Fikse daling ziekenhuisopnames door minisensor in slagader
Een team hartspecialisten van het UMC Utrecht heeft voor het eerst in Nederland een minisensor geïmplanteerd in de longslagader van een patiënt met hartfalen. Met het draadloze apparaatje kan de patiënt online worden gevolgd. Dat maakt het onder meer mogelijk om de dosering van medicijnen aan te passen als de behandelend arts dat nodig vindt.
Door patiënten op deze manier te monitoren, kan een arts veel sneller ingrijpen dan wanneer patiënten ter controle op spreekuur moeten komen. Daarmee kunnen ziekenhuisopnames voor hartfalen worden voorkomen.
Richtlijnen
Amerikaans onderzoek dat in 2011 gepubliceerd is in The Lancet laat zien dat met het toepassen van de draadloze minisensor het aantal ziekenhuisopnames met een derde kan worden verminderd. Dat onderzoek werd gefinancierd door het bedrijf dat de minisensor produceert. Patiënten werden zes maanden gevolgd.
In een vervolgonderzoek dat begin 2016 eveneens in The Lancet verscheen, worden de onderzoeksresultaten bevestigd. Voor dat onderzoek zijn patiënten drie keer zo lang gevolgd: anderhalf jaar.
Intussen zijn de sensor en de bijbehorende apparatuur om de metingen te kunnen versturen door de Amerikaanse FDA en de Europese certificeerder BSI toegelaten op de markt. De Europese vereniging van cardiologen heeft het gebruik van de minisensor kort geleden opgenomen in de richtlijnen voor de behandeling van hartfalen.
Het is niet precies te voorspellen hoeveel ziekenhuisopnames de minisensor in Nederland kan voorkomen. Het is niet waarschijnlijk dat de Amerikaanse onderzoeksresultaten een-op-een vertaald kunnen worden naar Nederland. Maar gezien het aantal ziekenhuisopnames van patiënten met ernstig hartfalen, zal het in Nederland al snel om duizenden gevallen gaan.
De ernst van hartfalen wordt in vier klassen uitgedrukt. In de ernstigste vierde klasse hebben patiënten permanent klachten, ook in rust. Bij klasse drie hartfalen hebben patiënten geen klachten als ze zich niet inspannen, maar bij de minste of geringste inspanning krijgen ze klachten.
Juist voor deze laatste groep relatief zware patiënten is de minisensor zeer geschikt, zegt hoogleraar cardiologie Folkert Asselbergs van het UMC Utrecht. "Bij hen kun je de meeste resultaten halen. Die worden jaarlijks verschillende keren in het ziekenhuis opgenomen. En dan niet even voor een dag, maar vaak voor een week tot tien dagen. Dat zijn kostbare ziekenhuisopnames, die duizenden euro's per keer kosten. Daar zijn dus forse besparingen mogelijk."
Dat is ook nodig, omdat de minisensor en het bijbehorende uitleesapparaat nog relatief duur zijn. "Die kosten nu nog 15.000 euro", vertelt Asselbergs.
Er bestaan al vormen van telemonitoring van hartfalen. Een deel van de patiënten heeft thuis een apparaat staan waarop meetapparatuur aangesloten is. Daarmee worden gegevens doorgestuurd naar hun arts. "Van die manier van monitoren waarbij bloeddruk en gewicht gemeten worden, zijn de effecten op het voorkomen van ziekenhuisopnames door hartfalen niet eenduidig vastgesteld", zegt Asselbergs.
"Bij deze methode met de minisensor springt het effect op het aantal nieuwe opnames voor hartfalen in het oog. Met de minisensor meet je de bloeddruk in het hart zelf zonder dat de patiënt naar het ziekenhuis hoeft te komen. Patiënten moeten dan even op een kussen gaan liggen waarin een antenne zit die de dagelijkse metingen registreert. Vervolgens worden de waarden doorgegeven aan de computer, waar wij ze kunnen aflezen. Tot nu toe kun je de bloeddruk in het hart alleen meten door een katheter in het hart te brengen tijdens een ziekenhuisopname."
