleem, zegt Jannie Fritsma, systeemtherapeut bij Fier. "Bij gedwongen uithuwelijking gaat het natuurlijk om twee partijen. Zowel het meisje als de jongen is slachtoffer."

Toch melden aanzienlijk minder mannen zich bij de stichting. Volgens Fritsma heeft dit te maken met het taboe dat er op uithuwelijking rust. Meestal trekt het meisje in een gezin aan de bel. "Dan duiken we in de familie en wordt later pas bekend wat er echt aan de hand is."

Fritsma werkt al veertien jaar als therapeut bij Fier op de afdeling Zahir, waar slachtoffers van eergerelateerd geweld worden behandeld. De organisatie richt zich vooral op (jonge) vrouwen, maar de therapeut hoort ook regelmatig verhalen over uitgehuwelijkte mannen.

"In de meeste gevallen gaat het om jongens van rond de 17 jaar die aan hun nichtje worden voorgesteld", zegt Fritsma. "In de landen waar onze cliënten vandaan komen is de huwbare leeftijd vaak 17 jaar. Daarnaast zien we dat families wangedrag van jongens willen corrigeren met een huwelijk. Zo van: dan is de familie-eer in ieder geval gedekt."

Taboe

Toch valt er volgens Fritsma maar moeilijk vat te krijgen op deze groep. "Mannen zijn vaak berustend: hun ouders zijn meestal ook gedwongen. En als ze eenmaal zijn getrouwd en er kinderen in het spel zijn, gaat men niet zo snel uit elkaar omdat ook daar taboe op rust. Dus laten ze het huwelijk vaak maar voor wat het is."

En dat is een vorm van moderne slavernij, zegt Fritsma. "Je wordt neergezet in een positie waar je niet in wil zitten. Je mag geen eigen keuze maken, dat wordt voor je bepaald. Je hebt geen zelfbeschikkingsrecht en dat schendt natuurlijk alle mensenrechten die we wereldwijd met elkaar hebben afgesproken."

Weinig informatie

Ook zijn er volgens Fritsma minder meldpunten voor mannen. "Als je zoekt op mannenopvang kun je vrijwel niks vinden. Misschien willen ze wel, maar is er gewoon te weinig informatie."